Ρήξη
Όταν η Αμπιγκέιλ Καμπάνο επιστρέφει νωρίτερα στο σπίτι, στην Ατλάντα, ένα απόγευμα, βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα συμβάν που ξεπερνά τους χειρότερους εφιάλτες της. Ένα παράθυρο έχει σπάσει, στις σκάλες διακρίνεται ένα χνάρι από αίμα και, στο τέλος της διαδρομής, η έφηβη κόρη της κείτεται νεκρή. Ένας άντρας στέκεται ακόμα πάνω από το πτώμα του κοριτσιού κρατώντας αιματοβαμμένο μαχαίρι. Η πάλη που θ’ ακολουθήσει αλλάζει για πάντα τη ζωή της Αμπιγκέιλ. Η τοπική αστυνομία που αναλαμβάνει την υπόθεση κάνει ένα σοβαρό λάθος το οποίο, όχι μόνο υπονομεύει την πορεία της έρευνας αλλά θέτει και σε κίνδυνο τη ζωή ενός νεαρού κοριτσιού. Έτσι, η υπόθεση ανατίθεται στον ντετέκτιβ Ουίλ Τρεντ που, για μια ακόμα φορά, θα αναγκαστεί να συνεργαστεί με κάποιον που τον αντιπαθεί. Για την ακρίβεια: με κάποιαν. Η ντετέκτιβ Φέιθ Μίτσελ έχει λόγους να τον μισεί: ο Ουίλ συμμετείχε σε μια έρευνα για τη διαφθορά στην αστυνομία και είχε αναγκάσει τη μητέρα της, αστυνόμο, να αφυπηρετήσει. Εντούτοις, υπό τον ανελέητο ήλιο της Τζόρτζια, ο Ουίλ και η Φέιθ συνειδητοποιούν ότι χρειάζεται να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να εντοπίσουν ένα δολοφόνο ο οποίος έχει βάλει στο στόχαστρο τις πιο πλούσιες και προνομιούχες οικογένειες της περιοχής.
| Τίτλος βιβλίου: | Ρήξη |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Fractured |
|---|
| Εκδότης: | Ψυχογιός |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Slaughter, Karin (Συγγραφέας)
Καψάλης Χρήστος (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9786180101058 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Crime | Σελίδες: | 502 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιούνιος 2013 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Αστυνομικό Μυθιστόρημα |
|---|
Τσάτσου, Ιωάννα
Ιωάννα Τσάτσου (1909-2000). Η Ιωάννα Τσάτσου γεννήθηκε στη Σμύρνη, κόρη του δικηγόρου και διδάκτορα της Νομικής Σχολής του Παρισιού Στέλιου Σεφεριάδη και της Δέσπως το γένος Γιωργάκη Τενεκίδη, και αδελφή του Γιώργου Σεφέρη. Σπούδασε στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και αναγορεύτηκε διδάκτωρ στην ίδια σχολή με τίτλο της εργασίας της "Επίδραση της εθνικότητας επί του κύρους του γάμου". Το 1930 παντρεύτηκε τον Κωνσταντίνο Τσάτσο, με τον οποίο απέκτησε δυο κόρες τη Δέσποινα και τη Θεοδώρα. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής έδρασε στην ΕΚΚΑ του συνταγματάρχη Ψαρού και πήρε μέρος σε αποστολές βοήθειας οικογενειών εκτελεσθέντων και φυγάδευσης άγγλων στρατιωτών με την καθοδήγηση της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Το 1947 κυκλοφόρησε το βιβλίο "Εκτελεσθέντες επί Κατοχής" γνωστοποιώντας τα ονόματα οικογενειών που πλήγηκαν από τους κατακτητές, προκειμένου να συνταξιοδοτηθούν. Συνέχισε την ανθρωπιστική της δράση και κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, ως μέλος του Κέντρου Βοήθειας του Παιδιού, του Σώματος Ελληνίδων Οδηγών, της Φανέλας του Στρατιώτη, της Διεθνούς Κοινωνικής Υπηρεσίας. Την περίοδο 1950-1951 αγωνίστηκε υπέρ του δικαιώματος ψήφου των Ελληνίδων και το 1966 πήρε μέρος στην Έκτη Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών. Τιμήθηκε για τη δράση της με το Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων, το Χρυσό Σταυρό της Εποποιίας (1960), το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Αξίας (1979, Γαλλία - Σενεγάλη). Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1965 με την έκδοση του ημερολογιακού κειμένου "Φύλλα κατοχής". Ακολούθησε η έκδοση της ποιητικής συλλογής της "Λόγια της σιωπής" (1968) και οχτώ ακόμη συλλογές ως το 1973 που εξέδωσε το βιογραφικό πεζό "Ο αδελφός μου Γιώργος Σεφέρης", που τιμήθηκε με το Α’ κρατικό βραβείο βιογραφίας. Ολοκλήρωσε επίσης ταξιδιωτικά κείμενα και ιστορικές μονογραφίες. Τιμήθηκε επίσης με το χρυσό μετάλλιο της Γαλλικής Ακαδημίας (1976), το βραβείο ποίησης Α. Ντε Βινιύ (1978), το Πρώτο Διεθνές Βραβείο Ποίησης Sicilia (1980) και το βραβείο Gramatikakis - Neuman της Γαλλικής Ακαδημίας Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών για το σύνολο του έργου της. Έργα της μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και ρουμανικά. Το 1996 τιμήθηκε με το βραβείο Φρειδερίκου Μάθιους. Πέθανε στην Αθήνα στις 30 Σεπτεμβρίου 2000, σε ηλικία 91 ετών. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία της Ιωάννας Τσάτσου βλ. χ.σ., "Τσάτσου Ιωάννα", στο "Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό", τ. 9β, Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών, 1988.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
