Είσοδος κινδύνου
Στέκεσαι, λοιπόν, φίλε αναγνώστη, εμπρός στην Είσοδο κινδύνου...
Πλοηγοί σου, από αυτό το σημείο, 16 συγγραφείς, εκ των ιδρυτικών μελών της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (Ε.Λ.Σ.Α.Λ.). Για τον Ανδρέα Αποστολίδη, την Τιτίνα Δανέλλη και τον Φίλιππο Φιλίππου, για τον Σέργιο Γκάκα, τον Τεύκρο Μιχαηλίδη, τον Δημήτρη Μαμαλούκα και τους συντρόφους τους, η "Είσοδος Κνδύνου" σηματοδοτεί το πέρασμα στην άγνωστη ζώνη· αλλά και ένα στοίχημα.
Το στοίχημα ότι, στις 16 ιστορίες, οι ήρωες, οι ιδιότητες, οι χώροι, η εποχή, θα υπακούουν σε κοινές προδιαγραφές, ιστορίες που καλούν τους συγγραφείς τους να αποδείξουν ότι ένας κώδωνας περιορισμών δεν είναι ικανός να επιβάλει ομοιομορφία και επικάλυψη.
"Είσοδος Κινδύνου", λοιπόν, ή "το Εγχείρημα"· χωρίς προηγούμενο στην Ελλάδα, και, εξ όσων γνωρίζουμε, και εκτός Ελλάδος, στην Αστυνομική Λογοτεχνία, αλλά και γενικότερα. Όπου υπάρχουν αρκετά παραδείγματα έργων στα οποία έχουν συνεργασθεί συγγραφείς είτε στη διαδοχή των κεφαλαίων του βιβλίου είτε στη συν-συγγραφή.
Όμως, στο Εγχείρημα, ο μύθος του κάθε διηγήματος ως σύλληψη και ροή ανήκει, αποκλειστικά, στον συγγραφέα του. Και όπου, παρά το υποχρεωτικό των κοινών προδιαγραφών, οι 16 ιστορίες θα αποδειχθούν ο ορισμός του ετερόκλητου.
Καλώς ήρθες στον μαίανδρο της "Εισόδου κινδύνου", αγαπητέ αναγνώστη. Μπορείς να αφήσεις το κλειδί στην είσοδο. Σου είναι άχρηστο.
| Τίτλος βιβλίου: | Είσοδος κινδύνου |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Ιστορίες μυστηρίου |
|---|
| Εκδότης: | Μεταίχμιο |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)
Ράγκος, Γιάννης (Συγγραφέας)
Παυλιώτης Αργύρης Γ. (Συγγραφέας)
Παπαθανασοπούλου, Μάιρα (Συγγραφέας)
Μπασιούκα, Αθηνά (Συγγραφέας)
Μιχαηλίδης Τεύκρος (Συγγραφέας)
Μιχαηλίδης, Ανδρέας (Συγγραφέας)
Μαμαλούκας Δημήτρης (Συγγραφέας)
Λυκεσάς, Απόστολος (Συγγραφέας)
Κουλετάκη, Νίνα (Συγγραφέας)
Δανέλλη Τιτίνα (Συγγραφέας)
Δανέλλης Βασίλης (Συγγραφέας)
Γκόλτσος, Αντώνης (Συγγραφέας)
Γκάκας, Σέργιος (Συγγραφέας)
Γαλανόπουλος, Νεοκλής (Συγγραφέας)
Αποστολίδης Ανδρέας (Συγγραφέας)
Φιλίππου, Φίλιππος, 1948- , συγγραφέας (Συγγραφέας)
Γκόλτσος, Αντώνης (Επιμελητής)
|
|---|
| ISBN: | 9789605012267 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 2011 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Σημείωση: | Πρόλογος: Αντώνης Γκόλτσος. |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Αστυνομικό Μυθιστόρημα |
|---|
- Αποστολίδης Ανδρέας |
