Το θεατρικό παιχνίδι
Το θεατρικό παιχνίδι δεν είναι μόνο ψυχαγωγία. Σήμερα εντάσσεται στο σύνολο της παιδαγωγικής πρακτικής. Είναι μέσο ενεργοποίησης, απελευθέρωσης της φαντασίας, ευαισθητοποίησης και καλλιέργειας της ψυχοκινητικής έκφρασης του παιδιού.
Με κύριο παράγοντα το «παιχνίδι των ρόλων» και την αισθησιοκινητική δραστηριότητα, φτάνει σ' ένα σημείο αυτοέκφρασης.
Το θεατρικό παιχνίδι διαφέρει από την καθιερωμένη θεατρική λειτουργία που προσφέρεται στα παιδιά με τη μορφή παραστάσεων «παιδικού θεάτρου». Σκοπός στο θεατρικό παιχνίδι δεν είναι πώς το παιδί θα κάνει τέλειες μηχανικές κινήσεις ή «μελωδικές εκφορές» του λόγου, πώς ν' αποστηθίσει κάποιο κείμενο και να το απαγγείλει, αλλά πώς θα εκφράσει καταστάσεις και ρόλους με το δικό του τρόπο, εντελώς αβίαστα και υποκειμενικά. Μέσα από το θεατρικό παιχνίδι το παιδί κάνει μια θέαση του κόσμου κι αποσαφηνίζει τις ανθρώπινες σχέσεις και τα προβλήματά τους.
Το θεατρικό παιχνίδι είναι, επίσης, κοίτη συνάντησης όλων των επιμέρους καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων του σχολείου και αποτελεί την ολοκλήρωση ενός προγράμματος «Αισθητικής Αγωγής». Αποτελεί, παράλληλα, ισχυρό εμπεδωτικό εργαλείο στη διαδικασία της μάθησης, μέσο υποδομής θεατρικής παιδείας και προσέγγισης του ΘΕΑΤΡΟΥ, μιας τέχνης σύνθετης, κοινωνικής – και γι' αυτό βαθύτατα παιδευτικής.
Ο Λάκης Κουρετζής δημιούργησε ένα ξεχωριστό είδος θεατρικού παιχνιδιού που εισήγαγε στη χώρα μας από το 1976. Η δομή και το περιεχόμενο αυτού του θεατρικού παιχνιδιού, η θεωρητική, πρακτική και θεατρολογική του διάσταση αποτελούν το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου – που είναι το αποτέλεσμα μιας πολύχρονης και πολύμοχθης δουλειάς, θεωρητικής και πρακτικής μελέτης και εφαρμογής στην πράξη των νέων παιδαγωγικών αντιλήψεων και θεατρικών απόψεων για την έκφραση του παιδιού και το ρόλο του θεάτρου ως παιδευτικού εργαλείου-μέσου.
Το βιβλίο αυτό δεν απευθύνεται μόνο στους ειδικούς εκπαιδευτικούς (δασκάλους, νηπιαγωγούς κ.ά.) αλλά και σε κάθε ενδιαφερόμενο για την έκφραση του παιδιού, τη σχέση του με το θέατρο και, γενικότερα, σε κάθε άτομο που απασχολείται και προβληματίζεται με τα θέματα αυτά. Από τα περιεχόμενά του μπορεί ν' αντλήσει όχι μόνο τις θεωρητικές γνώσεις που απαιτούνται για την εφαρμογή του θεατρικού παιχνιδιού, αλλά πλήθος τεχνικών, πρακτικών και μεθόδων ικανών να χρησιμεύσουν στην καλύτερη κατανόηση και εφαρμογή του. Έτσι το βιβλίο αυτό δεν είναι μόνο «θεωρητικό». Είναι, πρώτιστα, ένα πρωτότυπο, βιωματικό κείμενο, κατάλληλο να χρησιμοποιηθεί και σαν εργαλείο για κάθε ενδιαφερόμενο.
| Τίτλος βιβλίου: | Το θεατρικό παιχνίδι |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Παιδαγωγική θεωρία, πρακτική και θεατρολογική προσέγγιση |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Κουρετζής, Λάκης (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789600301410 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Αισθητική Αγωγή του Παιδιού | Σελίδες: | 255 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 1991 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Παιδικά - Εφηβικά > Μουσική - Θέατρο - Τραγούδια - Ανέκδοτα |
|---|
Φασιανός Αλέκος
Ο Αλέκος Φασιανός (1935-2022) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε βιολί στο Ωδείο Αθηνών και ζωγραφική στην Α.Σ.Κ.Τ. (1956-1960, εργαστήριο Γ. Μόραλη). Αγάπησε και μελέτησε την αρχαία ελληνική αγγειογραφία και τη βυζαντινή εικονογραφία. Παρακολούθησε μαθήματα λιθογραφίας στην Ecole des beaux-arts του Παρισιού, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης (1962-1964), κοντά στους Clairin και Dayez. Το 1966 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, ενώ από το 1974 ζούσε και εργαζόταν μεταξύ Παρισιού και Αθήνας. Από το 1959, χρονιά της πρώτης ατομικής του παρουσίασης στην Αθήνα, πραγματοποίησε περισσότερες από εβδομήντα ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Παρίσι, Μόναχο, Τόκυο, Αμβούργο, Ζυρίχη, Μιλάνο, Βηρυτό, Στοκχόλμη, Λονδίνο κ.ά. Συμμετείχε επανειλημμένα σε ομαδικές εκθέσεις και γνωστές διεθνείς διοργανώσεις ανά την υφήλιο. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι: Salon comparaisons (Παρίσι 1970), Biennale του Sao Paulo (1971) και Βενετίας (1972), Graphics Biennale του Baden-Baden (1985) κ.ά. Ο Φασιανός ασχολήθηκε επίσης με τη χαρακτική, το σχεδιασμό αφισών, καθώς και τη σκηνογραφία, συνεργαζόμενος κυρίως με το Εθνικό Θέατρο Αθηνών ("Αμερική" του Κάφκα, 1975, "Ελένη" του Ευριπίδη, 1976, "Όρνιθες" του Αριστοφάνη, 1978 κ.ά.). Ανέλαβε την εικονογράφηση αρκετών βιβλίων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, γνωστών ποιητών και συγγραφέων. Ξεχωρίζουν τα ονόματα των Ο. Ελύτη, L. Aragon, G. Apollinaire, Κ. Ταχτσή, Κ. Καβάφη, Α. Εμπειρίκου, Γ. Ρίτσου, Β. Βασιλικού κ.ά. Έργα του κοσμούν επίσης ειδικές εκδόσεις τέχνης, όπως λευκώματα με θέμα αρχιτεκτονικά τοπία, όψεις πόλεων κ.λπ. Είχε επίσης εκδώσει και δικά του κείμενα, πεζά και ποιητικά. Για το σύνολο της δουλειάς του έχουν γυριστεί τέσσερα φιλμς για την ελληνική και τη γαλλική τηλεόραση, ενώ κυκλοφορούν μονογραφίες που αναφέρονται στην εικαστική παραγωγή του.
