Μαγειρική για δύσκολους καιρούς
Iδιαίτερη σημασία δίνεται στην οργάνωση του μαγειρέματος, για να φτιάχνουμε εύκολα και γρήγορα το φαγητό της κάθε μέρας, μια που ο χρόνος είναι περιορισμένος για όλους και η ξεκούραση απαραίτητη. Οι σύγχρονοι μάγειροι, άντρες και γυναίκες, στέκονται αμήχανα μπροστά στα υλικά και αναρωτιούνται πώς θα τα συνδυάσουν για να πετύχουν αυτά που βλέπουν στα περιοδικά και στα τηλεοπτικά προγράμματα. Σκέφτονται πιο πολύ αυτό παρά το τι οι ίδιοι έχουν πραγματικά ανάγκη.
Στην καθημερινή διατροφή οι εργαζόμενοι άνθρωποι και τα παιδιά (που επίσης είναι σκληρά εργαζόμενα) χρειάζονται ένα απλό, υγιεινό και νόστιμο φαγάκι, που να χορταίνει και να καθησυχάζει το στομάχι και το πνεύμα και όχι το τραπέζι της... Μαρίας Αντουανέτας. Τέτοιες λύσεις, οικονομικές και ταυτόχρονα απολαυστικές, προτείνονται σε αυτό το βιβλίο, ώστε και να τρώμε καλύτερα και να μην πετάμε τίποτα από το φαγητό ή τα υλικά που κάθε φορά μάς απομένουν.
Τίτλος βιβλίου: | Μαγειρική για δύσκολους καιρούς |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Πώς να τρώμε καλύτερα και να μην πετάμε τίποτα |
---|
Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Βουτσινά, Εύη (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789600351040 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Ιούνιος 2010 | Διαστάσεις: | 22x22 |
---|
Κατηγορίες: | Μαγειρική |

Verga, Giovanni, 1840-1922
Ο Giovanni Carmelo Verga (1840-1922) είναι Ιταλός συγγραφέας του τέλους του 19ου αιώνα, ο κυριότερος εκπρόσωπος της λογοτεχνικής κίνησης του βερισμού. Γεννήθηκε στην Κατάνη από αριστοκρατική οικογένεια, άρχισε να σπουδάζει νομικά και κατατάχτηκε στην Εθνοφρουρά της Κατάνης το 1860. Εγκατέλειψε τις σπουδές του για ν’ ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία. Το 1862 εκδόθηκε το πρώτο του βιβλίο, "Οι καρμπονάροι του βουνού". Το 1865 εγκαταστάθηκε στη Φλωρεντία και το 1872 στο Μιλάνο. Σύχναζε στα φιλολογικά σαλόνια των πόλεων αυτών, τα καλοκαίρια του όμως τα περνούσε στη Σικελία. Τα μέχρι το 1874 μυθιστορήματά του περιέγραφαν την ζωή των ανώτερων τάξεων και κινούνταν σε αισθηματικό και ρομαντικό περιβάλλον (οι "νουβέλες κομψότητας και μοιχείας", κατά τον ίδιο). Με τη "Nedda" ("Νέντα", 1874) αρχίζει η ρεαλιστική περιγραφή της δύσκολης ζωής των Σικελών αγροτών και ψαράδων, με αποκορύφωμα τους "I Malavoglia" ("Οι Μαλαβόλια",1881) και τον απελπισμένου αγώνα των νεόπλουτων ν’ ανεβούν κοινωνικά ("Μαστρο-Ντόν Τζεζουάλντο", 1889). Το 1893, κάτω από την πίεση ψυχολογικών προβλημάτων, επέστρεψε οριστικά στην Κατάνη και παραιτήθηκε από τα μεγαλόπνοα σχέδιά του. Το 1920 χρίστηκε γερουσιαστής. Πέθανε μετά από δύο χρόνια. Ο Βέργκα διασκεύασε ο ίδιος το διήγημά του "Cavalleria Rusticana" ("Χωριάτικη ιπποσύνη", 1880), για το θέατρο, το 1884. Στο διήγημα αυτό βασίστηκε το λιμπρέτο της όπερας του Gastaldon, "Mala Pasqua!" ("Κακό Πάσχα!") που ανέβηκε τον Απρίλιο του 1890 στο θέατρο Costanzi της Ρώμης χωρίς επιτυχία. Η εξαιρετική επιτυχία ήρθε έναν μήνα αργότερα στο ίδιο θέατρο, όταν ανέβηκε, βασισμένη στο ομότιτλο διήγημα, η όπερα "Καβαλερία Ρουστικάνα" του Πιέτρο Μασκάνι. Το 1948 ο Λουκίνο Βισκόντι γύρισε τη δεύτερη νεορεαλιστική ταινία του, "La terra trema" ("Η γη τρέμει"), βασισμένη στο μυθιστόρημα "Οι Μαλαβόλια" του Βέργκα .