Αρχαία Επίδαυρος
Οι σωστικές ανασαφές τις οποίες διενήργησα στην Αρχαία Επίδαυρο ως υπεύθυνη της περιοχής κατά το χρονικό διάστημα 1980-1983, όταν υπηρετούσα ως Επιμελήτρια των Αρχαιοτήτων στη Δ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Ναυπλίου, με είχαν οδηγήσει στη σκέψη, εξαιτίας του είδους των κινητών ευρημάτων που προέρχονταν από ελληνιστικούς κυρίως τάφους της αρχαίας νεκρόπολης, να ασχοληθώ με την κεραμική της εποχής, καθώς μάλιστα έως τότε δεν είχε δημοσιευτεί κάτι σχετικό από την περιοχή αυτή. Οι συζητήσεις με τον καθηγητή Β. Λαμπρινουδάκη, του οποίου είναι γνωστές η στενή επιστημονική σχέση με την περιοχή, ιδίως με τα ιερά του Ασκληπιού και του Απόλλωνος Μαλεάτα, υπαγόρευσαν τη διεύρυνση του θέματος με την εξέταση της ιστορίας της πόλης από την εποχή των τελευταίων χρόνων του Πελοποννησιακού πολέμου, όταν η Επίδαυρος εισέρχεται ενεργά στα πράγματα της Πελοποννήσου και συμμετέχει στις πολεμικές και πολιτικές δραστηριότητες.
Από τις περαιτέρω συζητήσεις όμως με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Ε. Α. Παπαποστόλου, για θέματα κυρίως της ελληνιστικής κεραμικής, προέκυψε η ιδέα να δοθεί κατά το δυνατόν η διαχρονική εικόνα της πόλης με όσα στοιχεία υπήρχαν και λαμβάνοντας κυρίως υπόψη το υλικό των ανασκαφών, δεδομένου ότι καμία συνολική συστηματική μελέτη δεν είχε γίνει έως τότε για την πόλη. Η πρώτη αυτή απόπειρα, άλλωστε, και τα συμπεράσματα τα οποία θα συνάγονταν, θα μπορούσαν να αποτελέσουν την αρχή για μία περαιτέρω ενασχόληση με θέματα της αρχαίας πόλης της Επιδαύρου και συμπλήρωση της εικόνας της. Την υλοποίηση αυτής της ιδέας, στα πλαίσια της εκπόνησης διδακτορικής διατριβής, ενστερνίστηκε και η καθηγήτρια του ίδιου Πανεπιστημίου Α. Μαραγκού. [...]
(από τον πρόλογο του βιβλίου)
| Τίτλος βιβλίου: | Αρχαία Επίδαυρος |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Εικόνες μιας αργολικής πόλης από την προϊστορική εποχή έως την ύστερη αρχαιότητα: Αρχαιολογικά ευρήματα και ιστορικές μαρτυρίες |
|---|
| Εκδότης: | Υπουργείο Πολιτισμού. Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Προσκυνητοπούλου, Ρόζα (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789602149928 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2011 | Διαστάσεις: | 28x20 |
|---|
| Κατηγορίες: | Ιστορία > Ελληνική Ιστορία > Νεότερη Ελληνική Ιστορία |
|---|
Ιωάννου, Γιώργος, 1927-1985
Ο Γιώργος Ιωάννου (1927-1985) γεννήθηκε το Νοέμβριο του 1927 στη Θεσσαλονίκη από γονείς πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη και ήταν ο πρωτότοκος από τα τέσσερα παιδιά της μικροαστικής οικογένειάς του. Τα παιδικά και τα εφηβικά του χρόνια τα έζησε στη Θεσσαλονίκη, με εξαίρεση το διάστημα της Κατοχής, όταν για να προστατευτούν από τους βομβαρδισμούς, αυτός και τα αδέλφια του κατέφυγαν στη Χαλκιδική και στη συνέχεια στην Αθήνα. Η