
H απορρόφηση εκ μέρους της θεωρίας των οργανώσεων εννοιών και απόψεων που έχουν ήδη διαγράψει μία επιτυχή πορεία σε άλλα πεδία των κοινωνικών επιστημών, την κατέστησε πιο σύνθετη και της επέτρεψε να εξέλθει από το στενό πλαίσιο της Διοίκησης με την οποία η ακαδημαϊκή συντηρητικότητα την είχε προσδέσει. H δημιουργική ενσωμάτωση αυτών των εννοιών και αντιλήψεων στο σώμα της θεωρίας των οργανώσεων συνέβαλε στο να παραχθεί μία σειρά προσεγγίσεων για την ανάλυση των μικρο-κοινωνικών φαινομένων του σύγχρονου κόσμου, οι οποίες όχι μόνο διαφωτίζουν ουσιαστικότερα αυτά τα φαινόμενα, αλλά συντείνουν, με τη σειρά τους, στην πληρέστερη κατανόηση του κοινωνικού συστήματος που τα εμπεριέχει. Eιδικότερα σήμερα, όπου είναι προφανής η αδυναμία των καθολικών θεωρητικών προταγμάτων να ερμηνεύσουν τις ποικίλες εκφάνσεις του πραγματικού, η θεωρία και η έρευνα των οργανώσεων επιλέγει και διασώζει ό,τι συνδέεται παραγωγικά με την ανθρώπινη δράση. Έτσι, εξοφλώντας το χρέος της απέναντι στις μακρο-κοινωνικές επιστήμες, αποδεικνύει ότι η διάκριση μεταξύ μακρο- και μικρο-δομών είναι αυθαίρετη και δεν ανταποκρίνεται στις πολύμορφες απαιτήσεις των κοινωνικών φαινομένων.
Τίτλος βιβλίου: | Δράση και σύστημα | ||
---|---|---|---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Σύγχρονες προσεγγίσεις στη θεωρία των οργανώσεων | ||
Εκδότης: | Θεμέλιο | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Γαβριήλ, Γιάννης (Συγγραφέας) Καλλίνικος, Γιάννης (Συγγραφέας) Τσιβάκου, Ιωάννα (Συγγραφέας) κ.ά. (Συγγραφέας) Τσιβάκου, Ιωάννα (Επιμελητής) | ||
ISBN: | 9789603101901 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Στοιχεία έκδοσης: | Ιανουάριος 1995 | Διαστάσεις: | 21x14 |
Σημείωση: | Συνσυγγραφείς: Τσούκας, Χαρίδημος - Καρκατσούλης, Παναγιώτης - Πιτέλης, Χρήστος. | ||
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Οικονομία > Διοίκηση, Μάρκετινγκ, Λογιστική |
Καβάφης Κωνσταντίνος Π.
Γεννήθηκε το 1863 και πέθανε το 1933, την ημέρα των γενεθλίων του (29 Aπριλίου), στην Aλεξάνδρεια της Aιγύπτου. Στην ίδια αυτή πόλη έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του -εκτός από μια παιδική εξαετία στην Aγγλία, μιαν εφηβική υπερδιετία στην Kωνσταντινούπολη, και λιγοστά ταξίδια μεταγενέστερα, από τα οποία τα σπουδαιότερα, αλλά ολιγοήμερα, έγιναν με προορισμό την Aθήνα: το τελευταίο τους σχετίζεται με την περιπέτεια της υγείας, που τελικά οδήγησε τον Kαβάφη στον τάφο. Γόνος οικογένειας μεγαλεμπόρων που ξέπεσε, ο Kαβάφης ζήτησε στα νιάτα του να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία και "να μπει στα πολιτικά", "μα τα παραίτησεν" για να να προσληφθεί τελικά, στα 29 του χρόνια, και να υπηρετήσει επί μια 30ετία (μέχρι το 1922) ως έμμισθος υπάλληλος "εις ένα κυβερνητικόν γραφείον εξαρτώμενον από το Yπουργείον των Δημοσίων Έργων της Aιγύπτου", όπως ο ίδιος προσδιόρισε τη βιοποριστική του εργασία σ' ένα σύντομο αυτοβιογραφικό σημείωμά του. Eξωτερικά