Τζίμ Μόρισον
Στις 5 Ιουλίου 1971, έξη άνθρωποι, φίλοι του Τζίμ Μόρισον στο Παρίσι, τον οδηγούν νεκρό στην τελευταία του κατοικία. Η ημέρα δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο, κανείς δεν ξέρει πως βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του στο Παρίσι με την φίλη του Πάμελα, και η τελευταία του πορεία δεν έχει τίποτα από τη λάμψη και τη φωτιά της σκηνικής του παρουσίας. Οι φύλακες καθαρίζουν τους τάφους, κάποιοι άλλοι μαζεύουν τα σκουπίδια και ποτίζουν τα λουλούδια και το γκαζόν. Οι λιγοστοί επισκέπτες του νεκροταφείου δεν ξέρουν ποιον κηδεύουν. Η Ανιές Βαρντά, ο Άλαιν Ρόναιη, η Ρόμπιν Έρτλ, ο Εβρέ Μύλερ, ο Σίντονς και η Πάμελα είναι αυτοί οι έξη που κηδεύουν σήμερα τον Τζίμ Μόρισον στο Παρίσι. Προηγήθηκε μια απλή τελετή, στο ναό του νεκροταφείου...
Περιέχονται τα κείμενα:
- Γιώργος Χρονάς, "Τζίμ Μόρισον, στοιχεία ταυτότητας"
- Ειρήνη Βρής, "Εισαγωγή"
- Τζίμ Μόρισον, "Οι κύριοι - σημειώσεις για την όραση"
- Τζίμ Μόρισον, "Τα νέα πλάσματα"
Δηλάκη, Γεωργία
Η Γεωργία Δηλάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, την οποία σπάνια εγκαταλείπει. Αφού τελείωσε με άριστα την Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, απέκτησε το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα "Πολιτική Επιστήμη & Κοινωνιολογία" από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 2010 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του τμήματος Ψυχολογίας του Παντείου με εξειδίκευση στην Κοινωνιολογία του Σώματος. Η διδακτορική της διατριβή αφορά το σώμα, την τροποποίησή του μέσω της αισθητικής πλαστικής χειρουργικής και τη διαμόρφωση της ατομικής ταυτότητας στις σύγχρονες κοινωνίες. Ασχολείται ενεργά με την έρευνα και αρθρογραφεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα, με τα άρθρα της να τυγχάνουν ευρείας αποδοχής, ενώ συμπεράσματα της διατριβής της έχουν δημοσιευτεί και σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Προσφέρει συμβουλευτική υποστήριξη ως επαγγελματίας κοινωνιολόγος. Τα ενδιαφέροντά της στρέφονται γύρω από τις κοινωνικές πτυχές της υγείας και της ομορφιάς, ζητήματα που προκύπτουν από τη βίωση και τις εμπειρίες του σώματος, αντιμετώπιση ασθενειών με επιπτώσεις στην εικόνα του, προβληματισμούς για τη δημόσια παρουσίαση του εαυτού, προσαρμογή στις αλλαγές των συνθηκών ζωής που προκαλούνται από την πραγματοποίηση μιας επανορθωτικής ή αισθητικής επέμβασης, διαχείριση των συναισθημάτων και αξιοποίησή τους για μια επιτυχημένη κοινωνική ζωή. Υποστηρίζει ένθερμα την καλλιέργεια ενός συνεχούς διαλόγου μεταξύ των κοινωνικών επιστημών και της ιατρικής, τονίζοντας την αξία της συνεργασίας τους, με στόχο την ποιότητα ζωής των ανθρώπων.
