Τα έργα των ανθρώπων

[...] Τα κείμενα του συνιστούν υποδείγματα γλώσσας υψηλής ευκρίνειας και βαθύτατου υπαρκτικού στοχασμού, τα ποιήματά του εκκινούν από συνειδητοποιημένες εμβιώσεις και τα δοκίμια του από μια κριτική, ανοιχτή, δημοκρατική αντιμετώπιση των προβλημάτων που έχει εγείρει σε μια ώριμη, άγρυπνη ύπαρξη, στην ύπαρξη σύμπασα του Κυριάκου Πλησή, ο δύσκολος, σκυθρωπός και συχνά τραγικός εικοστός Αιώνας. Ιδίως στους Έλληνες του ελλαδικού χώρου, είτε στην Ελλάδα, είτε στην μαρτυρική Κύπρο.
Συναγμένα τα στοχαστικά κριτικά αυτά κείμενα που πρωτοδημοσιεύτηκαν στο περιοδικό "Ευθύνη" -όπως είχε έγκαιρα ονειρευτεί ο αλησμόνητος φίλος για να γιορτάσει τα ογδοντάχρονά του, καθώς μου έλεγε, και δεν επρόλαβε- από την ευγενέστατη σύζυγό του, συγκροτούν τον τόμο αυτό που παραδίδεται τώρα στους Έλληνες όχι μονάχα ως μνημόσυνο πνευματικό του Κυριάκου Πλησή αλλά και ως ένα βαρύτιμο κληροδότημα ψυχής και στοχασμού που φωτίζει, φρονηματίζει, εμψυχώνει κι εξευγενίζει.
Κώστας Ε. Τσιρόπουλος
Τίτλος βιβλίου: | Τα έργα των ανθρώπων | ||
---|---|---|---|
Εκδότης: | Ευθύνη | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Πλησής, Κυριάκος (Συγγραφέας) | ||
ISBN: | 9789608150508 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Σειρά εκδότη: | Αναλόγιο | Σελίδες: | 234 |
Στοιχεία έκδοσης: | Ιούλιος 2009 | Διαστάσεις: | 21x13 |
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Δοκίμιο |
Πλησής, Κυριάκος
Ο Κυριάκος Πλήσης γεννήθηκε στην Ακανθού της Αμμοχώστου το 1929. Μετά την αποφοίτησή του από το Ελληνικό Γυμνάσιο Αμμοχώστου, φοίτησε στο Διδασκαλικό Κολλέγιο Μόρφου και εργάστηκε επί μια πενταετία ως δάσκαλος. Εν συνεχεία σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στα παιδαγωγικά στα Πανεπιστήμια Εδιμβούργου και Λονδίνου. Εργάστηκε στο Α' Γυμνάσιο Αμμοχώστου ως καθηγητής, υποδιευθυντής και γυμνασιάρχης. Το 1973 προήχθηκε σε επιθεωρητή φιλολογικών μαθημάτων. Από το 1975 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου εργάστηκε ως καθηγητής και λυκειάρχης σε διάφορα σχολεία. Το 1985 έγινε σχολικός σύμβουλος και συνταξιοδοτήθηκε το 1989.
Ασχολήθηκε, εκτός από την εκπαίδευση, και με τη λογοτεχνία, ιδιαίτερα με την ποίηση και το δοκίμιο. Βραβεύτηκε τρεις φορές με το Κρατικό Βραβείο Υπουργείου Παιδείας της Κύπρου. Δύο φορές για τις συλλογές δοκιμίων "Προβληματισμοί" 1972, και "Μετά τη χρεοκοπία του δόγματος" 1992, και μια φορά για την ποιητική του συλλογή: "Γραφή οδύνης" 1975. Το 1997 το βιβλίο του "Δοκίμιο περί έρωτος και άλλα δοκίμια" βραβεύτηκε με το βραβείο του Χρήστου Μαλεβίτση. Συνεργάζεται τακτικά με τα περιοδικά "Νέα Παιδεία" και "Ευθύνη" και εκτάκτως με άλλα κυπριακά και ελλαδικά περιοδικά.
- Ο κήπος και η άνοιξη (2017)
- Αναγνώριση του Παναγιώτη Φωτέα (2008)
- Το παράστημα του Κώστα Π. Μιχαηλίδη (2006)
- Μέρες του ποιητή Κ. Π. Καβάφη (2006)
- Προσεγγίσεις (2005)
- Οδυσσέας Ελύτης, Γιάννης Ρίτσος (2003)
- Προσφορά στον Άγγελο Τερζάκη (2000)
- Μνήμη του Ηλία Βενέζη (1999)
- Λόγος περί αλήθειας (1999)
- Καταθέσεις για τον Χρήστο Μαλεβίτση (1998)
- Δοκίμιο περί έρωτος (1998)
- Η πορεία της ποιήτριας Ζωής Καρέλλη (1997)
- Ο ένδον κόσμος (1996)
- Σπουδή στον ποιητή Γ. Θ. Βαφόπουλο (1996)
- Προσεγγίσεις (1995)
- Κότινος στον Άγγελο Σικελιανό (1995)
- Φώτα και φωτισμοί του Νικηφόρου Βρεττάκου (1994)
- Μετά τη χρεωκοπία του δόγματος (1992)
- Όνομα δ' αυτής μακαρία (1991)
- Χαράγματα (1988)
- Σημειογραφία του Στράτη Μυριβήλη (1987)
- Αέναον σήμα του Ανδρέα Κάλβου (1986)
- Μνημονάριον του Φώτη Κόντογλου (1985)
- Σημείον του Αιμ. Χουρμούζιου (1983)
- Ο έρωτας του σώματος (1983)
- Σικελιανός. Η συνάντηση των Δελφών (1982)
- Έκφραση τιμής στον Κωνσταντίνο Τσάτσο (1982)
- Μνημόσυνο του Αλεξ. Παπαδιαμάντη (1981)