Επιγράμματα συλλογής Πλανούδη (τ.13)
[set 13 τόμων]
Το επίγραμμα ξεκίνησε από λίγες λέξεις που χάραζαν οι αρχαίοι Έλληνες πάνω στα ηρώα, στους τάφους των δικών τους και στα βάθρα των αγαλμάτων τους. Οι λέξεις δήλωναν κυρίως σε ποιον γίνεται η αφιέρωση, ποιος ήταν ο πατέρας και η πατρίδα του και για ποια πράξη γίνεται η αφιέρωση αυτή και η επιβράβευση. Αργότερα, και σιγά-σιγά, το επίγραμμα παύει να γράφεται μόνο σε μεγάλες πλάκες ή σε στήλες και σε βάθρα, διευρύνει τα θέματα του, αποκτά αυτοτέλεια και γίνεται πια "έκφραση".
Για περισσότερα από 1.000 χρόνια, το επίγραμμα επικρατεί σαν το ολιγόστιχο ποίημα που αναφέρεται σε ποικίλα μικρά θέματα, κάνει επισημάνσεις ουσίας και νοήματος, με επιμελημένη έκφραση, που υπονοεί περισσότερα απ' όσα η συνοπτικότητα του επιτρέπει. Εκφράζει, διδάσκει, διασκεδάζει, προκαλεί αναμετρήσεις.
Η "Παλατινή Ανθολογία" συντίθεται από ποιήματα της ελληνικής κλασικής περιόδου, της αλεξανδρινής, της ρωμαϊκής και χριστιανικής (από το 600 π.Χ. μέχρι το 900 μ.Χ.) και όλα είναι στην ελληνική γλώσσα, γραμμένα από Έλληνες ή και ελληνομαθείς της αλεξανδρινής εξάπλωσης, της ρωμαϊκής και της βυζαντινής διαδοχής. Τα θέματα των επιγραμμάτων καλύπτουν όλους τους κύκλους του ανθρώπινου βίου: τον έρωτα, το θάνατο, την ανδραγαθία, τη σάτιρα, το παιχνίδι, τη μεταφυσική διάσταση. Πρωταγωνιστούν ποιητές και συγγραφείς, ηγέτες και πλούσιοι, ναυαγοί και αγρότες, φτωχοί και ασήμαντοι, γυναίκες και παιδιά, νέοι κ.α. Η ομορφιά, η λιτότητα και η τελειότητα πολλών επιγραμμάτων λάμπει μέσα στις σελίδες του έργου, που κυκλοφορεί σε 13 τόμους, σε γλαφυρή μετάφραση του κλασικού φιλολόγου Κώστα Τοπούζη.
| Τίτλος βιβλίου: | Επιγράμματα συλλογής Πλανούδη |
|---|
| Εκδότης: | Επικαιρότητα |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)
Κριναγόρας ο Μυτιληναίος (Συγγραφέας)
Λεόντιος ο Σχολαστικός (Συγγραφέας)
Λεωνίδας ο Αλεξανδρεύς (Συγγραφέας)
Λεωνίδας ο Ταραντίνος (Συγγραφέας)
Λουκιανός ο Σαμοσατεύς (Συγγραφέας)
Μακηδόνιος ο Ύπατος (Συγγραφέας)
Μάρκος Αργεντάριος (Συγγραφέας)
Μελέαργος ο Γαδαρεύς (Συγγραφέας)
Νείλος ο Σχολαστικός (Συγγραφέας)
Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς (Συγγραφέας)
Παρμενίων ο Μακεδόνιος (Συγγραφέας)
Παύλος ο Σιλεντιάριος (Συγγραφέας)
Πλάτων (Συγγραφέας)
κ.ά. (Συγγραφέας)
Ιουλιανός ο Αιγύπτιος (Συγγραφέας)
Θεοδωρίδας ο Συρακούσιος (Συγγραφέας)
Αγαθίας ο Σχολαστικός (Συγγραφέας)
Αλκαίος ο Μεσσήνιος (Συγγραφέας)
Αλέξανδρος ο Αιτωλός (Συγγραφέας)
Αμμιανός (Συγγραφέας)
Αντίπατρος ο Θεσσαλονικεύς (Συγγραφέας)
Αντίστιος (Συγγραφέας)
Αντίφιλος ο Βυζάντιος (Συγγραφέας)
Απολλωνίδης ο Σμυρνεύς (Συγγραφέας)
Αράβιος ο Σχολαστικός (Συγγραφέας)
Αρχίας ο Αντιοχεύς (Συγγραφέας)
Ασκληπιάδης ο Σάμιος (Συγγραφέας)
Βιάνωρ (Συγγραφέας)
Διότιμος ο Μιλήσιος (Συγγραφέας)
Ερύκιος ο Κυζικηνός (Συγγραφέας)
Τοπούζης, Κώστας, 1927-2011 (Μεταφραστής)
Τοπούζης, Κώστας, 1927-2011 (Επιμελητής)
|
|---|
| ISBN: | | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Ελληνική Παλατινή Ανθολογία | Σελίδες: | 247 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2011 | Διαστάσεις: | 17x11 |
|---|
| Τόμος: | 13/13 | Βάρος (Kg): | 0,207 |
|---|
| Σημείωση: | Η τιμή αφορά συνολικά το set των 13 τόμων που διατίθενται σε κασετίνα. Εισαγωγή, σχόλια: Κώστας Τοπούζης.
|
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θεωρητικές > Φιλολογία > Αρχαίοι Ελληνες Συγγραφείς |
|---|
Καρολίδης, Παύλος, 1849-1930
Ο Παύλος Καρολίδης (1849-1930) ήταν ιστορικός, πολιτικός και καθηγητής Πανεπιστημίου. Γεννήθηκε στο Ανδρονίκιο (Εντιρλούκ) της Καππαδοκίας το 1849. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του στη Μεγάλη του Γένους Σχολή της Κωνσταντινούπολης και στην Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης, σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στη Γερμανία. Δίδαξε στην Κωνσταντινούπολη και στη Σμύρνη έως το 1886, οπότε εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου διορίστηκε υφηγητής και το 1893, μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου, καθηγητής της γενικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Απολύθηκε για πολιτικούς λόγους το 1918 και διορίστηκε στην ίδια θέση μετά πό δύο χρόνια. Μετά το Νεοτουρκικό κίνημα έγινε μέλος της τουρκικής βουλής ως βουλευτής Αϊδινίου (1908-12). Οι πρωτοβουλίες του κατα την περίοδο αυτή και γενικά η πολιτική γραμμή που ακολούθησε προκάλεσαν πολλές αντιδράσεις και επικρίσεις στην Ελλάδα, καθώς πίστευε ότι η πραγμάτωση της Μεγάλης Ιδέας έπρεπε και ήταν δυνατόν να επιτευχθεί όχι με πόλεμο αλλά με την ειρηνική διείσδυση των Ελλήνων στον τουρκικό πολιτικό και κοινωνικό βίο και την ανάδειξη τους σε κυρίαρχο παράγοντα μέσα στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Ως ιστορικός μελετητής ασχολήθηκε με το μικρασιατικό Ελληνισμό, το Ελληνικό έθνος και λοιπούς λαούς.