- Γαλανόπουλος, Νεοκλής |
- Γκάκας, Σέργιος |
- Γκόλτσος, Αντώνης |
- Δανέλλης Βασίλης |
- Δανέλλη Τιτίνα |
- Κουλετάκη, Νίνα |
- Λυκεσάς, Απόστολος |
- Μαμαλούκας Δημήτρης |
- Μιχαηλίδης, Ανδρέας |
- Μιχαηλίδης Τεύκρος |
- Μπασιούκα, Αθηνά |
- Παπαθανασοπούλου, Μάιρα |
- Παυλιώτης Αργύρης Γ. |
- Ράγκος, Γιάννης |
- Φιλίππου, Φίλιππος, 1948- , συγγραφέας
Tolstoj, Lev Nikolaevic, 1828-1910
Ο Λέων Τολστόι (1828-1910) είναι ένας από τους κορυφαίους λογοτέχνες, γνωστός στο ευρύ κοινό πρωτίστου για τα έργα του "Πόλεμος και Ειρήνη" και "Άννα Καρένινα", που συγκαταλέγονται στα σημαντικότερα μυθιστορήματα όλων των εποχών. Η ζωή του Τολστόι χαρακτηρίστηκε από μεγάλες αντιθέσες, καθώς τα πρώτα άσωτα χρόνια της αριστοκρατίας τα διαδέχτηκε η ριζοσπαστική μεταστροφή του προς την άρνηση του πλούτου, τη φιλανθρωπία και προς έναν ιδιόμορφο ειρηνιστικό και χριστιανικό αναρχισμό, που έτυχε θαυμασμού από προσωπικότητες όπως ο Γκάντι και επισφραγίστηκε με τον αφορισμό της Ρωσικής Εκκλησίας. Η στροφή στην κοσμοθεωρία του άρχισε να συντελείται με την απογοήτευση που γεύτηκε πολεμώντας με τον ρώσικο στρατό σε διάφορα μέτωπα μέχρι το 1856, όταν και έγραφε τα πρώτα του έργα, αυτοβιογραφικά σε μεγάλο βαθμό. Ο πόλεμος γυμνός, χωρίς πατριωτικά πλουμίδια, σκιαγραφήθηκε στα "Διηγήματα της Σεβαστούπολης" (1855). Λίγο μετά ο Τολστόι αφοσιώθηκε στα κτήματα του, γράφοντας παράλληλα τους "Κοζάκους" (1863) και τον "Πολικούσκα" (1863), έκφραση της γοητείας που του ασκούσε ο χωριάτικος τρόπος ζωής και συνάμα της αποστροφής του για την αριστοκρατική τάξη πραγμάτων, της οποίας ο καθωσπρεπισμός στηλιτεύτηκε στην "Άννα Καρένινα" (1875-77). Στον "Πόλεμο και Ειρήνη" (1865-69), έργο που βασίστηκε σε ιστορικές μαρτυρίες και ντοκουμέντα όπως τα επεξεργάστηκε η πολιτική σκέψη του Τολστόι, επιχειρήθηκε η ανατροπή της ιστορικής μυθοπλασίας, η αποκαθήλωση των ηγετικών μορφών και η ανάδειξη του ρόλου των απλών στρατιωτών. Στα τελευταία έργα του, όπως είναι "Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς"" (1886), "Η σονάτα του Κρόιτσερ" (1887-9), "Ο Διάβολος" (1889-90) και η "Ανάσταση" (1899), ο Τολστόι ανέλυσε πτυχές της γνήσιας χριστιανικής αρετής σε αντιδιαστολή με τον τυπικισμό, μια αρετή που εφάρμοσε ζώντας ασκητικά, παρά τις σοβαρές αντιρρήσεις της γυναίκας του και την αποστασιοποίηση του από το οργανωμένο κράτος και την επίσημη Εκκλησία. Πλήθη όμως ολόκληρα τον θεωρούσαν πρότυπο και προσπαθούσαν να τον γνωρίσουν από κοντά, στη δύση πλέον της ζωής του.
