Λεξικό λογοτεχνικών όρων
Η Λογοτεχνία είναι το ύψιστο σημείο της έκφρασης του συναισθηματικού κόσμου του ανθρώπου, με αποτέλεσμα την πληρότητα και την τελειότητα της μορφής του κειμένου. Ωστόσο, τη σπονδυλική στήλη της αποτελεί ο μύθος ή κάποιο κεντρικό γεγονός και τα παρακλάδια της, που σαν συνισταμένη τα αντιπροσωπεύουν η έχθρα, τα μίση, η διαμάχη, η αναμέτρηση, γιατί όχι και ο πόλεμος, αλλά και η όποια έλξη, με αποκορύφωση στη σύγχρονη εποχή την ερωτική.
Χωρίς όλα αυτά, όσο ελκυστική ή εντυπωσιακή και αν είναι η αφήγηση, η παρουσίαση, η πλοκή, μοιάζει με άγευστο φαγητό πλαισιωμένο από ένα φανταχτερό διάκοσμο, χωρίς το περιεχόμενο, χωρίς την ουσία. Κάπως είναι είναι τα σύγχρονα λογοτεχνήματα, με την ερωτική πράξη, με την έμπρακτη αποδοκιμασία ή έστω επιδοκιμασία. Ενδιάμεσα σαν παραγεμίσματα αναδεικνύονται τα προσωπικά πάθη, τα συναισθήματα, που εξελίσσονται σε ηθικές εκτροπές με περιτύλιγμα.
Η λογοτεχνία όμως δεν είναι αυτό. Είναι ο ήχος, είναι η αρμονία, είναι η μελωδία, αλλά δεν είναι η καμπάνα, είναι ο χυμός, αλλά δεν είναι ο καρπός. Αυτόν τον προσφέρει η γνώση πάνω στην οποία θα πατήσει ο αναγνώστης, που προσδοκά την επικοινωνία με το είναι των λογοτεχνικών εννοιών, κατ' επέκταση και με την ιδιοσυγκρασία ή τον ψυχισμό των δημιουργών.
Η συγκίνηση, το ταλέντο, το δράμα, η αισθητική και τόσες άλλες λέξεις που φιλοξενούνται και αναπτύσσονται σε αυτό το Λεξικό Λογοτεχνικών Όρων, δεν αφορά μόνο τους μαθητές. Είναι, και γι' αυτούς, αλλά είναι πολύ περισσότερο για εκείνους που προ πολλού έχουν αποχαιρετήσει τα θρανία και δεν έπαυσαν όμως να έχουν πνευματικά ενδιαφέροντα, ιδιαίτερα στο χώρο της Καλλιτεχνίας.
| Τίτλος βιβλίου: | Λεξικό λογοτεχνικών όρων |
|---|
| Εκδότης: | Κυριακίδης Β. |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Κυριακίδης, Βασίλης (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789607854025 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2002 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία
Εκπαίδευση > Λεξικά - Γραμματική > Όρων |
|---|
Παπατσώνης, Τάκης Κ., 1895-1976
Τ.Κ. Παπατσώνης (1895-1976). Ο Τ[άκης] Παπατσώνης γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος του Κωνσταντίνου Παπατσώνη και της Αικατερίνης το γένος Πρασσά. Μαθήτευσε στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών και το 1913 δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα στην εφημερίδα Ακρόπολις. Σπούδασε Νομική και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ως το 1920 και το 1927 παρακολούθησε μαθήματα οικονομικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης. Από το 1914 και για σαράντα χρόνια εργάστηκε στο Υπουργείο Οικονομικών φτάνοντας ως τη θέση του Γενικού Γραμματέα. Το 1928 έμεινε για μήνες στο Άγιο Όρος. Το 1932 παντρεύτηκε την Ευανθία Εμπεδοκλή με την οποία απέκτησε μια κόρη. Ταξίδεψε πολύ σ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του και λόγω της εργασίας του και από προσωπικό πάθος (ενδεικτικά αναφέρονται εδώ τα ταξίδια του στο Βελιγράδι, την Κωνσταντινούπολη, την Ιταλία, την Πράγα, την Ελβετία, τη Γαλλία, το Βερολίνο, τη Δρέσδη, την Αγγλία, την Ισπανία, το Βουκουρέστι, τη Βέρνη, τα Καρπάθια, τη Νέα Υόρκη, την Κούβα, το Σικάγο, το Σαν Ντιέγο). Διετέλεσε αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εμπορικής Τράπεζας (1941), Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Πινακοθήκης (1953-1964), Αντιπρόεδρος στο Διοικητικό Συμβούλιο του Εθνικού Θεάτρου (1955-1964), Αντιπρόεδρος και Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής (1963 και 1966 αντίστοιχα). Τιμήθηκε με το γαλλικό παράσημο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής (1920) και με το πρώτο Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1963). Το 1967 έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Πέθανε στην Αθήνα. Η πρώτη έκδοση ποιημάτων του Παπατσώνη πραγματοποιήθηκε το 1934 με την Εκλογή Α΄. Είχε προηγηθεί η δημοσίευση της πρώτης ελληνικής μετάφρασης της Έρημης Χώρας του Τόμας Έλλιοτ από τον Παπατσώνη στο περιοδικό Κύκλος και με τίτλο Ερημότοπος. Από το 1935 και για πέντε χρόνια συνεργάστηκε με την εφημερίδα Καθημερινή, όπου δημοσίευσε κριτικά δοκίμια. Το 1944 εξέδωσε την Ursa Minor . Ακολούθησαν η Εκλογή Β΄ (1962), το οδοιπορικό Άσκηση στον Άθω (1963), το ταξιδιωτικό κείμενο Μολδοβλαχικά του Μύθου, οι μελέτες Friedrich Holderlin, 1970-1843-1970 και Εθνεγερσία: Σολωμός, Κάλβος, και οι συλλογές δοκιμίων Ο Τετραπέρατος κόσμος (δυο τόμοι) και Όπου ην κήπος. Ασχολήθηκε επίσης με τη λογοτεχνική μετάφραση και συνεργάστηκε με τα περιοδικά Ελλάς, Οι Νέοι, Λόγος, Λύρα, Μούσα, Πειθαρχία, Πρωτοπορία, Ρυθμός, Νέα Γράμματα, Νέα Εστία, Ελεύθερα Γράμματα, Χρονικά Αισθητικής κ.α. Ο Τάκης Παπατσώνης τοποθετείται από τους ιστορικούς της λογοτεχνίας στην ποιητική γενιά του τριάντα, ως μια ιδιαίτερη όμως περίπτωση που υπερβαίνει τις όποιες κατηγοριοποιήσεις. Υπήρξε ένας από τους εισηγητές του ελεύθερου στίχου στη μοντέρνα ελληνική ποίηση. Το ποιητικό του έργο χαρακτηρίζουν ποικίλες δημιουργικά αφομοιωμένες επιδράσεις και έντονα προσωπικό ύφος στα πλαίσια του μυστικιστικού και θεολογικού στοχασμού του. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Τάκη Παπατσώνη βλ. Άγρας Τέλλος, «Παπατσώνης Τάκης», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια 19. Αθήνα, Πυρσός, 1932, Γιάκος Δημήτρης, «Παπατσώνης Τάκης», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 11. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ., Μουντές Μ., «Μικρό βιογραφικό διάγραμμα του Τάκη Παπατσώνη», Νέα Εστία 100, ετ.Ν΄, 15/11/1976, αρ.1185, σ.1484-1485, Φραντζή Άντεια, «Παπατσώνης Τάκης», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 8. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988, και Τετράδια Ευθύνης 1.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
