Υπό το μηδέν
Τους τελευταίους μήνες όλη η Ελλάδα, και όχι μόνον, μιλάει για την κρίση χωρίς να μπορεί να προσδιορίσει ποιο είναι το πρόσωπο αυτής της κρίσης. Η χώρα βουλιάζει στα χρέη της και φτωχαίνει μέρα με την ημέρα και οι υπερχρεωμένοι πολίτες της διαπιστώνουν πως τα χρήματα που δεν έχουν είναι περισσότερα απ’ αυτά που έχουν για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Η Ελλάδα κατηγορεί την Ευρώπη και η Ευρώπη, προσπαθεί να εξορκίσει την κρίση ονομάζοντάς την "ελληνική". Όμως, μήπως η οικονομική πλευρά της κρίσης δεν είναι παρά το σύμπτωμα, ή μάλλον, ένα από τα συμπτώματα; Μήπως πίσω από τα επιτόκια και τα spreads κρύβονται άλλοι παράγοντες, κοινωνικοί, ιστορικοί, ψυχολογικοί, που οδήγησαν στην σημερινή πανωλεθρία;
Δύο μυθιστοριογράφοι, ο Πέτρος Μάρκαρης και ο Τάκης Θεοδωρόπουλος, ένας σκηνοθέτης, ο Βασίλης Παπαβασιλείου και ένας δημοσιογράφος, ο Πάσχος Μανδραβέλης προσπαθούν, μέσα από τέσσερα κείμενα να ανιχνεύσουν τις υπόγειες διεργασίες που υπονόμευσαν το οικοδόμημα της μεταπολίτευσης, το γέμισαν ρωγμές με αποτέλεσμα να κινδυνεύει πια να γκρεμιστεί.
Τέσσερα κείμενα γραμμένα από διαφορετικές οπτικές γωνιές, γραμμένα όμως με κοινό παρονομαστή την πεποίθηση πως στην έξοδό μας από την κρίση δεν θα μας οδηγήσουν τα μέτρα μιας πανικόβλητης πολιτικής τάξης και οι προσπάθειες της αποσαθρωμένης δημόσιας διοίκησης. Η έξοδος από την κρίση προϋποθέτει την συνειδητοποίηση όλων των παραμέτρων που μας οδήγησαν σ' αυτήν.
Το βιβλίο αυτό πρέπει να διαβαστεί περισσότερο σαν πρόσκληση σε έναν δημόσιο διάλογο τον οποίον η ελληνική κοινωνία τον έχει ανάγκη σήμερα περισσότερο από ποτέ.
Sewell, Anna, 1820-1878
Η Άννα Σιούελ (1820-1878) υπερασπίστηκε με πάθος τα ζώα σε όλη της τη ζωή. Γεννήθηκε από γονείς που ανήκαν στο θρησκευτικό δόγμα των Κουάκερων στο Γιάρμουθ, στην κομητεία του Νόρφοκ. Η οικογένειά της στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο. Μεταξύ 1836 και 1867, η Άννα Σιούελ έζησε σε πολλά μέρη στο νότο της Αγγλίας και κυρίως στην πόλη Μπαθ, γνωστή για τα ιαματικά της λουτρά. Επέστρεψε το 1867 στη γενέτειρά της, το Νόρφοκ, και εγκαταστάθηκε στη μεγαλύτερη πόλη της περιοχής, το Νόργουιτς. Ήταν ανάπηρη το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της.Έγραψε το βιβλίο "Μαύρη καλλονή" για να καταγγείλει την κακομεταχείριση που υφίσταντο συχνά τα άλογα και να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη. Από την πρώτη του έκδοση κιόλας, το βιβλίο σημείωσε μεγάλη επιτυχία, την οποία διατηρεί αμείωτη μέχρι τις μέρες μας, και συνέβαλε κατά πολύ στη βελτίωση των συνθηκών ζωής των αλόγων στην βικτοριανή Αγγλία. Η συγγραφέας πέθανε πέντε μήνες μετά τη δημοσίευση του έργου της, το 1878.
