Ο χρόνος είναι χύμα
... Και το μολύβι μου, πολύ το αγαπάω. Το πιάνω, το χαϊδεύω, και γλυκαίνεται τ' αυτί μου όταν ακούω το απάλαφρο σούρσιμό του πάνω στο χαρτί. Σαν μπερδεύονται μέσα μου οι έννοιες και δυσκολεύομαι να εκφραστώ, το βάζω στο στόμα -θερμόμετρο μαθές- και το γεύομαι, σέρνοντας τη μύτη της γλώσσας μου πάνω στη δική του μύτη ή, από την άλλη πλευρά, πάνω στα βαθουλωμένα γράμματα του κατασκευαστή του. Τώρα πια διαβάζω και με τη γλώσσα. Είναι όμως φορές που δεν τα καταφέρνω ή δε μου ταιριάζουν οι λέξεις, και το δαγκώνω τρυφερά, σαν χαϊδολογούσα γάτα. Άλλοτε πάλι ζορίζομαι πολύ και μπήγω τα δόντια μου βαθιά, ως την καρδιά του ξύλου. Κι εκείνο το πράσινο χρώμα που ξεφλουδίζει -από μικρός το θυμάμαι- έχει ακόμη την ίδια γεύση.
Στις ατραπούς των κειμένων που περιέχονται, μια ποιητική ευαισθησία κυκλοφορεί εκτελώντας ειρωνικές σούζες, σκοντάφτοντας σε έμψυχα αντικείμενα, επιχειρώντας βουτιές στους εσωτερικούς όρμους των ηρώων τους, ανιχνεύοντας ηδονοφόρες φλεβούλες... Συχνά πυκνά διασταυρώνεται και εμπλέκεται με περισσή φαντασία στα πλοκάμια του χρόνου ή κλοτσάει την ερωτική στέρηση με διακριτικό χιούμορ, ενώ σ' όλη τη διαδρομή φτεροκοπούν γύρω της νύξεις για ό,τι φυσικό και ανθρώπινο χάθηκε ή είναι για μας σαν χαμένο.
Τίτλος βιβλίου: | Ο χρόνος είναι χύμα |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Διηγήματα |
---|
Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Εμμανουηλίδης, Κώστας (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789600318050 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία | Σελίδες: | 170 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Ιανουάριος 1997 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
Τσαγκάρη Αναστασία
H μουσική, τα λουλούδια και η καλαισθησία αποτελούν το τρίπτυχο της προσωπικής μου γαλήνης και ευτυχίας. Μπορεί να μην σπούδασα βοτανική ή γεωπονία, όμως οι σπουδές μου μού έμαθαν πολύ καλά πώς να αναζητώ και να ανακαλύπτω τη γνώση μόνη μου. Η ενασχόλησή μου με τη μουσική και τα λουλούδια μού έμαθε ότι η υπομονή και η επιμονή είναι οι μεγαλύτερες αρετές. Πριν από πολλά χρόνια, ο πατέρας μου μού χάρισε την πρώτη μου ορχιδέα Phalaenopsis λέγοντάς μου ότι έπρεπε να την ποτίζω μια φορά την εβδομάδα. Όπως μπορεί να έχετε διαπιστώσει, αυτό δεν είναι αρκετό. Διάβασα πολύ για να μάθω να τη φροντίζω, τόσο αυτή όσο και εκείνες που ήρθαν μετά. Επειδή δυσκολεύτηκα πολύ να βρω αξιόπιστες πληροφορίες, έφτιαξα την πρώτη ελληνική ιστοσελίδα γύρω από τη φροντίδα της ορχιδέας που τόσο αγαπώ, αλλά και τη φροντίδα άλλων φυτών, που είναι για εμένα πηγές θετικής ενέργειας, δημιουργίας και χαλάρωσης. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει "δεν το έχω με τα φυτά", υπάρχει "δεν ξέρω αλλά θέλω να μάθω".