Η εκκένωση
Η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών τιμά έναν από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους έλληνες θεατρικούς συγγραφείς, τον Δημήτρη Δημητριάδη, με ένα εξαιρετικό αφιέρωμα στο έργο του. Τέσσερα λιγότερο γνωστά θεατρικά έργα του Δημητριάδη "επιστρατεύονται" για να γνωρίσουμε διάφορες πτυχές του ταλέντου του. Τα τρία από αυτά παρουσιάζονται σε μορφή αναλογίου και το τέταρτο ως ολοκληρωμένη παράσταση. Παράλληλα, θα υπάρχουν συζητήσεις για τα έργα που παρουσιάζονται και για τα θέματα που θίγουν. Ο Δημήτρης Καραντζάς σκηνοθετεί το έργο "Ο κυκλισμός του τετραγώνου", ενώ σε μορφή αναλογίου παρουσιάζονται: η "Εκκένωση" σε σκηνοθεσία Γιάννη Κόκκου, ο "Φαέθων" από την ομάδα Vasistas και το "Άγγιγμα του βυθού" σε σκηνοθεσία Έλλης Παπακωνσταντίνου.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα του, "Η "Eκκένωση" είναι ένα έργο που μιλάει για τον σημερινό μας κόσμο και την οριακή του κατάσταση διαμέσου μιας θρυλικής οικογένειας, εκείνης των Ατρειδών".
| Τίτλος βιβλίου: | Η εκκένωση |
|---|
| Εκδότης: | Σαιξπηρικόν |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Δημητριάδης Δημήτρης (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789609517430 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Μικρή Θεατρική Σειρά: Globe | Σελίδες: | 128 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2013 | | |
|---|
| Σημείωση: | Έκδοση, με αφορμή την παρουσίαση του έργου στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, υπό μορφή θεατρικού αναλογίου, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κόκκου, στις 15 & 16 Οκτωβρίου 2013. |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Θέατρο |
|---|
Baudelaire Charles
O Charles Baudelaire γεννήθηκε στο Παρίσι τον Απρίλιο του 1821. Σε ηλικία έξι χρονών πεθαίνει ο πατέρας του και η μητέρα του ξαναπαντρεύεται τον Jacques Aupick κι αυτό χαλάει την ήρεμη ζωή του. Η οικογένεια μετακομίζει στη Λυών το 1832 και επιστρέφει στο Παρίσι το 1836. Ο Κάρολος παραμένει εσωτερικός στη Λυών στο κολέγιο Louis-le-Grand, από όπου αποβάλλεται για απειθαρχία, αυτό όμως δεν τον εμποδίζει να αποφοιτήσει το 1839. Mόνο η λογοτεχνική εργασία τον ενδιαφέρει. Ο ακράτητος δανδισμός του ανησυχεί την οικογένειά του, που τον στέλνει κοντά σε έμπιστό της καπετάνιο να κάνει τον γύρο του κόσμου, μήπως και συνετισθεί. Μετά τα νησιά Maurice, και Βourbon, διασχίζει τις Ινδίες. Επιστρέφοντας στη Γαλλία, το 1842, συνδέεται με τη Jeanne Duval. Συναντά τους Balzac, Nerval, Theophille Gautier, Theodore de Bauville. Δεν καταφέρνει να εκδώσει τα πρώτα του άρθρα και δημιουργεί τέτοια χρέη, που τον οδηγούν σε καταδίκη το 1844 (σε ηλικία 24 χρόνων) -κάτι που δεν συγχωρεί στη μητέρα του, παρά μόνο μετά το θάνατο του στρατηγού Jacques Aupick το 1857.
Δημοσιεύει τα πρώτα του έργα στο "Salon de 1845", "Salon de 1846", - La Fanfarlo- 1847, συνεργάζεται με τα περιοδικά "Τintamarre", "Corsaire-Satan", "Messager", "Monde literaire", "Artiste", με ποιήματα και ποικίλα δοκίμια.
Από το 1851 αρχίζει να μεταφράζει Edgar Poe. Το 1857 εκδίδει τα "Άνθη του κακού" όπου έξι από αυτά στηλιτεύονται από τη δικαιοσύνη.
Η υγεία του είναι εύθραυστη αλλά η λογοτεχνική του δραστηριότητα μεγάλη. Κατά τη διαμονή του στο Βέλγιο επιδεινώνεται η υγεία του, μαζί με τις ατυχίες του. Στην επιστροφή μαζί με τη μητέρα του στο Παρίσι, πεθαίνει τον Αύγουστο του 1867 σε ηλικία 46 ετών.
