Ποιήματα με ημερομηνία λήξεως
Το βιβλίο Ποιήματα με ημερομηνία λήξεως είναι ένας τρόπος να επιστρέψει ο ποιητής στο χαμένο χρόνο του - στο corpus του σώματός του όπως ήταν έναν καιρό και στο corpus της ποιήσεως που τον εχρέωσε στην Ποίηση έναν παλιό καιρό.
Πρόκειται για ποιήματα ευσυγκίνητα, μα ταυτόχρονα δολερά. Τα διάφορα πρόσωπα (ή μάλλον ψευδώνυμα) του ποιητή αγαπούν το ένα το άλλο, σχολιάζουν το ένα το άλλο, ανταγωνίζονται ή υπονομεύουν το ένα το άλλο, αποδεικνύοντας τελικά ότι σε σχέση με τον εαυτό μας ούτε χώρια μπορούμε να ζήσουμε μα ούτε και μαζί.
Το φάλτσο των ποιημάτων, ο παράφωνος εδώ κι εκεί τόνος, η κακοποίηση του ρυθμού και του μέτρου που αποβαίνει εις σκανδαλισμόν του αναγνώστη είναι έκφραση της μοχθηρίας τους. Κάθε ανοιχτός λογαριασμός στη ζωή μας συνεπάγεται κι ένα είδος μοχθηρίας, μια γκρίνια, ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας. Ιδιότητες που θα μπορούσε να τις χαρακτηρίσει κανείς species specific ελάττωμα της ποίησης.
Τίτλος βιβλίου: | Ποιήματα με ημερομηνία λήξεως | ||
---|---|---|---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Ποίηση | ||
Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Μαρκίδης, Μάριος, 1940-2003 (Συγγραφέας) | ||
ISBN: | 9789600313543 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Στοιχεία έκδοσης: | 1995 | Διαστάσεις: | 24x15 |
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Ποίηση |
Μαρκίδης, Μάριος, 1940-2003
Ο Μάριος Μαρκίδης (1940-2003) γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Βαρβάκειο Λύκειο το 1957 και σπούδασε ψυχιατρική στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Λονδίνου (υπήρξε μαθητής του Δ. Κουρέτα και του Κ. Στεφανή). Οι πρώτες του ποιητικές δοκιμές φιλοξενήθηκαν στη "φιλολογική σελίδα" της "Βραδυνής". Με το ποίημα "Εκμαγείο" απέσπασε έπαινο στον ποιητικό διαγωνισμό που προκήρυξε το 1962 το περιοδικό "Πανσπουδαστική" σε συνεργασία με τον "Ταχυδρόμο" (στην κριτική επιτροπή συμμετείχαν ο Νικηφόρος Βρεττάκος και ο Γιάννης Ρίτσος). Με την ποιητική σύνθεση "Πρόλογος στο σπαθί" εμφανίστηκε την ίδια χρονιά στο περιοδικό "Επιθεώρηση Τέχνης" (τεύχος 92, σσ. 179-180). Υπήρξε μέλος της συντακτικής ομάδας των περιοδικών "Μαρτυρίες και Προτάσεις" και συμμετείχε στην ίδια ομάδα του περιοδικού "Σημειώσεις". Εκτός από την ποίηση, ασχολήθηκε με το δοκίμιο, τη λογοτεχνική κριτική και τη μετάφραση (υπήρξε ο πρώτος μεταφραστής γλωσσολογικής εργασίας του Noam Chomsky στα ελληνικά). Στα ποιήματά του και τα άλλα κείμενά του χρησιμοποίησε πολλές φορές το ψευδώνυμο Μάριος Αφεντόπουλος. Στις τέσσερις δεκαετίες λογοτεχνικής του δραστηριότητας συνεργάστηκε πυκνά με ποιήματα, δοκίμια και κριτικές αναγνώσεις στα περιοδικά "Επιθεώρηση Τέχνης" και "Ιδίοις Αναλώμασιν", όπως και στον καθημερινό Τύπο ("Αυγή", "Ελευθεροτυπία"). Επίσης, επιμελήθηκε τη σειρά "Ψυχολογία και επιστήμες της συμπεριφοράς" στις εκδόσεις "Έρασμος". Το 2002 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή "Παρά ταύτα".
- Ο θάνατος του είδους (2013)
- Λόγος περί της επιθυμίας (2008)
- Παλιά και νέα θεότητα (2003)
- Παρά ταύτα (2001)
- Ψυχιατρική (2000)
- Ψυχιατρική (2000)
- Λογοδοσία (1999)
- Βαποράκια (1999)
- Ή του ύψους ή του βάθους (1999)
- Το μέσα και το έξω (1998)
- Το καρότσι (1998)
- Άλλα μέρη (1996)
- Σπουδές στη σημασία (1995)
- Τέσσερα κείμενα για την Camera degli sposi (1994)
- Το μαύρο καράβι (1994)
- Μεταξύ Σινά και Αιλείμ (1993)
- Ο εξανθρωπισμός της γλώσσας (1993)
- Ανεμομαζώματα (1992)
- Μαντίνεια (1991)
- Έμμονες ιδέες (1990)
- Ποιήματα προτέρου εντίμου βίου (1989)
- Είναι και ποτέ (1989)
- Η ψυχανάλυση του διχασμένου υποκειμένου (1988)
- Κύρια ονόματα (1988)
- Απόπειρες αναμοχλεύσεως των παθών (1987)
- Μετά είκοσι έτη (1985)
- Εν αβάτω και ουχ οδώ (1982)
- Λαϊκά αναγνώσματα (1981)