Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική
Μια συλλογή κειμένων ενάντια στον τρόμο
Εκδότης:
Διάπυρον
Έτος:
2010
ISBN:
9789609874847
Σελίδες:
211
Εξώφυλλο:
Μαλακό
Εξαντλημένο από τον εκδότη
Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική
Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική, όποια φενακισμένη ηθική τάξη (εθνική, θρησκευτική, φυλετική, πολιτική, κρατική, επαναστατική) και αν υπηρετεί, όποιον απάνθρωπο ύμνο κι αν τραγουδά, όποια απάνθρωπη σημαία κι αν ανεμίζει στο φλάμπουρό της (γιατί κάθε σημαία και κάθε ύμνος είναι ομολογίες απανθρωπιάς). Κάθε πολιτική πρόταση που θεωρεί τη βία αναγκαίο κακό προβλέπει για τους υποστηριχτές της την πειθαναγκαστική υποταγή στην κτηνωδία -και η λεγόμενη "αντιβία" πάντοτε υπηρέτησε και ενίσχυσε την πρωτεύουσα βία την οποία υποτίθεται πως αντιμαχόταν. Καμιά αληθινά αντισυστημική αντιπρόταση δεν μπορεί να στηρίζεται στη βία, διότι κάθε πολιτική βία είναι μια βαθύτατη συστημική επιβεβαίωση. Ελευθερία εν τρόμω και εν φόνω δεν υφίσταται... Ούτε υπάρχουν "καλοί" και "κακοί" νεκροί: το αίμα είναι πάντοτε κηλίδα και ποτέ λεκές.
Διάφοροι, συνήθως προγραμματικά αγράμματοι, θεωρούν τη μη βία "ανιστορικό" πρόταγμα... Σύμφωνα με τη συλλογιστική τους, εξίσου "ανιστορικό" είναι και το πρόταγμα της μη εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Ο Χένρι Ντέιβιντ Θορό, ο Ερρίκος Ντινάν, ο Λέων Τολστόι, ο Μαχάτμα Γκάντι, ο Αλβέρτος Σβάιτσερ, η Σόφι Σολ, ο Πρίμο Λέβι, η Ζερμέν Τιγιόν, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ο Γρηγόρης Λαμπράκης, ο Νέλσον Μαντέλα, ο Τζόν Λένον, η Ρέιτσελ Κόρι, ο Χράντ Ντικ, οι αντιρρησίες συνείδησης, οι εθελοντές των ανθρωπιστικών οργανώσεων και χιλιάδες άλλοι μάς δίνουν με τη σκέψη τους και με τη ζωή τους μια σαφή αντιπρόταση στην αλληλοτροφοδοτούμενη κτηνωδία της βίας. Ο κόσμος, σε πείσμα των ομοιοκατάληκτων στίχων που μάθαμε να παπαγαλίζουμε, δεν προχωρεί πάντα με φωτιά και με μαχαίρι -προχωράει με την παιδεία, την επιστήμη, τη δημιουργία, την τέχνη, την κοινωνική συμμετοχή και αλληλεγγύη, τον έρωτα... Ο Ρουσό, ο Μότσαρτ, ο Βαν Γκογκ, ο Αλέξανδρος Φλέμινγκ ή ο Γεώργιος Παπανικολάου πάλεψαν για την ανθρωπότητα πολύ περισσότερο από τους λογής μεγαλοφονιάδες που θεώρησαν πως έχουν το δικαίωμα να "ελευθερώσουν" σκοτώνοντας και σφάζοντας. Και ο ήλιος για να γυρίσει "δεν θέλει νεκρούς χιλιάδες να είναι στους τροχούς", μήτε "τους ζωντανούς να δίνουν το αίμα τους". Κάποτε έρχεται η ώρα που μπορούμε να πούμε το αυτονόητο: πως ο ήλιος γυρίζει από μόνος του -και πως όλα τα υπόλοιπα είναι άλλοτε κούφια ταρατατζούμ εθνικών ποιητών κι άλλοτε λάβαρα εν δυνάμει φονιάδων.
Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική, όποια φενακισμένη ηθική τάξη (εθνική, θρησκευτική, φυλετική, πολιτική, κρατική, επαναστατική) και αν υπηρετεί, όποιον απάνθρωπο ύμνο κι αν τραγουδά, όποια απάνθρωπη σημαία κι αν ανεμίζει στο φλάμπουρό της (γιατί κάθε σημαία και κάθε ύμνος είναι ομολογίες απανθρωπιάς). Κάθε πολιτική πρόταση που θεωρεί τη βία αναγκαίο κακό προβλέπει για τους υποστηριχτές της την πειθαναγκαστική υποταγή στην κτηνωδία -και η λεγόμενη "αντιβία" πάντοτε υπηρέτησε και ενίσχυσε την πρωτεύουσα βία την οποία υποτίθεται πως αντιμαχόταν. Καμιά αληθινά αντισυστημική αντιπρόταση δεν μπορεί να στηρίζεται στη βία, διότι κάθε πολιτική βία είναι μια βαθύτατη συστημική επιβεβαίωση. Ελευθερία εν τρόμω και εν φόνω δεν υφίσταται... Ούτε υπάρχουν "καλοί" και "κακοί" νεκροί: το αίμα είναι πάντοτε κηλίδα και ποτέ λεκές.