περίοδος της Κατοχής έχει σημαδέψει έντονα τη ψυχή του και επανέρχεται συχνά στο συγγραφικό του έργο. Το 1947 εισάγεται στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. απ' όπου αποφοίτησε το 1950. Στη συνέχεια εργάστηκε για λίγο καιρό ως φιλόλογος και τύπωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή τα Ηλιοτρόπια. Το 1954 διορίστηκε βοηθός στην έδρα της Αρχαίας Ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής Θεσσαλονίκης. Παραιτήθηκε όμως γρήγορα (1955) και προσελήφθη στο Κολλέγιο Αθηνών, όπου δίδαξε ένα χρόνο. Την περίοδο 1956-1959 δίδαξε σε ιδιωτικά γυμνάσια της Αθήνας και της επαρχίας, ενώ παράλληλα ήταν και τακτικός συνεργάτης του περιοδικού Διαγώνιος στο οποίο το 1959 δημοσίευσε 18 ποιήματα. Το 1960 διορίστηκε στη δημόσια εκπαίδευση και τοποθετήθηκε στο Καστρί Κυνουρίας. Το 1961 άρχισε να γράφει τα πρώτα του πεζά έργα και αποσπάστηκε στη Βεγγάζη της Λιβύης όπου ίδρυσε το Ελληνικό Γυμνάσιο. Από τη Λιβύη επέστρεψε στην Κυνουρία το 1963. Το 1964 κυκλοφόρησε το "Για ένα φιλότιμο" το πρώτο του βιβλίο με πεζογραφήματα. Μετά το 1974 έγινε βασικό μέλος της επιτροπής που ετοίμασε το Ανθολόγιο για τα παιδιά του δημοτικού και ο εισηγητής των περισσότερων κειμένων που ανθολογήθηκαν από το 1975 στα Νεοελληνικά αναγνώσματα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Το 1979 μετατέθηκε ως γυμνασιάρχης στο Καρλόβασι της Σάμου, αλλά παρέμεινε αποσπασμένος στο υπουργείο Παιδείας. Το 1980 ο Ιωάννου κέρδισε το πρώτο κρατικό βραβείο πεζογραφίας για το βιβλίο του "Το δικό μας αίμα". Το 1985 μετά από εγχειρητικό σηψαιμικό σοκ πέθανε στο Σισμανόγλειο νοσοκομείο. Το ποιητικό του έργου εκτός από τα "Ηλιοτρόπια" περιλαμβάνει: "Τα χίλια δέντρα" Διαγώνιος Θεσσαλονίκη 1963, "Τα χίλια δέντρα και άλλα ποιήματα 1954-1963" Ερμής, 1973. Το πεζογραφικό του έργο περιλαμβάνει τα εξής έργα: "Η σαρκοφάγος" Ερμής, Αθήνα 1971· "Η μόνη κληρονομιά", Ερμής, Αθήνα 1974· "Το δικό μας αίμα" Ερμής 1978· "Ομόνοια" Οδυσσέας, Αθήνα 1980· "Επιτάφιος θρήνος" Κέδρος, Αθήνα, 1980· "Κοιτάσματα", Ορέστης, Αθήνα, 1980· "Πολλαπλά κατάγματα" Βιβλιοπωλείο της Εστίας, Αθήνα 1980 κ.ά. Θεατρικά: "Το αυγό της κότας" και "Η Μεγάλη Άρκτος" (1981). Μεταφραστικά: Ευριπίδη "Ιφιγένεια η εν Ταύροις", Κέδρος Αθήνα 1969· Τάκιτου: "Γερμανία" (1980)· "Παλατινή Ανθολογία". Στράτωνος: "Μούσα παιδική", Κέδρος, Αθήνα 1980. Φιλολογικά: "Δημοτικά τραγούδια της Κυνουρίας", Διαγώνιος Θεσσαλονίκη, 1965· "Τα δημοτικά μας τραγούδια", Ταχυδρόμος, Αθήνα 1966· "Μαγικά παραμύθια του Ελληνικού λαού", Ταχυδρόμος, Αθήνα, 1966· "Παραλογές", Ερμής Αθήνα 1970· "Καραγκιόζης" (3 τόμοι) Ερμής, Αθήνα 1973· "Παραμύθια του λαού μας" Ερμής, Αθήνα 1973· "Αλεξάνδρεια 1916, Ημερολόγιο Φίλιππου Δραγούμη", Δωδώνη, Αθήνα 1984. Περιοδικά: "Φυλλάδιο", τεύχη 1-6, 1978-1982, τεύχη 7-8. Παιδικά: "Ο Πίκος και η Πίκα", Αθήνα 1986.
