Ιωάννης Τσιμισκής
Ο αυτοκράτορας Ιωάννης Τσιμισκής υπήρξε μια από τις πιο χαρισματικές προσωπικότητες της βυζαντινής ιστορίας. Προικισμένος με σπουδαίες αρετές, σε πολλά επίπεδα, ανήλθε στην εξουσία μέσα από μια σκοτεινή συνωμοσία, σχεδιασμένη από τον ίδιο και την ερωμένη του, αυτοκράτειρα Θεοφανώ. Έβαψε τα χέρια του με το αίμα του θείου του, αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά. Το στυγερό αυτό έγκλημα "στοίχειωσε" τη συνείδηση του Ιωάννη Τσιμισκή και τον καταδίωκε για το υπόλοιπο της ζωής του.
Το βιβλίο της σειράς καταγράφει τη θυελλώδη πορεία του Ιωάννη Τσιμισκή προς τον θρόνο του Βυζαντίου καθώς και τους νικηφόρους πολέμους εναντίον των Ρως και των Φατιμιδών, οι οποίοι αμφισβητούσαν τη βυζαντινή πρωτοκαθεδρία στα Βαλκάνια και τη δυτική Μικρά Ασία. Ακούραστος πολεμιστής και ηγέτης, ο Τσιμισκής περιέτρεχε τα πεδία των μαχών με το σπαθί στο χέρι, αποτελώντας πηγή θάρρους για τους στρατιώτες του.
Οι μεγαλειώδεις νίκες και ο θελκτικός χαρακτήρας του τον κατέστησαν έναν από τους πιο δοξασμένους αυτοκράτορες του Βυζαντίου. Φιλεύσπλαχνος και μεγαλόψυχος, αντιμετώπισε με επιείκεια τις εξεγέρσεις εναντίον του. Επιδόθηκε σε ένα τεράστιο κοινωφελές έργο και αγαπήθηκε όσο λίγοι βασιλείς από τον λαό του. Τον θάνατό του θρήνησαν όλοι σχεδόν οι πολίτες της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Το τέλος του δεν σήμανε τη λήξη της βυζαντινής εποποιίας. Τόσο ο προκάτοχός του, όσο και ο ίδιος κληροδότησαν ένα εύρωστο κράτος και έναν πανίσχυρο στρατό στον διάδοχό τους, τον μεγάλο Βασίλειο Β' Βουλγαροκτόνο.
Η ακμή συνεχίστηκε για άλλα 50 χρόνια, καθιστώντας τη Βυζαντινή αυτοκρατορία αδιαμφισβήτητη υπερδύναμη του 10ου αιώνα.
Το έργο συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό, λεπτομερείς χάρτες και θαυμάσιες καλλιτεχνικές απεικονίσεις πολεμιστών της περιόδου.
Μαφρέδας Στέλιος Θ.
Γεννήθηκε στην Πρέβεζα το 1949, ζει και δραστηριοποιείται στην Πάτρα. Σταδιοδρόμησε ως στέλεχος Τραπεζών και του ευρύτερου χρηματοπιστωτικού τομέα, και το διάστημα 2000 – 2013 χρημάτισε μέλος της διοίκησης της Τράπεζας Κύπρου στην Ελλάδα. Έχει εκδώσει επτά ποιητικές συλλογές και την ανθολογία «Η Πρέβεζα στη νεοελληνική ποίηση», αναδεικνύοντας την δυναμικότητα και την διαχρονική χρήση του ποιητικού συμβόλου που σηματοδοτεί η πόλη. Συνεργάζεται με αρκετά λογοτεχνικά περιοδικά, δημοσιεύοντας κριτικές και δοκίμια, ενώ ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα ιταλικά και στα βουλγάρικα.
