Γιώργος Σαραντάρης, ο μελλούμενος
Πενήντα χρόνια μετά. Η γενιά του βρίσκει σήμερα στο πρόσωπο του Σαραντάρη τον ιδανικότερο και τον πιο αληθινό εκφραστή της. Οι σαράντα επτά συνεντεύξεις του βιβλίου αυτού το αποδεικνύουν - Είναι παρμένες από ονόματα πολύ γνωστά όπως ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Νικηφόρος Βρεττάκος, ο Ν.Γ. Πεντζίκης, η Μελισσάνθη, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο Άρης Δικταίος, ο Γιάννης Σκαρίμπας, ο Ανδρέας Καραντώνης, ο Κώστας Δεσποτόπουλος, η Ζωή Καρέλλη, ο Τάσος Αθανασιάδης, ο Γιάννης Τσαρούχης, αλλά και άλλα λιγότερο γνωστά, όμως καθόλου λιγότερο σημαντικά, όπως η αδελφή του ποιητή Λέλα Σαραντάρη-Μιχοπούλου, ο λοχίας του στο πόλεμο Μιχάλης Χατζημήτρος, ο τυπογράφος Γιώργος Πολιτάρχης που τον περιμάζεψε στα χρόνια της Αλβανίας, η Γεωργία Σαρηγιάννη η απλή κοπέλα του λαού που όμως ο Σαραντάρης ζητούσε τη γνώμη της για τα βιβλία που της δάνειζε και για τα ποιήματά του γιατί, όπως εκείνη το εξηγεί, ήταν "αληθινή". Είναι και τα απρόσμενα και έξοχα σε έκφραση, νόημα και μήνυμα, άγνωστα ως τώρα χειρόγραφα του ποιητή, προσφορά από φίλους και συγγενείς - δοκίμια ή κομμάτια από δοκίμια, σκέψεις, μεταφράσεις, γράμματα, ποιήματα - που το επιβεβαιώνουν. Έτσι όπως πλαισιώνουν τις φωτογραφίες - κι αυτές σπάνιες και μαγικά σωσμένες από το χρόνο - διάσπαρτες ανάμεσα στα κείμενα του βιβλίου, της πρώτης νιότης αυτών που τον γνώρισαν.
Πετρίδης, Παύλος Β., 1947-2000
Ο Παύλος Β. Πετρίδης (1947-2000), μετά από εισήγηση του καθηγητή Αριστόβουλου Μάνεση, εξελέγη ομόφωνα υφηγητής, το 1980, και καθηγητής του κλάδου της πολιτικής και συνταγματικής ιστορίας, στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το 1982. Ως επισκέπτης καθηγητής δίδαξε και σε πανεπιστημιακές σχολές του εσωτερικού και του εξωτερικού. Διετέλεσε πρόεδρος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και του Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, της Κρατικής Σχολής Ορχηστρικής Τέχνης, αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Γ. Παπανδρέου και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη. Επίσης, εργάστηκε ως επιστημονικός σύμβουλος ιστορικών σειρών συνεργαζόμενος με τις εκδόσεις "Προσκήνιο", "University Studio Press", "Ελληνικά Γράμματα", "Gutenberg", κ.ά. Πέθανε στη Θεσσαλονίκη το Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2000, σε ηλικία 54 ετών, από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη. Γνωστότερα βιβλία του είναι: "Νεοελληνική πολιτική ιστορία", "Η ευρωπαϊκή πολιτική του Καποδίστρια", "Ξένη εξάρτηση και εθνική πολιτική", "Δολοφονία Λαμπράκη", "Στη δίνη του εμφυλίου πολέμου", "Σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία", "Βασιλική προδοσία", "Στη συγκυρία της αβασίλευτης", "Η βασιλεία των Γλύξμπουργκ στην Ελλάδα", "Ανάλεκτα ιστορικοπολιτικά", "Οι δίκες του Γοργοπόταμου", "Εξουσία και παραεξουσία στην Ελλάδα", κ.ά.
