Furor Scribendi
Furor Scribendi: Μανία για γραφή. Το δεύτερο ποιητικό βιβλίο του Δημήτρη Γ. Παπαστεργίου αποτελείται από δύο διακριτές ενότητες. Την πρώτη ενότητα, "Ένα σμήνος ποιήματα", την αποτελούν 27 σύντομα ποιήματα που αναφέρονται στην γραφή και στην καταγραφή. Ποιήματα που αφορούν κάθε είδος καταγραφής.
Μπορεί ένα ποίημα να χωρέσει σε ένα σύντομο sms; Μπορεί ένας κατάλογος ποιητών να αποτελέσει έμπνευση για ένα ποίημα; Μπορεί να βρεθεί η ποιητική γραφή μέσα στους καταλόγους και στα τιμολόγια ενός αποθηκάριου; Μπορεί μια απογραφή προσωπικών αντικειμένων όπως η ταυτότητα, ένας συνδετήρας, τα κλειδιά του σπιτιού ένα χαρτονόμισμα ή ένα ποίημα να προκαλέσει αισθήματα και συγκινήσεις;
Ο Δημήτρης Παπαστεργίου με στην πρώτη ενότητα του Furor Scribendi μας απαντάει σε όλους τους τόνους πως η ποίηση μπορεί να βρίσκεται εκεί που κανείς δεν το περιμένει. Μπορεί να γλιστρήσει μέσα στην καθημερινότητα, να κρυφτεί κάτω από ασήμαντα, κατά τα φαινόμενα, πράγματα αλλά υπάρχει στην καθημερινή μας ζωή. Και το στοίχημα που βάζει ο ποιητής είναι να ανακαλύψει και να μας προσφέρει μικρές ποιητικές εκπλήξεις που καθημερινά προσπερνάμε, ως ασήμαντα και μη χρήσιμα ερεθίσματα.
Η δεύτερη ενότητα ελαφρύ πεζικό αποτελείται από 12 σύντομα ποιητικά πεζά. Πεζά που ολοκληρώνουν αντιστικτικά την ποιητική συλλογή, γιατί μιλούν για τη μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου. Του ανθρώπου που αγωνιά να βρει μια διέξοδο από τον σύγχρονο τρόπο ζωής.
Με λόγια και στίχους ήρεμους, με διάθεση σκωπτική και πολύ χιούμορ ο ποιητής, μας απευθύνει, μέσα από το Furor Scribendi, ένα κάλεσμα για την ανακάλυψη μιας νέας ποιητικής πραγματικότητας που μας ξεφεύγει.
ΜΟΝΑΞΙΑ
Όλοι στο σπίτι είμαστε άρρωστοι.
Οι πατάτες έχουν γλαύκωμα
οι μπανάνες προστατίτιδα
τα μήλα καρκίνους
το λάχανο στηθάγχη
κι εγώ με τη βουκαμβίλια
κατάθλιψη χρόνια.
ΕΙΡΩΝΕΙΕΣ
Γέλα ειρωνικά
Στα ρω σού βάζω δέλτα
Κι έπειτα κάπα
Η ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
[...]
Memorandum Ι
Η διαδήλωση ήταν καλά οργανωμένη και είχε πλησιάσει αρκετά
τον προορισμό της. Οι αστυνομικοί πιαστήκανε στον ύπνο.
Προέβησαν τότε σε βιαιότητες και σε αλόγιστη ρίψη χημικών, λες
και ήθελαν με αυτόν τον τρόπο να εκδικηθούν τους διαδηλωτές
επειδή κατόρθωσαν να τους υποσκελίσουν. «Τι γίνεται με τους
τραυματίες Πέτρο; κλήθηκαν ασθενοφόρα;» ρώτησε εναγωνίως
η παρουσιάστρια του δελτίου ειδήσεων τον απεσταλμένο
ανταποκριτή. "Όχι" απάντησε εκείνος της Πόπης, "τους
χτυπημένους περισυνέλλεξαν κατευθείαν οι νεκροφόρες".
Τέρμα τα επιδόματα.
