Ο υπόγειος ουρανός

Ο "Υπόγειος ουρανός" είναι το τρίτο μυθιστόρημα της Σώτης Τριανταφύλλου, που πρωτοεκδόθηκε το 1998 από τις εκδόσεις Πόλις. Πρόκειται για την ιστορία της ελληνοαμερικανικής κοινότητας σε μια βιομηχανική πόλη της Ιντιάνα και για την περιπέτεια του νεαρού Μπίλλυ Μόρροου (πρώην Μωρόπουλου), που προσπαθεί να απαλλαγεί από την ταυτότητα του μετανάστη δεύτερης γενιάς: ο Μπίλλυ ζει μια αμερικανική ζωή και μια αμερικανική εμπειρία· την αγάπη για τους αγώνες των αυτοκινήτων· τη λαχτάρα της περιπλάνησης· την τζαζ του Γουές Μοντγκόμερυ· τα βιβλία για την κατάκτηση της Δύσης· τον έρωτα με μια άρρωστη κοπέλα που τη λένε Λουτσία και μένει σε καταυλισμό με τροχόσπιτα.
Ο "Υπόγειος ουρανός" είναι το χρονικό μιας περιπλάνησης και μιας ήττας· ένα μυθιστόρημα εμπνευσμένο από τα μεταναστευτικά χρονικά κι από τα "Σταφύλια της οργής", από τον Ρος Λόκριτζ και τον Κένεθ Ρέξροθ· ένα αμερικανικό μυθιστόρημα γραμμένο στα ελληνικά.
Στη γειτονιά, στο Σάουθ Μπεντ της Ιντιάνα, τον Μπίλλυ Μόρροου τον φώναζαν Ντουντς. Η ιστορία του Ντουντς αρχίζει από τότε που οι γονείς του ήρθαν από την Ελλάδα στις Ηνωμένες Πολιτείες για να δουλέψουν στην αυτοκινητοβιομηχανία Στουντεμπέικερ, όταν το Σάουθ Μπεντ ήταν γεμάτο εργοστάσια. Και συνεχίζεται με την τζαζ του Γουές Μοντγκόμερυ, με παλιά αυτοκίνητα και με βιβλία για τους Ινδιάνους, τους χρυσοθήρες και τον απέραντο ουρανό της Δύσης.
Ο Ντουντς μεγαλώνει δίπλα στον φίλο του τον Τόνυ -που παίζει με τράπουλες και με πιστόλια και στον ξάδερφό του τον Τέλη, που φιλοδοξεί να γίνει επιχειρηματίας. Μαζί ξενυχτάνε στα επαρχιακά χορευτικά κέντρα, διανύουν τους αυτοκινητοδρόμους που οδηγούν στην Ιντιανάπολη, στο Σικάγο και στους αγώνες των «πειραγμένων» αυτοκινήτων. Ο Μπίλλυ, ο Τόνυ κι ο Τέλης περιμένουν να συμβεί το μέλλον· κι όταν συμβαίνει, είναι απροετοίμαστοι - ο καθένας με τον τρόπο του· κανείς δεν μπορεί να τους βοηθήσει.
Όταν ο Ντουντς γνωρίζει τη Λουτσία, ο κόσμος φωτίζεται· γίνεται ένα μέρος θεσπέσιο: οι δυο τους ταξιδεύουν προς την Καλιφόρνια αναζητώντας τον ήλιο και τον ωκεανό. Αλλά στον δρόμο τούς περιμένουν η λύπη, η αρρώστια και ο θάνατος: ένα κακό αστέρι τούς ακολουθεί· ο απέραντος, προστατευτικός ουρανός που αναζητεί ο Μπίλλυ «Ντουντς» Μόρροου απομακρύνεται μαζί με τον ορίζοντα.
Τίτλος βιβλίου: | Ο υπόγειος ουρανός | ||
---|---|---|---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Μυθιστόρημα | ||
Εκδότης: | Εκδόσεις Πατάκη | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Τριανταφύλλου Σώτη (Συγγραφέας) | ||
ISBN: | 9789601632032 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Σειρά εκδότη: | Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία | Σελίδες: | 329 |
Στοιχεία έκδοσης: | Φεβρουάριος 2015 | Διαστάσεις: | 21x14 |
Ηλικίες: | Σειρά βιβλίων: | Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία | |
Σημείωση: | Επανέκδοση: "Πόλις", 1998. | ||
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
Αρμένης, Γιώργος
Ο Γιώργος Αρμένης γεννήθηκε στην Κληματιά Ιωαννίνων. Ήρθε στην Αθήνα την εποχή του '60. Το '67 μπήκε στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν απ' όπου και αποφοίτησε το '70. Ερμήνευσε πολλά κλασικά και σύγχρονα έργα στα εικοσιδύο χρόνια συνεργασίας με το Θέατρο Τέχνης.