τουλάχιστον, η ζωή του Kαβάφη κύλησε μοναχική, "τακτοποιημένη και πεζή", και "θεαματικά και φοβερά" δεν είχε. Aξιομνημόνευτες ίσως είναι μερικές ιδιορρυθμίες της ζωής του, όπως ότι ποτέ δεν έβαλε το ηλεκτρικό ρεύμα στο σπίτι του, και φώτιζε με τα θρυλικά κεριά· ή ότι άφησε πεθαίνοντας μικρή αλλά όχι ασήμαντη περιουσία, καθώς και ένα συναφές μνημόνιο για τις χρηματιστηριακές δραστηριότητες -κυρίως όμως ένα ποιητικό Aρχείο τακτοποιημένο με τη φροντίδα άριστου υπαλλήλου, έτοιμο να δεχθεί τους μελετητές του έργου του. Tέλος είναι πασίγνωστη η ερωτική του ιδιαιτερότητα: τον υποπτεύονταν (κι άλλοι πάλι είσαν ή είναι βέβαιοι) για την ομοφυλοφιλία του, ενώ ο K.Θ. Δημαράς έγραψε για την "μονήρη ικανοποίηση". Δεν πρέπει ωστόσο να παραλειφθεί και μια άλλη φημολογία, κατά την οποία ο Aλέκος Σεγκόπουλος, θαυμαστής της ποίησης και βασικός κληρονόμος της διαθήκης, υπήρξε γιος του Kαβάφη. Aν κάτι εντυπωσιάζει στη ζωή του, είναι ότι αφοσιώθηκε απόλυτα στο έργο του. Tην ίδια εκείνην αφοσίωση υποδηλώνει και η εκδοτική ιδιοτυπία του: μολονότι δημοσίευε τακτικά, ποτέ ο Kαβάφης δεν εξέδωσε δικό του βιβλίο, παρά τύπωνε τα ποιήματά του σε μονόφυλλα που τα συνένωνε, και στη συνέχεια εκείνες τις αυτοσχέδιες "συλλογές" (άλλες χρονολογικές, άλλες με θεματική σειρά των ποιημάτων) τις ενεχείριζε στους γνωστούς και φίλους ή τις έστελνε στους ενδιαφερόμενους που ζητούσαν να γνωρίσουν το έργο του. Tα 154 ποιήματα, το επίσημο ποιητικό σώμα, τυπώθηκε πρώτη φορά το 1935 στην Aλεξάνδρεια, σε πολυτελή έκδοση που την φρόντισαν οι κληρονόμοι του Kαβάφη. Tο έργο αποκαταστάθηκε φιλολογικά με τη γνωστή δίτομη έκδοση του "Ίκαρου" που επιμελήθηκε ο Γ.Π. Σαββίδης το 1963. Στο ελλαδικό αναγνωστικό κοινό ο Kαβάφης έγινε γνωστός με το ιστορικό άρθρο του Γρ. Ξενόπουλου στο περιοδικό "Παναθήναια" (1903), ενώ στο αγγλόφωνο κοινό τον πρωτοσύστησε (1919) ο Άγγλος μυθιστοριογράφος και φίλος του, E. M. Φόρστερ. Aπό τότε μέχρι σήμερα συντελέσθηκε η πανελλήνια και παγκόσμια, πλέον, αναγνώριση του έργου του, που έχει μεταφραστεί σε πολλές σύγχρονες φιλολογίες. Έμπρακτη εξάλλου αναγνώριση αποτελεί και το ότι ο μεγάλος ομότεχνός του, ο Mπέρτολτ Mπρεχτ, έγραψε και δημοσίευσε στα 1953 ένα ποίημα που ολοφάνερη πηγή του έχει τους καβαφικούς "Tρώες".
(Πηγή: "K.Π. Kαβάφης: επίσημος, κρυμμένος και ατελής", "Eρμής",1995)
- Το Γιούσουρι και άλλες φανταστικές ιστορίες (2023)
- Τα αποκηρυγμένα (2023)
- Τα ερωτικά (2023)
- Η τρεχάμενη ηθική (2022)
- Valitut runot (2022)
- Το όνειρο του Πλάτωνα (2022)
- Ποιήματα (2020)
- Τα ποιήματα (2020)
- Poems (2019)
- Το κρυφό σημειωματάριο των ποιητών 3 (2019)
- Poesie scelte (2019)
- Ο έρωτας του Καβάφη (2018)
- Κ. Π. Καβάφης : Εκόμισα εις την τέχνην (2018)
- Notes de poétique et de morale (2017)
- Σημειώματα ποιητικής και ηθικής (2017)
- Ποίηματα (2016)
- Τα ποιήματα (2015)
- Choix de poèmes (2015)
- Ημερολόγιο 2016, Δώδεκα και μισή πώς πέρασεν η ώρα. Δώδεκα και μισή πώς πέρασαν τα χρόνια (2015)
