Φάρμακα και θαύματα...
Γιατροί και νοσοκόμοι, ακτουάριοι, μυρεψοί, χειρουργοί, μαίες και γιάτραινες: ο κόσμος της υγείας και της αρρώστιας. Πώς μπορούσες να γίνεις γιατρός στα βυζαντινά χρόνια; Τι βιβλία έπρεπε να μελετήσεις και σε ποιο σχολείο να πας; Τι εργαλεία χρησιμοποιούσε ο χειρουργός; Υπήρχαν νοσοκομεία και ποιος ρύθμιζε τη λειτουργία τους; Όπως σε κάθε κοινωνία, έτσι και στη βυζαντινή, ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι αντιμετώπιζαν την υγεία και την πρόνοια μας μιλάει για όψεις και γνώσεις αυτής της κοινωνίας, για τη φροντίδα των πιο αδύναμων κοινωνικών ομάδων, αλλά και για την οργάνωση της επαγγελματικής τάξης των γιατρών. Κι ακόμα, για το ρόλο του κράτους και της Εκκλησίας, αλλά και τους φόβους και τις δεισιδαιμονίες γύρω από ένα θέμα που ακουμπάει όλους τους ανθρώπους.
Αγκαλιάζοντας τη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου, η Βυζαντινή αυτοκρατορία στάθηκε για μια ολόκληρη χιλιετία το σταυροδρόμι ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση. Στα μεγάλα πνευματικά κέντρα (Αθήνα, Αλεξάνδρεια, Αντιόχεια, Κωνσταντινούπολη, Θεσσαλονίκη), όσοι ήθελαν να εξασκήσουν την ιατρική είχαν τη δυνατότητα να έρθουν σε επαφή με τη μεγάλη μορφή του Ιπποκράτη, καθώς και με εκείνη του Γαληνού. Έτσι, μπολιάστηκαν από τις αρχαιοελληνικές και ρωμαϊκές γνώσεις στον τομέα αυτό.
Με την κατάληψη της Αλεξάνδρειας και της Ανατολής από τους Άραβες, δημιουργήθηκαν οι κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη των επιστημών στον αραβικό κόσμο. Πολλά αρχαιοελληνικά ιατρικά κείμενα μεταφράζονται στα αραβικά και το Πανεπιστήμιο της Βαγδάτης αναδεικνύεται σε σπουδαίο επιστημονικό κέντρο όπου καλλιεργείται ιδιαίτερα η ιατρική επιστήμη.
Τα παραθέματα από τις πηγές, η πλούσια εικονογράφηση από έργα βυζαντινής τέχνης, η πλήρης τεκμηρίωση, ο χάρτης και το χρονολόγιο που συνοδεύουν το βιβλίο, το καθιστά έκδοση εξαιρετικού επιπέδου, πρωτοποριακή για τα ελληνικά εκπαιδευτικά πράγματα, πολύτιμο βοήθημα για τη διδασκαλία της βυζαντινής ιστορίας στην Ε΄ Δημοτικού και τη Β΄ Γυμνασίου.
Τίτλος βιβλίου: | Φάρμακα και θαύματα... |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Γιατροί, νοσηλευτές και άγιοι, γιάτραινες και ακτουάριοι |
---|
Εκδότης: | Καλειδοσκόπιο |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Κατσαρός, Βασίλης (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789604710058 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
---|
Σειρά εκδότη: | Στους Δρόμους του Βυζαντίου | Σελίδες: | 59 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Σεπτέμβριος 2008 | Διαστάσεις: | 20x20 |
---|
Ηλικίες: | 10 - 13 | Σειρά βιβλίων: | Στους Δρόμους του Βυζαντίου |
Κατηγορίες: | Ιστορία > Ρωμαική, Βυζαντινή και Οθωμανική Αυτοκρατορία |

Αλαβέρας, Τηλέμαχος, 1926-2007
Ο Τηλέμαχος Αλαβέρας (30 Σεπτεμβρίου 1926 - 30 Ιουνίου 2007) γεννήθηκε το 1926 στη Φιλιππούπολη της Ανατολικής Ρωμυλίας (σημερινή Βουλγαρία). Το επόμενο έτος η οικογένειά του μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη, πόλη την οποία έμελλε να μην εγκαταλείψει ποτέ. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1947 με διηγήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το 1952 εκδίδεται το πρώτο του βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων "Τα αγρίμια του άλλου δάσους", η οποία δεν πέρασε απαρατήρητη από την κριτική. Ο Αλέξανδρος Αργυρίου έγραψε μεταξύ άλλων: "Ο νέος πεζογράφος ξέρει πώς να συμπεριφέρεται απέναντι στα αλλεπάλληλα κύματα των αναμνήσεών του, ξέρει τι καλύτερο να κρατήσει απ΄ όσα του προσκομίζει η μνήμη του". Το 1955 ιδρύεται το λογοτεχνικό περιοδικό "Νέα Πορεία", το οποίο, παράλληλα με τη συγγραφική δουλειά του, αναδείχθηκε σε έργο ζωής, με υπεύθυνο έκδοσης τον ίδιο ως το θάνατό του. Για τη "Νέα Πορεία" τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο Πέτρου Χάρη, το 2006, γεγονός που χαιρέτισε σύσσωμη η πνευματική Βόρειος Ελλάδα (μεταξύ άλλων ο Πρόδρομος Μάρκογλου, ο Μάρκος Μέσκος, ο Μάκης Τρικούκης, κ.ά.) Την ίδρυση της "Νέας Πορείας" ακολούθησαν τα βιβλία: "Το ρολόγι", μυθιστόρημα, 1957, "Το μισό του φεγγαριού", διηγήματα, 1960, "Το σημερινό συγγραφικό πρόβλημα", δοκίμιο, 1961, "Οδοστρωτήρας", μυθιστόρημα, 1963, "Διηγηματογράφοι της Θεσσαλονίκης", μελέτη, 1970, "Οι άλλοι", θεατρικό, 1971, κ.ά. Από το σύνολο των βιβλίων του Τηλέμαχου Αλαβέρα, δύο τιμήθηκαν με κρατικά βραβεία -η συλλογή διηγημάτων "Απ' αφορμή", 1976, και το ταξιδιωτικό χρονικό "Σ' ευθεία γραμμή (Ταξίδι στην Πολωνία)", 1990- και ένα με το βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών -τα διηγήματα "Γωνίες και όψεις", 1985. Τον Ιούνιο του 2007 πρόλαβε να τιμηθεί με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Είχε διατελέσει μέλος σε πολλά συμβούλια και επιτροπές γύρω από πνευματικά και καλλιτεχνικά θέματα, ενώ έκανε ομιλίες στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τη λοιπή Ελλάδα. Το 1962 υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, της οποίας κατείχε τη γενική γραμματεία έως το 1980 οπότε και εκλέχθηκε πρόεδρος, θέση που διατήρησε μέχρι το τέλος. Παντρεμένος με την ποιήτρια Ρούλα Αλαβέρα, απέκτησαν μαζί δύο παιδιά.
Πεζογραφήματά του μεταφράστηκαν στα ιταλικά, γερμανικά, ολλανδικά, βουλγαρικά, σουηδικά, σερβικά, πολωνικά.
(φωτογραφία: Κώστας Μητρόπουλος, 2001)