Δίδαξε για σειρά ετών αυτοσχεδιασμό και υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης.
Έγραψε για το Θέατρο τα έργα: «Πρόβα», «Μαντζουράνα στο κατώφλι-γάιδαρος στα κεραμιδιά», «Το σόι», «Λήσταρχος Νταβέλης», «Βασικά με λεν Θανάση», «Ο θείος Σάκης και το Κόμμα», «Τέσσερα πρόσωπα και ο Θεός απ' έξω». Τα μονόπρακτα: «Αύριο πάλι», «Ακάλυπτοι χώροι», «Νυχτερινό μελό», «Το σαξόφωνο». Δύο παιδικά: «Ο Τζιτζιρής» και «Ο Λάκης ο αρχηγός».
Για την τηλεόραση έγραψε: «Μέσα από το πλήθος», «Ο θείος μας ο Μίμης», «Χαίρε Τάσο Καρατάσο», «Το σόι μας», «Ζητώ γνωριμία», «Μικρές διαδρομές», και ένα μέρος από το «Σιγά η πατρίδα κοιμάται».
Σκηνοθέτησε: «Χίμαιρα και φούμαρα» της Δ. Λιτηνάκη, «Εσωτερικές φωνές» Ε. Ντε Φίλιππο, «Νταν» του Δ. Κορδάτου, «Κορίτσι της γειτονιάς» του Ν. Χατζηαποστόλου, «κύκλωπας» του Ευριπίδη, «Πλούτος» του Αριστοφάνη, «Έρωτας και αναρχία» της Λίνας Βερτμίλερ, «Ταυτότητα» του Α. Γιαλαμά, «Εσωτερικές φωνές» του Ε. Ντε Φίλιππο στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Λάρισας, «Τριαντάφυλλο στο στήθος» του Τένεση Ουίλιαμς για το Δημοτικό Θέατρο Βόλου, «Κομμάτια και θρύψαλα» του Γ. Σκούρτη, «Νηρέας ο Βάρας» του Δ. Παπαχρήστου, «Αχ, αυτά τα φαντάσματα» του Ε. Ντε Φίλιππο, «Μαντζουράνα στο κατώφλι-γάιδαρος στα κεραμιδιά» του ιδίου για τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βέροιας και Σερρών, «Αγγέλα» του Γ. Σεβαστίκογλου για το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου και πολλά άλλα.
Είναι και παραμένει ένας από τους κληρονόμους του Θεάτρου Τέχνης, που όρισε ο δάσκαλός του, Κάρολος Κουν. Τιμήθηκε με το Α' βραβείο ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ταινία του Π. Βούλγαρη «Όλα είναι δρόμος» και με το Α' βραβείο ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Δράμας για την ταινία του Σάββα Καλύβα «Αμέρικα». Συμμετείχε στην ταινία του Θ. Αγγελόπουλου «Το Λιβάδι που δακρύζει» και στην ταινία «Σκόνη» του Τάσου Ψαρρά.
Στην τηλεόραση έχει παίξει σε πολλές σειρές: «Το σόι μας», «Σιγά η πατρίδα κοιμάται», «Ξενοδοχείο Αμόρε», «Ο Πρίγκιπας», «Τρίτο στεφάνι» και πολλά άλλα.
Το καλοκαίρι του 2001 συμμετείχε στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου, έχοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο, στο έργο «Νεφέλες» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Γ. Ιορδανίδη. Το καλοκαίρι του 2002 σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε στην παράσταση «Αχαρνής», δίνοντας μια νέα διάσταση στο κλασικό και συνάμα τόσο επίκαιρο έργο του Αριστοφάνη.
Στα πλαίσια της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας, το φθινόπωρο του 2003, σκηνοθέτησε τη «Μπράχενα» του Δ. Παπαχρήστου και την «Κασέτα» της Λούλας Αναγνωστάκη.
Από το 2003, έχει σκηνοθετήσει και πρωταγωνιστήσει στο έργο του Αντόν Τσέχωφ «Ο Θείος Βάνιας», στην «Πρόβα» και στο «Βασικά με λεν... Θανάση».