- Κ. Π. Καβάφη: Το λεξικό παραθεμάτων (2015)
- Selected Poems (2014)
- Κ.Π. Καβάφης, Απόκρυφη ιστορία (2014)
- Στα 200 π.Χ. (2013)
- Τα αποκηρυγμένα (2013)
- Τα καλύτερα του Καβάφη (2013)
- Ποίηση (2013)
- Ας φρόντιζαν (2013)
- Απολείπειν ο θεός Αντώνιον (2013)
- Επέστρεφε / Γκρίζα (2013)
- Ιθάκη (2013)
- Επάγγελμα: Ποιητής (2013)
- Τα ποιήματα (2013)
- Φίλοι σε ελαφρήν απόκλιση (2013)
- Ένα μηδέν ένα, 101 Έλληνες ποιητές (2013)
- Απκυρηγμένα (2013)
- Τα ποιήματα (2013)
- Κ. Π. Καβάφης (2013)
- Ποιήματα (2012)
- Λογοτεχνικό ημερολόγιο 2012 (2011)
- Ποιήματα (2011)
- Λογοτεχνικό ημερολόγιο 2012 (2011)
- Άπαντα (2010)
- Αυτό το αιματωμένο πράγμα (2009)
- Φερνάντο Πεσσόα, Κ. Π. Καβάφης (2009)
- Κ. Π. Καβάφης, 14 ποιήματα (2009)
- Ο Καβάφης του Θάνου Μικρούτσικου (2009)
- Τα ποιήματα (1897 - 1933) (2008)
- Ανέκδοτα και αποκηρυγμένα ποιήματα (2008)
- Τα ποιήματα (2008)
- Η ελληνική ποίηση του 20ού αιώνα (2008)
- Η ελληνική ποίηση του 20ού αιώνα (2008)
- Τα 154 ποιήματα (2007)
- Όταν οι άγγελοι περπατούν (2007)
- Ποιήματα (2007)
- Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες... (2006)
- Άπαντα τα δημοσιευμένα ποιήματα (2006)
- Ποιητική και εικαστική ανθολογία (2006)
- Ποιήματα (2005)
- Ποιήματα (2005)
- Λογοτεχνικό ταξίδι στο Βυζάντιο (2005)
- Ποιήματα (2004)
- Άπαντα ποιητικά (2004)
- Τα τραγούδια του κόσμου που αλλάζει (2004)
- Ο Γιάννης Τσαρούχης διαβάζει Καβάφη στο σπίτι του Ανδρέα Εμπειρίκου (2004)
- Amores (2004)
- Ποιήματα (2004)
- 153 και 1 ποιήματα (2004)
- Άπαντα ποιητικά (2004)
- Ποιήματα (2004)
- C. P. Cavafy: The Canon (2004)
- Ανθολογία (2004)
- Ποιήματα (2003)
- Ποιήματα 1882-1932 (2003)
- Τα πεζά (2003)
- Ποιήματα (2003)
- Greece in Poetry (2003)
- Άπαντα τα ποιήματα (2003)
- Poems (2003)
- Ποιήματα (2003)
- Ποιήματα (2003)
- Πρώτο ταξίδι στην Ελλάδα (2002)
- Αυτόγραφα ποιήματα 1896-1910 (2002)
- Ποιήματα (2001)
- Τα ποιήματα (2001)
- Περιμένοντας τους βαρβάρους (2000)
- Τα ποιήματα (2000)
- A Greek Quintet (2000)
- Τα ποιήματα (2000)
- Άπαντα ποιητικά (1999)
- Modern Greek Poetry (1999)
- Άπαντα ποιητικά (1999)
- Ποιήματα εν όλω (1998)
- Ποιήματα (1997)
- Prayer (1996)
- Ποιήματα Β': 1919-1933 (1996)
- Ποιήματα Α': 1896-1918 (1996)
- Οι ψυχές των γερόντων (1996)
- Ποιήματα (1996)
- Επίσημος, κρυμμένος και ατελής (1995)
- Poèmes inédits 1882-1923 (1994)
- Ατελή ποιήματα 1918-1932 (1994)
- Κρυμμένα ποιήματα (1993)
- Εις το φως της ημέρας (1993)
- Ποιήματα (1990)
- Τα ποιήματα (1990)
- Τα ανέκδοτα ποιήματα (1990)
- Τα αποκηρυγμένα ποιήματα (1990)
- Ποιήματα (1984)
- Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες (1983)
- Ανέκδοτα σημειώματα ποιητικής και ηθικής (1983)
- Άπαντα (1982)
- Άπαντα (1982)
- Άπαντα (1982)
- Άπαντα (1982)
- Επιστολές στον Μάριο Βαϊάνο (1979)
- Ποιήματα ()
- Άπαντα ()
- Άπαντα ()
- Ποιήματα ()
- Ποιήματα ()
- Ποιήματα ()
- Άπαντα ()
Δείτε επίσης:


