Η πιο όμορφη πορτοκαλιά του κάμπου
Αγαπάμε περισσότερο ό,τι γνωρίζουμε καλύτερα. Με βάση αυτό το σκεπτικό δημιουργήθηκε αυτή η σειρά βιβλίων, με σκοπό να βοηθήσει τους μικρούς αναγνώστες να κατανοήσουν θέματα όπως η δημιουργία του Σύμπαντος, η εξέλιξη της ζωής, η ανακύκλωση, τα απολιθώματα, η μελλοντολογία, η αναπόσταστη σχέση του ανθρώπου με τα φυτά, τα ζώα και γενικότερα το περιβάλλον. Το τέταρτο αυτό βιβλίο της σειράς αναφέρεται στην αναπαραγωγή των φυτών.
| Τίτλος βιβλίου: | Η πιο όμορφη πορτοκαλιά του κάμπου |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Πατάκη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Λοΐζου, Μάρω, 1940-2007 (Συγγραφέας)
Βερούτσου, Κατερίνα (Εικονογράφος)
|
|---|
| ISBN: | 9789606007606 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Βιβλία για Παιδιά και για Νέους: Παιδικά Βιβλία με Πολύχρωμη Εικονογράφηση | Σελίδες: | 44 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιούνιος 1999 | Διαστάσεις: | 22x20 |
|---|
| Ηλικίες: | 8+ | Σειρά βιβλίων: | Βιβλία για Παιδιά και για Νέους: Παιδικά Βιβλία με Πολύχρωμη Εικονογράφηση |
|---|
| Σημείωση: | Συμπληρωματικό υλικό με ασκήσεις κατανόησης και δημιουργικές δραστηριότητες: Άντα Κατσίκη - Γκίβαλου, Τζίνα Καλογήρου. |
|---|
| Κατηγορίες: | Παιδικά - Εφηβικά > Παιδική και Εφηβική Λογοτεχνία > Ηλικία 8+ |
|---|
Turgenev, Ivan Sergeevic, 1818-1883
Ο Ιβάν Σεργκέγεβιτς Τουργκένιεφ (1818-1883) είναι ένας από τους σημαντικούς Ρώσους πεζογράφους και θεατρικούς συγγραφείς του 19ου αιώνα. Αρχικά ασχολήθηκε με την ποίηση, γρήγορα όμως στράφηκε στην πεζογραφία και τη δραματουργία. Αν και γεννήθηκε σε πλούσια αριστοκρατική οικογένεια, η οποία είχε πολλούς δουλοπάροικους στην ιδιοκτησίας της, αγωνίσθηκε σθεναρά για την κατάργηση της δουλοπαροικίας. Το 1833 άρχισε να σπουδάζει φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας και από το 1838 συνέχισε τις σπουδές του στο Βερολίνο. Μετά την επιστροφή του στη Ρωσία το 1841, εργάστηκε στο υπουργείο Εσωτερικών αλλά, σύντομα, αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στη συγγραφή. Η λογοκρισία δεν επέτρεψε να ανέβουν όλα τα θεατρικά του έργα επί σκηνής, μερικά από τα οποία σήμερα θεωρούνται ορόσημα στην ιστορία του ρωσικού θεάτρου. Η γνωριμία του με την τραγουδίστρια της όπερας Παυλίνα Βιαρντό, η οποία ήταν και ο μεγάλος αλλά ανεκπλήρωτος έρωτας της ζωής του, τον παρακίνησε να ταξιδεύει συχνά στην Ευρώπη προκειμένου να βρίσκεται κοντά της. Δεδομένης της αντίδρασης που συναντούσε από τη ρωσική κοινωνία η άποψη για τον εξευρωπαϊσμό της Ρωσίας -άποψη την οποία υποστήριζε σθεναρά ο Τουργκένιεφ-, η αρνητική κριτική στο μυθιστόρημα του "Πατέρες και παιδιά" (1863) στάθηκε η αφορμή για να εγκαταλείψει τη χώρα οριστικά· αρχικά, εγκαταστάθηκε στο Μπάντεν-Μπάντεν της Γερμανίας, ενώ σύντομα μετακόμισε στο Λονδίνο και, τελικά, το 1871 έγινε μόνιμος κάτοικος του Παρισιού. Εκεί γνώρισε επιτέλους την αναγνώριση, εξελέγη μάλιστα αντιπρόεδρος του Διεθνούς Λογοτεχνικού Συνεδρίου το 1878, ενώ το επόμενο έτος τού απονεμήθηκε τιμητικός τίτλος από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ακόμη και η Ρωσία του επεφύλασσε θερμότατη υποδοχή όποτε την επισκεπτόταν. Έργα του: "Ανοιξιάτικοι χείμαρροι", "Μουμού" (1854), "Άσία" (1858), "Η πρώτη αγάπη" (1860), "Ο βασιλιάς Ληρ στη στέπα" (1870) "Ρούντιν" (1856), "Η φωλιά των ευγενών" (1859), "Την παραμονή" (1860), "Πατέρες και παιδιά" (1862), "Ο καπνός" (1867), "Απάτητη γη" (1876).
Θεατρικά: "Ένας μήνας στην εξοχή" (1855).