Memorandum ΙΙ
Οι αποφάσεις των διαδηλωτών για δράση, παρά τις εντυπώσεις
που καλλιεργούνταν, ήταν απόλυτα δικαιολογημένες. Υπέμειναν
την προεκλογική περίοδο, την εκλογική αναμέτρηση, το διάστημα
προσαρμογής της νέας κυβέρνησης, τα νέα αντιλαϊκά μέτρα και
μόλις είδαν ότι η αναλγησία κυβερνώντων και αντιπολίτευσης
όχι μόνο δεν είχε θεραπεία αλλά υποστηρίζονταν θρασύτατα
από αρκετούς θαμώνες κυβερνητικών θώκων, τότε προέβησαν
σε κινητοποιήσεις. Η αγανάκτησή τους κορυφώθηκε μετά τις
δηλώσεις του Ευάγγελου Θαπρέπη και του Φώτη Δενπρέπη.
Τέλειωσε ο Harry Potter;
[...]
| Τίτλος βιβλίου: | Furor Scribendi |
|---|
| Εκδότης: | Ars Poetica |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Παπαστεργίου Δημήτρης Γ. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9786188019515 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση | Σελίδες: | 64 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάρτιος 2013 | Διαστάσεις: | 21x15 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Ποίηση |
|---|
Βρεττάκος, Κώστας, 1938-2018
Ο Κώστας Βρεττάκος (1938-2018) γεννήθηκε στην Αθήνα. Από πολύ νωρίς γοητεύτηκε από τον κινηματογράφο, τέχνη στην οποία όμως ποτέ δεν αφοσιώθηκε αποκλειστικά. Σπούδασε κινηματογράφο στην Ελλάδα και την Ιταλία και παράλληλα με τις κινηματογραφικές του ενασχολήσεις συνέχισε να εργάζεται βιοποριστικά ως επιμελητής εκδόσεων, παραγωγός διαφημιστικών ταινιών και περιστασιακά ως δημοσιογράφος. Τον καιρό της δικτατορίας εργάστηκε ως μεταφραστής λαϊκών μυθιστορημάτων και ως φωτογράφος εγκυκλοπαιδειών. Τις πρώιμες λογοτεχνικές συνεργασίες με την "Επιθεώρηση Τέχνης" ακολούθησαν δύο ποιητικές συλλογές το 1971 και 1977 με τον τίτλο "Ανάριθμα". Από το 1977, παράλληλα με τη φωτογραφική του δραστηριότητα, ασχολήθηκε πάλι με τον κινηματογράφο γυρίζοντας ως το 1987 μια σειρά από ταινίες από τις οποίες ξεχώρισαν το ντοκιμαντέρ "Το στρώμα της καταστροφής" (1980) και η ταινία μεγάλου μήκους "Τα παιδιά της Χελιδόνας" (1987). Παράλληλα, η μακροχρόνια φωτογραφική του συνεργασία με την Εμμανουέλα ντε Νόρα οδήγησε στην ίδρυση του εκδοτικού οίκου "Τρία Φύλλα". Από το 1990 εγκατέλειψε πάλι τις εκδόσεις, τη φωτογραφία και τον κινηματογράφο και ασχολήθηκε με την πολιτική διαχείριση της ελληνικής κινηματογραφίας αρχικά ως Ειδικός Σύμβουλος Κινηματογραφίας του Υπουργείου Πολιτισμού (1989), στη συνέχεια ως πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (1991-1998) και ως εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Eurimages, στο Συμβούλιο της Ευρώπης (1991-2006). Το 2009 εξέδωσε τη μυθιστορία "Περαστικός από το Ρέικιαβικ" (εκδ. Ποταμός), το 2016 το πεζογράφημα "Ασκήσεις περιέργειας" (μυθιστορία με αυτοβιογραφικά στοιχεία, σύμφωνα με τον ίδιο, εκδ. Ποταμός), που τιμήθηκε με το Βραβείο του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών, και το 2018 την ποιητική συλλογή με νεανικά του ποιήματα, "Προστιθέμενη αξία" (εκδ. Πόλις). Έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα στις 6 Νοεμβρίου 2018, σε ηλικία 80 ετών.
