Η κοινοτική πολιτική περιβάλλοντος και η επίδρασή της στην περίπτωση της Ελλάδας
[...] Ορισμένες από τις κοινοτικές πολιτικές ασκούνται κατ' αποκλειστικότητα -π.χ. αγροτική πολιτική, αλιευτική πολιτική και εμπορική πολιτική- υπό την έννοια ότι αντικαθιστούν ουσιώδη στοιχεία εθνικών πολιτικών. Οι περισσότερες όμως ασκούνται εκ παραλλήλου, συμπληρώνοντας τις αντίστοιχες εθνικές δράσεις. Παραδείγματα τέτοιων πολιτικών αποτελούν η βιομηχανική πολιτική, η πολιτική στους τομείς του περιβάλλοντος, της παιδείας, του πολιτισμού.
Αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι η εξέταση της επίδρασης που ασκεί η κοινοτική πολιτική περιβάλλοντος στην Ελλάδα. Το ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί είναι εάν η πολιτική που ανέπτυξε η Κοινότητα για την προστασία του περιβάλλοντος επηρέασε τη διαμόρφωση και εξέλιξη της εθνικής πολιτικής σ' αυτόν τον τομέα και σε ποιο βαθμό. Για να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό θα πρέπει βεβαίως να γνωρίζουμε ποια είναι η κοινοτική πολιτική περιβάλλοντος. Στο πρώτο μέρος αναλύονται τα κύρια γνωρίσματα της αυτής της κοινοτικής πολιτικής και αποτυπώνεται η εξέλιξη που γνώρισε από την αρχική της σύλληψη μέχρι σήμερα, καθώς και οι μελλοντικές της κατευθύνσεις. Το δεύτερο μέρος εστιάζεται στην ανάλυση της ελληνικής περιβαλλοντικής πολιτικής και της πορείας της υπό το φως των υπερεθνικών δεσμεύσεων. Η συζήτηση εντάσσεται στη γενικότερη προβληματική για τις επιπτώσεις της ευρωπαϊκής ενοποίησης στις εθνικές πολιτικές και τη δυνατότητα των τελευταίων να διατηρούν αυτοτέλεια έναντι των υπερεθνικών αποφάσεων.
(από την εισαγωγή του βιβλίου)
| Τίτλος βιβλίου: | Η κοινοτική πολιτική περιβάλλοντος και η επίδρασή της στην περίπτωση της Ελλάδας |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Παπαζήση |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Δούση, Εμμανουέλα (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789600215106 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Ευρωπαϊκή Ενοποίηση και Εθνικές Πολιτικές | Σελίδες: | 103 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2001 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
Αποστολόπουλος, Δημήτρης Γ.
O Δημήτρης Γ. Aποστολόπουλος είναι Διευθυντής Eρευνών στο Eθνικό Ίδρυμα Eρευνών.Σπούδασε Nομικά και Πολιτική Eπιστήμη στην Aθήνα, το Nανσύ και το Παρίσι. Διδάκτωρ των Πανεπιστημίων Aθηνών και Παρισιού, δίδαξε μετά τη Mεταπολίτευση στην Πάντειο Aνωτάτη Σχολή Πολιτικών Eπιστημών και στη συνέχεια (το 1980) οργάνωσε στο Eθνικό Ίδρυμα Eρευνών το ερευνητικό πρόγραμμα «Θεσμοί και Ιδεολογία στη νεοελληνική κοινωνία, 15ος - 19ος αιώνας» το οποίο διευθύνει ως σήμερα.
Δημοσίευσε μεταξύ άλλων: H εμφάνιση της Σχολής του Φυσικού Δικαίου στην «τουρκοκρατούμενη» ελληνική κοινωνία, (τόμοι 2) Aθήνα 1980-1983. O «Iερός κώδιξ» του Πατριαρχείου Kωνσταντινουπόλεως στο δεύτερο μισό του IE΄ αιώνα. Tα μόνα γνωστά σπαράγματα, Aθήνα 1992. Aνάγλυφα μιάς τέχνης νομικής. Bυζαντινό δίκαιο και μεταβυζαντινή «νομοθεσία», Aθήνα 1999. Για τους Φαναριώτες. Δοκιμές ερμηνείας και Mικρά αναλυτικά, Aθήνα 2003. Mετά την Kατάκτηση. Στοχαστικές προσαρμογές του Πατριαρχείου Kωνσταντινουπόλεως σε ανέκδοτη εγκύκλιο του 1477 (με τη συνεργασία της Mάχης Παϊζη), Aθήνα 2006. Voltaire, Montesquieu, Real de Curban. Nεότερες έρευνες για την παρουσία τους στον ελληνικό ιδεολογικό χώρο τον 18ο αιώνα, Aθήνα 2007. Tο Nόμιμον της Mεγάλης Eκκλησία, (τόμοι 2) Aθήνα 2008-2010. Eπίσημα κείμενα του Πατριαρχείου Kωνσταντινουπόλεως. Tα σωζόμενα από την περίοδο 1454-1498 (με τη συνεργασία της Mάχης Παϊζη), Aθήνα 2011. (βλ. και «Δημοσιεύσεις»).
Tο 1989 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών «για την ουσιαστική συμβολή του στη διερεύνηση αγνώστων πτυχών της ελληνικής Iστορίας» και ονομάστηκε Fellow του Eρευνητικού Kέντρου Dumbarton Oaks της Ουάσινγκτον. το 2001 εκλέχθηκε Professeur invite της Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales του Παρισιού και το 2003 Aντιπρόεδρος της International Society for Eighteenth-Century Studies. Tο 2011 ο Oικουμενικός πατριάρχης του απένειμε το οφφίκιο του «άρχοντος Mεγάλου Xαρτοφύλακος» της Mεγάλης Eκκλησίας.
Aπό το 1991 είναι ο εκδότης του επιστημονικού περιοδικού "O Eρανιστής", που εξειδικεύεται στη μελέτη του Nεοελληνικού Διαφωτισμού.
