Λεβιάθαν
Ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα τοποθετημένο σε μια εναλλακτική εκδοχή των αρχών του 20ού αιώνα. Βρισκόμαστε στις παραμονές του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, και όλες οι ευρωπαϊκές δυνάμεις έχουν επιδοθεί σε πυρετώδεις προετοιμασίες για την εξολόθρευση του αντιπάλου. Από τη μια οι Μηχανοκράτες, που τους αποτελούν οι συμμαχικές δυνάμεις της Γερμανίας και της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας και τα όπλα τους στηρίζονται στη δύναμη των μηχανών. Από την άλλη, οι Βρετανοί Δαρβινιστές που χρησιμοποιούν εξελιγμένα ζώα ως όπλα. Κορωνίδα του στόλου τους ο Λεβιάθαν, ένα αερόπλοιο-φάλαινα, το πλέον προηγμένο σκάφος του βρετανικού στόλου. Ο Άλεκ, πρίγκιπας της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, έχει μετατραπεί σε φυγά. Οι ίδιοι οι υπήκοοί του έχουν στραφεί εναντίον του. Ο τίτλος του είναι κενός περιεχομένου. Το μόνο που του έχει απομείνει είναι λίγοι πιστοί σύντροφοι. Η Ντέριν Σαρπ δεν είναι γαλαζοαίματη, αλλά ένα απλό κορίτσι μεταμφιεσμένο σε αγόρι που υπηρετεί στη Βρετανική Αεροπορία. Είναι εξαιρετική σμηνίτης. Όμως, το μυστικό της κινδυνεύει διαρκώς να αποκαλυφτεί. Καθώς ο Μεγάλος Πόλεμος ετοιμάζεται να ξεσπάσει, τα μονοπάτια του Άλεκ και της Ντέριν θα συναντηθούν με τον πλέον απροσδόκητο τρόπο - οδηγώντας και τους δύο στο Λεβιάθαν, που με τη σειρά του θα τους ταξιδέψει σε μια φανταστική περιπέτεια στα πέρατα της γης. Μια περιπέτεια που θα αλλάξει τις ζωές και των δύο, για πάντα.
Murdoch, Iris, 1919-1999
Η Άιρις Μέρντοχ γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1919 από γονείς Άγγλους και Ιρλανδούς. Πήγε σχολείο στο Μπρίστολ και σπούδασε κλασική φιλολογία στην Οξφόρδη. Κατά τη διάρκεια του πολέμου εργάστηκε για την UNRRA στο Λονδίνο, το Βέλγιο και την Αυστρία. Κέρδισε μια υποτροφία φιλοσοφίας στο Καίμπριτζ και το 1948 επέστρεψε στην Οξφόρδη, όπου άρχισε να διδάσκει φιλοσοφία στο St. Anne's College. Το 1956 παντρεύτηκε τον καθηγητή και κριτικό λογοτεχνίας John Bayley, με τον οποίο έζησε ως τον θάνατό της τον Φεβρουάριο του 1999. Η μεγαλύτερη ίσως συγγραφέας της μεταπολεμικής αγγλικής λογοτεχνίας, άφησε πλουσιότατο έργο. Μετά την πρώτη εμφάνισή της στα γράμματα με το "Under the net" (1954), ακολούθησαν είκοσι έξι μυθιστορήματα, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται τα: "A severed head" (1961), "A fairly honourable defeat" (1970), "The philosopher's pupil" (1980), "Ο πράσινος ιππότης" (1993) και "Το δίλημμα του Τζάκσον" (1995). Τιμήθηκε με το βραβείο James Tait Black Memorial το 1973 για τον "Μαύρο πρίγκηπα", με το βραβείο Whitbread το 1974 για το "The sacred and profane love machine" και με το βραβείο Booker το 1978 για το "Θάλασσα, θάλασσα". Στα φιλοσοφικά έργα της περιλαμβάνονται τα "Sartre: romantic rationalist", "Acastos: two platonic dialogues", "Metaphysics as a guide to morals" και "Εμπειριστές και μυστικιστές" (1997). Έγραψε αρκετά θεατρικά έργα, ανάμεσα στα οποία το "The Italian girl" και το "The black prince" (διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματός της). Το 1978 εκδόθηκε ο τόμος με ποιήματα "A year of birds". Η Άιρις Μέρντοχ τιμήθηκε με τους τίτλους CBE (1976) και DBE (1987) για την προσφορά της στα βρετανικά γράμματα, καθώς με το χρυσό βραβείο PEN για τη συνολική προσφορά της στη λογοτεχνία. Μετά το θάνατό της ο άντρας της John Bayley δημοσίευσε τα βιβλία "Iris: a memoir" και "Elegy for Iris" (που μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο, στην ταινία "Iris", από τον Richard Eyre), και ο φίλος της κριτικός λογοτεχνίας Peter J. Conradi, συγγραφέας της συλλογής δοκιμίων "Iris Murdoch: the Saint and the artist" (1986), εξέδοσε την πλήρη βιογραφία της με τίτλο "Iris Murdoch: A life" (2001).
