Η αρχαία ελληνική τέχνη και η ακτινοβολία της
Το έβδομο και τελευταίο εγχειρίδιο της σειράς "Αρχαιογνωσία και αρχαιογλωσσία στη Μέση Εκπαίδευση" επιγράφεται "Η αρχαία ελληνική τέχνη και η ακτινοβολία της" και αποτελεί συνεργατικό πόνημα του ζεύγους Μανόλη και Αλεξάνδρας Βουτυρά. Προκαταβάλλονται με δίκαιη, πιστεύω, έμφαση δύο δυσεύρετες αρετές του εγχειριδίου.
Η μία αρετή αποτυπώνεται ήδη στη διαίρεση του εγχειριδίου σε δύο σχεδόν ισότιμα μέρη. Το πρώτο, συνταγμένο από τον Μανόλη Βουτυρά, είναι εξ ορισμού αρχαιολογικό και επιγράφεται "Αρχαία ελληνική τέχνη". Εξελισσόμενο σε οκτώ έντιτλα κεφάλαια, καλύπτει με επάρκεια και ενάργεια, όλο το φάσμα της ελληνικής τέχνης, από τους Σκοτεινούς Αιώνες και τη γεωμετρική περίοδο έως την όψιμη ελληνιστική εποχή.
Το δεύτερο μέρος, σπάνιο και απρόβλεπτο σε παρόμοιες περιπτώσεις, οφείλεται στη αρμόδια γνώση και στον επίμονο μόχθο της Αλεξάνδρας Γουλάκη-Βουτυρά. Η οποία ερευνά και συντάσσει συστηματικά σε έξι κεφάλαια τα βασικά εκείνα στοιχεία που μαρτυρούν τη γόνιμη και εξελισσόμενη επίδραση της αρχαίας ελληνικής τέχνης στα νεότερα χρόνια, από την πρώιμη Αναγέννηση έως το τέλος του 20ού αιώνα. Καταλήγοντας στα ίχνη και στα σήματα της αρχαιοελληνικής καλλιτεχνικής παράδοσης, όσα και όπως αναγνωρίζονται σε επώνυμα πρόσωπα και έργα της νεοελληνικής τέχνης.
Η δεύτερη, μεθοδολογική και ιδεολογική, αρετή, αφορά τον αμφίδρομο τύπο, με τον οποίο νοείται και εφαρμόζεται στην προκειμένη περίπτωση η αρχή της ακτινοβολίας και της επίδρασης, στην πορεία και στην εξέλιξη της αρχαίας ελληνικής τέχνης. Επιβεβαιώνοντας την παραγωγική αξία που έχει και στον καλλιτεχνικό τομέα η μέθοδος της αμοιβαιότητας. Που πάει να πει: στη τέχνη όποιος δίνει παίρνει, και όποιος παίρνει δίνει. Έτσι μόνο το ξένο παράδειγμα τρέπεται σε οικείο και το οικείο ξενίζεται, διευρύνοντας συνεχώς τον ορίζοντα της καλλιτεχνικής δημιουργίας, τόσο στη διάσταση του χώρου όσο και στο άνυσμα του χρόνου.
Τούτο σημαίνει ότι η αμφίδρομη ακτινοβολία και επίδραση της αρχαίας ελληνικής τέχνης συστήνουν έναν τύπο πολιτισμού ανοιχτού στον χώρο και στον χρόνο, προάγοντας την αρχή της αμοιβαίας ανταλλαγής και στην ευρύτερη περιοχή της οικονομίας και της πολιτικής, όταν μάλιστα κλονίζεται. Από την άποψη αυτή το έβδομο και τελευταίο εγχειρίδιο της σειράς δεν είναι εκτός τόπου και χρόνου.
Δ. Ν. Μαρωνίτης
| Τίτλος βιβλίου: | Η αρχαία ελληνική τέχνη και η ακτινοβολία της |
|---|
| Εκδότης: | Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Βουτυράς, Εμμανουήλ (Συγγραφέας)
Γουλάκη - Βουτυρά, Αλεξάνδρα (Συγγραφέας)
Μαρωνίτης, Δημήτρης Ν., 1929-2016 (Υπεύθυνος Σειράς)
|
|---|
| ISBN: | 9789602311479 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Αρχαιογνωσία και Αρχαιογλωσσία στη Μέση Εκπαίδευση | Σελίδες: | 444 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2011 | Διαστάσεις: | 24x20 |
|---|
| Σημείωση: | Πρόλογος: Δ. Ν. Μαρωνίτης. |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Ιστορία της Τέχνης |
|---|
Μαρκής Δημήτριος
Ο Δημήτρης Μαρκής (1936-2021) γεννήθηκε στη Λέσβο και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου από νεαρή ηλικία ρίχτηκε στο «κουρμπέτι» της σκληρής ζωής. Έχοντας να παλέψει από μικρό παιδί ενάντια στις αντίξοες περιστάσεις λόγω φτωχικής καταγωγής, αγωνίστηκε να μετατρέψει την ύλη της ζωής του («το παιδί της σαλαμούρας») σε πνεύμα («φιλόσοφος της Κυψέλης»). Έτσι, ως εργαζόμενος μαθητής αποφοίτησε από το Ζ Νυχτερινό Γυμνάσιο Παγκρατίου. Σπούδασε φιλοσοφία, κλασική φιλολογία και κοινωνιολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και πήρε το διδακτορικό (promotion) και το καθηγητικό του δίπλωμα (habilitation) από το Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης.
Διετέλεσε καθηγητής του Πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης, καθηγητής Φιλοσοφίας στο Τμήμα Διεθνών Ευρωπαϊκών Οικονομικών και Πολιτικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, πρώτος εκλεγείς πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης και επισκέπτης καθηγητής του Πανεπιστημίου του Tübingen. Υπήρξε μαθητής του Adorno και συγκαταλέγεται στους αναθεωρητικούς εκπροσώπους της κριτικής θεωρίας. Παρουσίασε αξιόλογο, διεθνές αναγνωρισμένο έργο, εστιασμένο στα πεδία της μεταφιλοσοφίας, της φιλοσοφίας της γνώσης και της πολιτικής φιλοσοφίας.
Τα κυριότερα βιβλία του είναι:
Quine und das Problem der Übersetzung, Alber-Broschur 1979
Protophilosophie, Shurkamp 1980
Έλλογος κατακραυγή, Σμίλη 1990
Υπό την σκιάν του Πλάτωνος, Στάχυ 1996
Το τέλος της σοφίας, Στάχυ 1999
Η κατασκευή της Ευρώπης, Κριτική 2000
Η πάλη των αξιών στον αιώνα της παγκοσμιοποίησης, Κριτική 2002
Μαθήματα εισαγωγής στη φιλοσοφία, Πολύτροπον 2005
Ερμηνευτική της μεταφιλοσοφίας, Παπαζήσης 2007
