
Oι Κρητικοί είχαν πάντοτε τη φήμη αυθόρμητων, ανοιχτόκαρδων ανθρώπων, που δεν διστάζουν να διατυπώσουν ελεύθερα τη γνώμη τους και να διεκδικήσουν δυναμικά τα δικαιώματά τους. Κάτοικοι ενός νησιού με άγρια ομορφιά, με ψηλά βουνά και ανοικτές θάλασσες, αλλά και φορείς ενός ένδοξου παρελθόντος, με προγόνους τους ατρόμητους μινωίτες θαλασσοπόρους και τους ατίθασους Δωριείς, διακρίνονταν πάντα για την επιδεξιότητά τους στα όπλα και την προθυμία τους να καταφύγουν σε αυτά προκειμένου να προασπίσουν την ελευθερία, τα ιδανικά και την ελληνικότητά τους. Οι Κρητικοί τοξότες της Αρχαιότητας, οι Σφακιανοί επίγονοί τους κατά τη Βενετοκρατία, αλλά και οι βρακοφόροι αντάρτες των Κρητικών βουνών κατά την Τουρκοκρατία, αποτέλεσαν διαχρονικά πρότυπα γενναιότητας και ηρωισμού για όλους τους Ελληνες, κατά τους μακραίωνους αγώνες του ελληνισμού για την εθνική του ολοκλήρωση.
Σε αυτό το βιβλίο, το 19ο της επιτυχημένης σειράς "Παγκόσμια Ιστορία", ο συγγραφέας, άριστος γνώστης της ιστορίας της ιδιαίτερης πατρίδας του, παρουσιάζει σε βάθος τα γεγονότα και τις εξελίξεις που σηματοδότησαν τους πολύχρονους αγώνες των υπερήφανων Κρητικών για την αποτίναξη της καταπίεσης των Βενετών και της δουλείας των Τούρκων. Συγκλονιστικά γεγονότα όπως οι επαναστάσεις των Καλλέργηδων, του Καντανολέου και του Αγίου Τίτου, εναντίον των συγκεντρωτικών βενετικών αρχών, ή, αντίστοιχα, του Δασκαλογιάννη, που γδάρθηκε ζωντανός από τους βάναυσους Τούρκους δυνάστες, περιγράφονται παραστατικά στο πλαίσιο μιας σχεδόν αδιάσπαστης αλληλουχίας εξεγέρσεων. Αναμφίβολη κορύφωση αυτών των δραματικών εξελίξεων αποτέλεσαν τα αιματηρά γεγονότα της Ελληνικής Επανάστασης (με τραγικότερη την απώλεια του Χατζημιχάλη Νταλιάνη και των "Δροοσουλιτών" του στο Φραγκοκάστελλο) και η ανυπέρβλητη θυσία των υπερασπιστών της Μονής Αρκαδίου το 1866, που προτίμησαν να ανατιναχθούν παρά να παραδοθούν! Πρόκειται για ένα πλούσια εικονογραφημένο βιβλίο που "δονείται" από εθνικό παλμό και θα ενθουσιάσει κάθε αμερόληπτο μελετητή της νεώτερης ιστορίας μας.
Τίτλος βιβλίου: | Κρητικές επαναστάσεις | ||
---|---|---|---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Οι αγώνες για την ελευθερία από το 1204 έως το 1898 | ||
Εκδότης: | Περισκόπιο | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Τσερεβελάκης Γεώργιος Τ. (Συγγραφέας) | ||
ISBN: | 9789606740909 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Σειρά εκδότη: | Παγκόσμια Ιστορία | Σελίδες: | 84 |
Στοιχεία έκδοσης: | 2009 | Διαστάσεις: | 28x21 |
Σημείωση: | Έκδοση του περιοδικού "Ιστορικά Θέματα". | ||
Κατηγορίες: | Ιστορία > Ελληνική Ιστορία > Νεότερη Ελληνική Ιστορία |
Ταχτσής, Κώστας, 1927-1988
Κώστας Ταχτσής (1927-1988). Ο Κώστας Ταχτσής γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Ο πατέρας του καταγόταν από την Ανατολική Ρωμυλία. Σε ηλικία επτά ετών μετά από χωρισμό των γονιών του έφυγε για την Αθήνα με τη γιαγιά του. Στην Αθήνα πέρασε τα μαθητικά και εφηβικά του χρόνια και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου φοίτησε για δυο χρόνια. Είχε προηγηθεί μια αίτησή του στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων χωρίς επιτυχία λόγω ασθένειάς του και αδυναμίας να παραστεί στις εξετάσεις. Το 1947 κατατάχτηκε στο στρατό και έφτασε ως το βαθμό του ανθυπολοχαγού. Στη συνέχεια εργάστηκε ως γραμματέας του αμερικανού επόπτη στο υδροηλεκτρικό έργο του Λούρου. Το 1951 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Ποιήματα". Ακολούθησαν τέσσερις ακόμη συλλογές ως το 1956, από τις οποίες τον έκαναν γνωστό η "Συμφωνία του 'Μπραζίλιαν'" (1954) και το "Καφενείο 'Το Βυζάντιο'" (1956). Την ίδια περίοδο συνδέθηκε φιλικά με τους Οδυσσέα Ελύτη, Νίκο Γκάτσο, Αντρέα Εμπειρίκο. Το 1954 έφυγε για την Αγγλία, όπου έμεινε ως το καλοκαίρι του επόμενου χρόνου. Επέστρεψε στην Αθήνα και ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας. Από την άνοιξη του 1956 ως τον Δεκέμβρη του 1964 έζησε σχεδόν αδιάκοπα στη Δυτική Ευρώπη, Αυστραλία και ΗΠΑ, με ενδιάμεσες επιστροφές στην Ελλάδα. Στην περίοδο αυτή μπάρκαρε σε δανέζικο φορτηγό πλοίο προς τη Γερμανία, συνεργάστηκε στα γυρίσματα της ταινίας "Το παιδί και το δελφίνι" ως βοηθός σκηνοθέτη, τέλεσε χρέη μάνατζερ σε περιοδεία του πιανίστα Τόνι Γεωργίου στην Αφρική, εργάστηκε ως υπάλληλος εμπορικού καταστήματος και σιδηροδρομικός υπάλληλος στην Αυστραλία. Το 1960 ξεκίνησε για το γύρο της Ευρώπης με βέσπα. Στις χώρες που επισκέφτηκε έγραψε "Το τρίτο στεφάνι", το οποίο ολοκλήρωσε στην Αυστραλία, κατά τη διάρκεια δεύτερης εκεί παραμονής του και έστειλε στην Ελλάδα για εκτύπωση. Το έργο απορρίφθηκε ως ακατάλληλο και ο Ταχτσής πραγματοποίησε ιδιωτική έκδοσή του στην Αθήνα το 1962. Δυο μήνες μετά έφυγε για την Αμερική, όπου έμεινε ως το τέλος του 1964. Μετά την οριστική επιστροφή του στην Αθήνα έλαβε μέρος στη συντακτική επιτροπή του περιοδικού "Πάλι" (1964-67), μαζί με τους Νάνο Βαλαωρίτη, Μαντώ Αραβαντινού, Γιώργο Μακρή, και εργάστηκε ως ξεναγός και μεταφραστής (μετέφρασε τέσσερα θεατρικά έργα του Αριστοφάνη και έργα των Εντουάρντο ντε Φίλιππο, Ατάυντε, κ.ά.). Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας συνυπέγραψε τη "Δήλωση των 18" κατά της χούντας και της λογοκρισίας, το 1969, και διώχτηκε από την Ασφάλεια. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του σχεδόν εγκατέλειψε το γράψιμο. Δηλωμένος ομοφυλόφιλος και τραβεστί, ο Κώστας Ταχτσής δολοφονήθηκε άγρια υπό ανεξιχνίαστες συνθήκες στο σπίτι του στον Κολωνό σε ηλικία εξηνταενός χρόνων. Το ποιητικό έργο του Κώστα Ταχτσή κινείται στα πλαίσια της θεματολογίας της καθημερινής ζωής και χαρακτηρίζεται από έντονα λυρική διάθεση, διάθεση η οποία μεταφέρθηκε και στα πεζά του. Το έργο που τον καθιέρωσε στο χώρο της μεταπολεμικής ελληνικής λογοτεχνίας είναι το μυθιστόρημα "Το τρίτο στεφάνι", μια ρεαλιστική και ταυτόχρονα συχνά λυρική απεικόνιση της ζωής και της κοσμοθεωρίας των ελλήνων μικροαστών, που καλύπτει την περίοδο από τις αρχές του αιώνα μας ως τη σύγχρονη του συγγραφέα εποχή. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ψυχογραφική ικανότητα του Ταχτσή, ιδιαίτερα στους γυναικείους χαρακτήρες του και η εξαιρετική φροντίδα της γλωσσικής του έκφρασης. Ο συν-εκδότης του περιοδικού "Πάλι" Νάνος Βαλαωρίτης, έγραψε για τον συγγραφέα στο περιοδικό "Αντί", τ. 389, στις 9 Σεπτεμβρίου 1988, σε ένα κείμενο με τίτλο: "Κώστας Ταχτσής. Το παιχνίδι της γραφής: Μια ενθουσιώδης εμπειρία θανάτου": "Η ζωή του Κώστα Ταχτσή ήταν μια τέτοια αγωνιώδης αναζήτηση, έμμονη, φανατική, επίμονη, της πιο επαίσχυντης αλήθειας, ώστε να βγει από αυτήν το λουλούδι μιας μοναδικής γραφής. [...] Και, παρόλο που ήταν με κάποιον τρόπο "αριστοφανικός", δεν ήταν ποτέ "παρωδικός". Παρωδία ήταν η ζωή του. Εκεί έπαιζε θέατρο, ενώ το γράψιμο ήταν στα ίσια, σοβαρή υπόθεση, που δε χωρούσε θεατρινισμούς." Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Κώστα Ταχτσή βλ. Αλέξης Ζήρας, "Ταχτσής Κώστας", στο "Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό", τ. 9β, Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988, Κώστας Γ. Παπαγεωργίου, "Κώστας Ταχτσής", στο "Η μεταπολεμική πεζογραφία· από τον πόλεμο του '40 ως τη δικτατορία του '67", Ζ΄, σ. 250-289, Αθήνα, Σοκόλης, 1988, Αλέξης Ζήρας, Γεωργία Θεοφάνη, "Ταχτσής Κώστας", στο "Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", Αθήνα, Πατάκης, 2007 και την αυτοβιογραφία του: "Το φοβερό βήμα", Αθήνα, Εξάντας, 1989.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
- Η γιαγιά μου η Αθήνα κι άλλα κείμενα (2021)
- Τα ρέστα (2021)
- Το τρίτο στεφάνι (2020)
- ... των δακρύων (2019)
- Το τρίτο στεφάνι (2019)
- Λογοτεχνικό ημερολόγιο 2012 (2011)
- Λογοτεχνικό ημερολόγιο 2012 (2011)
- Το τρίτο στεφάνι από τη μεριά της Νίνας (2002)
- Ένας Έλληνας δράκος στο Λονδίνο (2002)
- Τετράδιον εκθέσεων Κωνστ. Γρηγ. Ταχτσή (1996)
- Η γιαγιά μου η Αθήνα (1995)
- Συγγνώμην, εσείς δεν είσθε ο κύριος Ταχτσής; (1994)
- Από τη χαμηλή σκοπιά (1992)
- Το φοβερό βήμα (1989)
- Τα ρέστα (1988)
- Το τρίτο στεφάνι (1987)
- Καφενείο το Βυζάντιο κι άλλα ποιήματα (1986)
- The Third Wedding Wreath (1985)
- Ακριθάκης ()