Νομισματικές σχέσεις, διεθνής τραπεζική και χρηματοδότηση
Η περίοδος μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου συνοδεύτηκε από μία ταχεία αύξηση του διεθνούς εμπορίου, καθιστώντας έτσι αναγκαία την επέκταση της τραπεζικής δραστηριότητας εκτός των γεωγραφικών ορίων κάθε χώρας. Στην τελευταία εικοσαετία, ο όγκος του εμπορίου αγαθών και υπηρεσιών μεταξύ χωρών αυξήθηκε ταχύτερα από ό,τι η συνολική παγκόσμια παραγωγή, επιφέροντας έτσι μία ενίσχυση της οικονομικής αλληλεξάρτησης μεταξύ των χωρών. Η διεθνής τραπεζική δραστηριότητα αυξήθηκε κατά την ίδια περίοδο με ρυθμό σχεδόν υπερδιπλάσιο του ρυθμού αύξησης του διεθνούς εμπορίου και του παγκόσμιου προϊόντος.
Η ανάγκη χρηματοδότησης των διεθνών εμπορικών συναλλαγών καθώς και η εξυπηρέτηση πελατών που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό, αποτέλεσαν τους βασικότερους προσδιοριστικούς παράγοντες της ενίσχυσης της τάσης διεθνοποίησης των εθνικών χρηματαγορών. Παράλληλα, η κυβερνητική παρεμβατική πολιτική στον καθορισμό ενός ασφυκτικού πλαισίου για την κίνηση των εμπορικών και κεφαλαιακών ροών, οδήγησε στη δημιουργία θυγατρικών στο εξωτερικό πιστωτικών ιδρυμάτων, σε μία προσπάθεια αποφυγής των περιοριστικών δεσμεύσεων στο εγχώριο χρηματοδοτικό περιβάλλον. Περαιτέρω, οι τράπεζες επιθυμούσαν να αποκτήσουν σημαντικό μερίδιο στη διαρκώς διευρυνόμενη αγορά των διεθνών ανταλλαγών νομισμάτων. Η πρόοδος της τεχνολογίας στον τομέα της πληροφορικής και της επικοινωνίας επέφερε τη δυνατότητα της ταχύτατης μεταφοράς χρηματικών ροών μεταξύ των εθνικών κεφαλαιαγορών, μειώνοντας σημαντικά το συναλλακτικό κόστος και ενισχύοντας το διεθνή ανταγωνισμό.
Τα οφέλη ευημερίας που αποκομίζουν οι χώρες από την παγκοσμιοποίηση των χρηματοπιστωτικών αγορών, είναι σημαντικά. Η ενοποίηση των κατακερματισμένων εθνικών χρηματαγορών και η διεθνοποίηση των τραπεζικών εργασιών συμβάλλουν τα μέγιστα στην αποτελεσματικότερη κατανομή των πόρων. Επιτρέπουν τη μεταφορά κεφαλαίων από τις πλεονασματικές στις ελλειμματικές χώρες και παρέχουν τη δυνατότητα στους εγχώριους επενδυτές να αναπροσαρμόζουν το χαρτοφυλάκιο τους ανάλογα με τις ευκαιρίες απόδοσης που παρουσιάζονται εκτός των γεωγραφικών ορίων της χώρας προέλευσης του κεφαλαίου.
Η ανάγκη περιγραφής αυτών των τάσεων, καταγραφής των αιτιών τους και διερεύνησης των συνεπειών τους τόσο στη διαμόρφωση του συγχρόνου οικονομικού περιβάλλοντος, όσο και στο σχεδιασμό της νομισματικής πολιτικής, υπήρξε η κύρια ιδέα για τη συγγραφή του παρόντος βιβλίου. Στα δέκα μικρά δοκίμια που το αποτελούν, προσπαθούμε να παρουσιάσουμε τους μηχανισμούς και τα προβλήματα του σύγχρονου παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού σκηνικού.
| Τίτλος βιβλίου: | Νομισματικές σχέσεις, διεθνής τραπεζική και χρηματοδότηση |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Νομισματικά καθεστώτα, διεθνοποίηση χρηματαγορών, διεθνείς χρηματοπιστωτικές κρίσεις, χρηματοοικονομικές καινοτομίες |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Παπαζήση |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Καπόπουλος, Παναγιώτης (Συγγραφέας)
Λαζαρέτου, Σοφία (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789600212044 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 1997 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Οικονομία |
|---|
Καϊάφα - Γκμπάντι, Μαρία
Η Μαρία Καϊάφα-Γκμπάντι είναι ποινικολόγος, καθηγήτρια Ποινικού Δικαίου.
Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και εν συνεχεία αναγορεύτηκε διδάκτορας του Ποινικού Δικαίου στο Georg Augusta Universitat zu Gottingen της Γερμανίας (1981). Είναι υπότροφος του Ιδρύματος Alexander von Humboldt από το 1990. Διετέλεσε μέλος του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου δύο φορές (2004-2005 και 2008-2009). Από το 2008 είναι μέλος της Επιτροπής Δεοντολογίας του Υπουργείου Πολιτισμού.
Είναι, μέλος του Δ.Σ. του "Ομίλου Μελέτης Ιατρικού Δικαίου και Βιοηθικής", Συντονίστρια του Θεματικού Δικτύου του Α.Π.Θ. "Σύγχρονη Ιατρική πράξη, Βιοηθική και Δίκαιο" και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του "Ινστιτούτου για τις Ευρωπαϊκές Συνταγματικές Σπουδές της Σχολής Νομικών, Πολιτιστικών και Κοινωνικών Επιστημών" του Πανεπιστημίου του Hagen.
Είναι επίσης μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, της συντακτικής επιτροπής ποινικών περιοδικών (Υπεράσπιση/Ποινική Δικαιοσύνη) καθώς και διάφορων επιστημονικών φορέων, και συγκεκριμένα: της Ελληνικής Εταιρείας Ποινικού Δικαίου, της Ένωσης Ευρωπαίων Νομικών, της Εταιρίας Νομικών Βορείου Ελλάδος, της Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων, της Διεθνούς Ένωσης Ποινικού Δικαίου (International Association of Penal Law) και της Διεθνούς Ακαδημίας Συγκριτικού Δικαίου (International Academy of Comparative Law).
Έχει γνωμοδοτήσει επανειλημμένα ως εμπειρογνώμων για διάφορα επιμέρους θέματα Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Ποινικού Δικαίου στο Ινστιτούτο Διεθνούς Δημοσίου Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων, σε όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Επιτροπή και Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) και στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής των Λόρδων του Ηνωμένου Βασιλείου. Είναι συνεργάτιδα της σειράς Annotated Leading Cases of International Criminal Tribunals.
Έχει υλοποιήσει ως επιστημονικώς υπεύθυνη ή μέλος διάφορα ερευνητικά προγράμματα που χρηματοδοτήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Integra, Horizon,Youth, Daphne, AGIS, ΕΠΕΑΚ Ι- ΙΙ-ΙΙΙ), από Πανεπιστήμια του εξωτερικού ("European Criminal Policy Iniative", Πανεπιστήμιο του Μονάχου και "Elaboration of a standard evaluation model of the implementation and the impact of EU instruments adopted in the framework of Title VI of the Treaty of the European Union", Πανεπιστήμιο Βρυξελλών), το Ελληνικό Δημόσιο ή άλλους φορείς ("Δίοδος", "Επαφή").
Είναι αξιολογήτρια ερευνητικών προγραμμάτων του Ολλανδικού Εθνικού Οργανισμού Επιστημονικής έρευνας (Netherlands Organisation for Scientific Research).
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ομάδας για την επεξεργασία ενός Σχεδίου για την Ευρωπαϊκή Ποινική Δικαιοσύνη (συντονιστής Prof. Dr. Dr. h.c. mult. B. Schnemann, Πανεπιστήμιο Μονάχου) και είναι επίσης ιδρυτικό μέλος της Ακαδημαϊκής Ερευνητικής Ομάδας 13 Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων "European Criminal Policy Initiative" (συντονιστής Prof. H. Satzger, Πανεπιστήμιο Μονάχου) και μέλος του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Δικτύου ECLAN (European Criminal Law Academic Network).
Διδάσκει μέχρι σήμερα Ποινικό Δίκαιο στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών και συμμετέχει σε νομοπαρασκευαστικές επιτροπές του Υπουργείου Δικαιοσύνης για την αναμόρφωση του Ποινικού Κώδικα.