Διάφοροι, συνήθως προγραμματικά αγράμματοι, θεωρούν τη μη βία "ανιστορικό" πρόταγμα... Σύμφωνα με τη συλλογιστική τους, εξίσου "ανιστορικό" είναι και το πρόταγμα της μη εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Ο Χένρι Ντέιβιντ Θορό, ο Ερρίκος Ντινάν, ο Λέων Τολστόι, ο Μαχάτμα Γκάντι, ο Αλβέρτος Σβάιτσερ, η Σόφι Σολ, ο Πρίμο Λέβι, η Ζερμέν Τιγιόν, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ο Γρηγόρης Λαμπράκης, ο Νέλσον Μαντέλα, ο Τζόν Λένον, η Ρέιτσελ Κόρι, ο Χράντ Ντικ, οι αντιρρησίες συνείδησης, οι εθελοντές των ανθρωπιστικών οργανώσεων και χιλιάδες άλλοι μάς δίνουν με τη σκέψη τους και με τη ζωή τους μια σαφή αντιπρόταση στην αλληλοτροφοδοτούμενη κτηνωδία της βίας. Ο κόσμος, σε πείσμα των ομοιοκατάληκτων στίχων που μάθαμε να παπαγαλίζουμε, δεν προχωρεί πάντα με φωτιά και με μαχαίρι -προχωράει με την παιδεία, την επιστήμη, τη δημιουργία, την τέχνη, την κοινωνική συμμετοχή και αλληλεγγύη, τον έρωτα... Ο Ρουσό, ο Μότσαρτ, ο Βαν Γκογκ, ο Αλέξανδρος Φλέμινγκ ή ο Γεώργιος Παπανικολάου πάλεψαν για την ανθρωπότητα πολύ περισσότερο από τους λογής μεγαλοφονιάδες που θεώρησαν πως έχουν το δικαίωμα να "ελευθερώσουν" σκοτώνοντας και σφάζοντας. Και ο ήλιος για να γυρίσει "δεν θέλει νεκρούς χιλιάδες να είναι στους τροχούς", μήτε "τους ζωντανούς να δίνουν το αίμα τους". Κάποτε έρχεται η ώρα που μπορούμε να πούμε το αυτονόητο: πως ο ήλιος γυρίζει από μόνος του -και πως όλα τα υπόλοιπα είναι άλλοτε κούφια ταρατατζούμ εθνικών ποιητών κι άλλοτε λάβαρα εν δυνάμει φονιάδων.
| Τίτλος βιβλίου: | Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική | ||
|---|---|---|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Μια συλλογή κειμένων ενάντια στον τρόμο | ||
| Εκδότης: | Διάπυρον | ||
| Συντελεστές βιβλίου: | Συλλογικό έργο (Συγγραφέας) Πολλάτος, Θανάσης (Συγγραφέας) Σιαβελής, Παναγιώτης (Συγγραφέας) Τριαρίδης Θανάσης (Συγγραφέας) Ευαγγέλου, Γιάννης (Συγγραφέας) Καρασαββίδου Ελένη (Συγγραφέας) Αθανασιάδης Κυριάκος Χ. (Συγγραφέας) Εξαδάκτυλος, Γιάννης (Συγγραφέας) Ιωαννίδου, Ελεάννα (Συγγραφέας) Νικολόπουλος, Άγγελος (Συγγραφέας) Παπανικολάτου, Ναυσικά (Συγγραφέας) Μπακόπουλος, Κώστας (Συγγραφέας) Κορομηλάς, Γιάννης (Συγγραφέας) Κοροβέσης, Περικλής, 1941-2020 (Συγγραφέας) Ρόμβος, Τέος (Συγγραφέας) Μαραγκάκης, Μιχάλης (Συγγραφέας) Tarhan, Mehmet (Συγγραφέας) Μακρής, Θανάσης (Συγγραφέας) Γεωργόπουλος, Αλέξανδρος Δ. (Συγγραφέας) Δημητράς, Παναγιώτης (Συγγραφέας) Παπαδόπουλος, Παναγιώτης (Κάιν) (Συγγραφέας) Ηλιόπουλος, Θοδωρής (Συγγραφέας) Μοναστηριώτης, Γιώργος (Συγγραφέας) Ευαγγέλου, Γιάννης (Επιμελητής) Πολλάτος, Θανάσης (Επιμελητής) Τριαρίδης Θανάσης (Επιμελητής) Πολλάτος, Θανάσης (Υπεύθυνος Σειράς) | ||
| ISBN: | 9789609874847 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
| Σειρά εκδότη: | Πολιτική | Σελίδες: | 211 |
| Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2010 | Διαστάσεις: | 20x12 |
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Κοινωνιολογία | ||
- Κοροβέσης, Περικλής, 1941-2020 |
- Ρόμβος, Τέος |
- Μαραγκάκης, Μιχάλης |
- Tarhan, Mehmet |
- Μακρής, Θανάσης |
- Γεωργόπουλος, Αλέξανδρος Δ. |
- Δημητράς, Παναγιώτης |
- Παπαδόπουλος, Παναγιώτης (Κάιν) |
- Ηλιόπουλος, Θοδωρής |
- Μοναστηριώτης, Γιώργος |
- Κορομηλάς, Γιάννης |
- Μπακόπουλος, Κώστας |
- Πολλάτος, Θανάσης |
- Σιαβελής, Παναγιώτης |
- Τριαρίδης Θανάσης |
- Ευαγγέλου, Γιάννης |
- Καρασαββίδου Ελένη |
- Αθανασιάδης Κυριάκος Χ. |
- Εξαδάκτυλος, Γιάννης |
- Ιωαννίδου, Ελεάννα |
- Νικολόπουλος, Άγγελος |
- Παπανικολάτου, Ναυσικά
Δεν βρέθηκαν στοιχεία για τον συγγραφέα
Δείτε επίσης:
Είδατε πρόσφατα:
