Τα υπόγεια του Βατικανού
Στο σατιρικό αυτό μυθιστόρημα "πολιτικού" χαρακτήρα, ο Αντρέ Ζιντ αναφέρεται σε μια στάσιμη κοινωνία που προσπαθεί να επιβιώσει ανάμεσα στις απολιθωμένες αρχές της και τις ανούσιες διαμάχες μεταξύ των ευσεβών και μη μελών της.
Ο κεντρικός του ήρωας, ο Λαφκάδιο, προϊόν της αντίθεσης, δεν επηρεάζεται και δεν κατευθύνεται από κανέναν κι από τίποτα άλλο εκτός από τις τυφλές επιταγές του ένστικτου της αυτοσυντήρησης. Αρνιέται να στρατολογηθεί στους νόμους των "επιτήδειων" και δεν παραλείπει να επισημάνει, με την καταλυτική παρουσία του, την "εξωτερικότητά" του, σ' ένα παιχνίδι που τον ενοχλεί χωρίς να παύει να του είναι αδιάφορο...
Τίτλος βιβλίου: | Τα υπόγεια του Βατικανού |
---|
Τίτλος πρωτότυπου: | Les caves du Vatican |
---|
Εκδότης: | Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Gide, André, 1869-1951 (Συγγραφέας) Κατσαμακίδης, Ανδρέας Θ. (Μεταφραστής)
|
ISBN: | 9789602081587 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Κλασική Λογοτεχνία | Σελίδες: | 320 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | 1990 | Διαστάσεις: | 18x12 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Κλασική Μεταφρασμένη Λογοτεχνία |
Αλεξάκης Βασίλης
Ο Βασίλης Αλεξάκης (1943-2021) γεννήθηκε στην Αθήνα το Δεκέμβρη του 1943. Σπούδασε στην ανωτάτη Δημοσιογραφική Σχολή της Λιλ. Εγκατεστημένος στη Γαλλία από το 1969, υπήρξε επί σειρά ετών συνεργάτης της εφημερίδας Le Monde και έγραψε τα πρώτα του βιβλία στα γαλλικά. Εκεί δούλεψε ως δημοσιογράφος, κριτικός βιβλίου και χρονογράφος. Έτσι εξοικειώθηκε με τη γαλλική γλώσσα στην οποία έγραψε τα πρώτα του μυθιστορήματα. Ο Βασίλης Αλεξάκης ασχολήθηκε επίσης με το χιουμοριστικό σκίτσο και με τον κινηματογράφο. Έχει δημοσιεύσει τις συλλογές "Mon amour", στην Ιταλία ("Citta armoniosa", 1978), "Γδύσου" (Αθήνα, Εξάντας, 1982) καθώς και έξι ιστορίες με εικόνες, υπό τον γενικό τίτλο "Η σκιά του Λεωνίδα" (Αθήνα, Εξάντας, 1984) που έχουν κυκλοφορήσει και στα γερμανικά ("Leonidas' Schatten", Romiosini, μετάφραση του Klaus Eckhardt, 1986). Έχει σκηνοθετήσει την ταινία μικρού μήκους "Είμαι κουρασμένος", βραβείο φεστιβάλ Τουρ και Γαλλικού Κέντρου Κινηματογράφου (1982), τις τηλεταινίες "Ο Νέστως Χαρμίδης περνά στην επίθεση" (1984) και "Το τραπέζι" (1989) και τη μεγάλου μήκους ταινία του "Αθηναίοι", η οποία απέσπασε το Α΄ βραβείο διεθνούς φεστιβάλ ταινιών χιούμορ του Charmousse (1991). Επίσης έχει ασχοληθεί με το θέατρο ("Εγώ δεν...", "Μη με λες Φωφώ"). Ως πεζογράφος έχει τιμηθεί στη Γαλλία με τα βραβεία Αλμπέρ Καμύ, Αλεξάντρ Βαιλάτ, Σαρλ Εσμπραγιά, Medicis (το 1995, για το βιβλίο του "Η μητρική γλώσσα"), καθώς και με το Βραβείο Μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας (το 2007, για το βιβλίο του "μ.Χ."). Έργα του έχουν εκδοθεί, εκτός από τη Γαλλία, όπου κυκλοφορούν ταυχόχρονα σχεδόν με την Ελλάδα, στη Γερμανία, την Ισπανία, την Αρμενία, την Ιταλία, τη Ρωσία, την Τουρκία, την Αργεντική, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.