Εισαγωγή στην στρατηγική
Η στρατηγική θεωρία και ανάλυση δεν είναι οικουμενικές αλήθειες (ίσως δεν είναι καθόλου αλήθειες!) αλλά εννοιολογικές συγκροτήσεις και μεθοδολογίες που έχουν αξία όταν ξέρουμε τι επιδιώκουμε, όταν δηλαδή ξέρουμε τι να ρωτήσουμε. Αλλιώς, η στρατηγική έχει τόση αξία και σημασία όσο και η αλχημεία. Ένα στρατηγικό περιβάλλον μπορεί να αλλάξει τόσο ραγδαία που το μόνο που μας μένει είναι να είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε τις κανονικότητες και τις συνέχειες που παράγουν ασυνέχειες και μεταβολές.
Γενικά, η στρατηγική είναι τόσο δύσκολη που όταν είναι επιτυχημένη αποτελεί είδηση. Η εκπαίδευση στη στρατηγική θεωρία και ιστορία δεν μπορεί από μόνη της να «σώσει» μια χώρα από την «ομίχλη του πολέμου». Οι πολιτικές επιλογές ξεπερνούν τα όρια της στρατηγικής λογικής. Η πολιτική είναι πάνω από κάθε στρατηγική ανάλυση και προτίμηση, ιδιαίτερα σε μια δημοκρατική πολιτεία όπου ο λαός έχει το ιερό και απαραβίαστο δικαίωμα του "λάθους", όπως αυτό προσδιορίζεται από τους ειδικούς και τους επαγγελματίες. Η πολιτική επιλογή είναι κυρίαρχη πάνω στην ειδική γνώση μη δημοκρατικά νομιμοποιημένων τεχνοκρατών.
Η στρατηγική δεν είναι πανάκεια για την ασφάλεια ενός κράτους. Ενώ η ισχύς μπορεί να αποκτηθεί ή/και να αγορασθεί, η ασφάλεια όχι. Είναι μια συλλογική πνευματική κατάσταση, μια αντίληψη της πραγματικότητας που δεν αλλάζει εύκολα ή γρήγορα και που, όταν αλλάζει, η αλλαγή είναι περισσότερο αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών παρά αμυντικών στρατηγικών και προμήθειας εξοπλισμών. Οι τελευταίοι προσφέρουν ισχύ, αλλά από μόνοι τους παράγουν, σχεδόν πάντοτε, περισσότερα διλήμματα ασφάλειας από αυτά που στοχεύουν να αμβλύνουν.
Σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να εισαγάγει στο αντικείμενο της στρατηγικής. Δεν γράφτηκε σαν «στρατιωτικό εγχειρίδιο» ούτε ως φιλοσοφική ανάλυση. Φιλοδοξεί να αποτελέσει -στην καλύτερη περίπτωση- έναν οδηγό μιας πρώτης νοερής περιήγησης σε ένα καίριο και ευρύ γνωστικό αντικείμενο που χαρακτηρίζεται, κατ' εξοχήν, από την πολύ στενή σχέση του με την πράξη και την ιστορική εμπειρία.
| Τίτλος βιβλίου: | Εισαγωγή στην στρατηγική |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Εννέα μαθήματα |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Ι. Σιδέρης |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Υφαντής Κώστας (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789600805468 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2010 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Σημείωση: | Σε συνεργασία με τον Θοδωρή Ηλιάδη. |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική > Στρατός και Άμυνα |
|---|
Ιωάννου, Γιώργος, 1927-1985
Ο Γιώργος Ιωάννου (1927-1985) γεννήθηκε το Νοέμβριο του 1927 στη Θεσσαλονίκη από γονείς πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη και ήταν ο πρωτότοκος από τα τέσσερα παιδιά της μικροαστικής οικογένειάς του. Τα παιδικά και τα εφηβικά του χρόνια τα έζησε στη Θεσσαλονίκη, με εξαίρεση το διάστημα της Κατοχής, όταν για να προστατευτούν από τους βομβαρδισμούς, αυτός και τα αδέλφια του κατέφυγαν στη Χαλκιδική και στη συνέχεια στην Αθήνα. Η περίοδος της Κατοχής έχει σημαδέψει έντονα τη ψυχή του και επανέρχεται συχνά στο συγγραφικό του έργο. Το 1947 εισάγεται στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. απ' όπου αποφοίτησε το 1950. Στη συνέχεια εργάστηκε για λίγο καιρό ως φιλόλογος και τύπωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή τα Ηλιοτρόπια. Το 1954 διορίστηκε βοηθός στην έδρα της Αρχαίας Ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής Θεσσαλονίκης. Παραιτήθηκε όμως γρήγορα (1955) και προσελήφθη στο Κολλέγιο Αθηνών, όπου δίδαξε ένα χρόνο. Την περίοδο 1956-1959 δίδαξε σε ιδιωτικά γυμνάσια της Αθήνας και της επαρχίας, ενώ παράλληλα ήταν και τακτικός συνεργάτης του περιοδικού Διαγώνιος στο οποίο το 1959 δημοσίευσε 18 ποιήματα. Το 1960 διορίστηκε στη δημόσια εκπαίδευση και τοποθετήθηκε στο Καστρί Κυνουρίας. Το 1961 άρχισε να γράφει τα πρώτα του πεζά έργα και αποσπάστηκε στη Βεγγάζη της Λιβύης όπου ίδρυσε το Ελληνικό Γυμνάσιο. Από τη Λιβύη επέστρεψε στην Κυνουρία το 1963. Το 1964 κυκλοφόρησε το "Για ένα φιλότιμο" το πρώτο του βιβλίο με πεζογραφήματα. Μετά το 1974 έγινε βασικό μέλος της επιτροπής που ετοίμασε το Ανθολόγιο για τα παιδιά του δημοτικού και ο εισηγητής των περισσότερων κειμένων που ανθολογήθηκαν από το 1975 στα Νεοελληνικά αναγνώσματα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Το 1979 μετατέθηκε ως γυμνασιάρχης στο Καρλόβασι της Σάμου, αλλά παρέμεινε αποσπασμένος στο υπουργείο Παιδείας. Το 1980 ο Ιωάννου κέρδισε το πρώτο κρατικό βραβείο πεζογραφίας για το βιβλίο του "Το δικό μας αίμα". Το 1985 μετά από εγχειρητικό σηψαιμικό σοκ πέθανε στο Σισμανόγλειο νοσοκομείο. Το ποιητικό του έργου εκτός από τα "Ηλιοτρόπια" περιλαμβάνει: "Τα χίλια δέντρα" Διαγώνιος Θεσσαλονίκη 1963, "Τα χίλια δέντρα και άλλα ποιήματα 1954-1963" Ερμής, 1973. Το πεζογραφικό του έργο περιλαμβάνει τα εξής έργα: "Η σαρκοφάγος" Ερμής, Αθήνα 1971· "Η μόνη κληρονομιά", Ερμής, Αθήνα 1974· "Το δικό μας αίμα" Ερμής 1978· "Ομόνοια" Οδυσσέας, Αθήνα 1980· "Επιτάφιος θρήνος" Κέδρος, Αθήνα, 1980· "Κοιτάσματα", Ορέστης, Αθήνα, 1980· "Πολλαπλά κατάγματα" Βιβλιοπωλείο της Εστίας, Αθήνα 1980 κ.ά. Θεατρικά: "Το αυγό της κότας" και "Η Μεγάλη Άρκτος" (1981). Μεταφραστικά: Ευριπίδη "Ιφιγένεια η εν Ταύροις", Κέδρος Αθήνα 1969· Τάκιτου: "Γερμανία" (1980)· "Παλατινή Ανθολογία". Στράτωνος: "Μούσα παιδική", Κέδρος, Αθήνα 1980. Φιλολογικά: "Δημοτικά τραγούδια της Κυνουρίας", Διαγώνιος Θεσσαλονίκη, 1965· "Τα δημοτικά μας τραγούδια", Ταχυδρόμος, Αθήνα 1966· "Μαγικά παραμύθια του Ελληνικού λαού", Ταχυδρόμος, Αθήνα, 1966· "Παραλογές", Ερμής Αθήνα 1970· "Καραγκιόζης" (3 τόμοι) Ερμής, Αθήνα 1973· "Παραμύθια του λαού μας" Ερμής, Αθήνα 1973· "Αλεξάνδρεια 1916, Ημερολόγιο Φίλιππου Δραγούμη", Δωδώνη, Αθήνα 1984. Περιοδικά: "Φυλλάδιο", τεύχη 1-6, 1978-1982, τεύχη 7-8. Παιδικά: "Ο Πίκος και η Πίκα", Αθήνα 1986.
