Το ελληνικό σύμπτωμα
Μια από τις κυρίαρχες αφηγήσεις της κρίσης είναι η αφήγηση των χρεοκοπημένων κρατών που γονατίζουν, υποκύπτοντας στα καπρίτσια των αγορών, και υπο-χρεώνονται σε θεραπείες λιτότητας. Το αναμφισβήτητο βασίλειο του φιλελευθερισμού είναι ταυτόχρονα εκείνο της επιχειρησιακής λογικής. Αρκεί να δείξουμε τις σπατάλες του κράτους για να αποδείξουμε την αναγκαιότητα της "μεταρρύθμισης", συνώνυμου των περικοπών και των αποκρατικοποιήσεων. Η επιχειρηματολογία ακλόνητη, τα συμπεράσματα που συνάγονται απολύτως πειστικά, ξεχνάμε όμως ότι προϋποθέτουν ένα λογικό άλμα: το κράτος δεν είναι επιχείρηση. Η δύναμη της ιδεολογίας είναι να παρουσιάζει σαν αυτονόητο κάτι που σε καμία περίπτωση δεν είναι. Γι' αυτό και η πιο ισχυρή ιδεολογία είναι εκείνη που παρουσιάζει τον εαυτό της ως μη ιδεολογία.
Τα κείμενα του τόμου προέρχονται από το συνέδριο "Το ελληνικό σύμπτωμα", που οργανώθηκε στο Πανεπιστήμιο Paris 8, στο Παρίσι, τον Γενάρη του 2013. Συναντήθηκαν στοχαστές από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, στην πλειοψηφία τους φιλόσοφοι, αλλά και οικονομολόγοι, ιστορικοί, άλλα μέλη της κοινότητας των "ανθρωπιστικών επιστημών", όπως και καλλιτέχνες. Ένα ανομοιογενές μείγμα, που ελπίζαμε ότι μπορεί να επιδράσει στον ίδιο το χαρακτήρα του συνεδρίου, αλλά και του παρόντος τόμου.
Ο όρος σύμπτωμα στον τίτλο, που διαλέχτηκε για να μας τσιμπήσει, σαν σωκρατική μύγα, μεταφέρει ένα ειρωνικό στοιχείο αναφορικά με όλον αυτό τον κυρίαρχο λόγο της πολιτικής ιατρικοποίησης. Σε καμία περίπτωση το ζητούμενο δεν ήταν να αντικαταστήσουμε τους τεχνοκράτες ειδικούς, συνταγογραφώντας καινούριες -εναλλακτικές!- θεραπείες για τους λαούς. Από την άλλη, αν η ειρωνεία παραπέμπει σε ένα είδος άρνησης ή κριτικής, και επομένως και η απόκριση των κειμένων, ήταν όχι απλώς μια κατηγορία-καταγγελία της εφαρμοζόμενης "θεραπείας" αλλά και μια απάντηση, η διατύπωση μιας άλλης ιδέας για την υγεία και η ανάληψη ευθύνης γι' αυτήν.
| Τίτλος βιβλίου: | Το ελληνικό σύμπτωμα |
|---|
| Εκδότης: | Νήσος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)
Χριστόπουλος Δημήτρης Κ. (Συγγραφέας)
Σταυρακάκης Γιάννης (Συγγραφέας)
Παπαγεωργίου, Έλσα (Συγγραφέας)
Negri Antonio (Συγγραφέας)
Balibar, Étienne, 1942- (Συγγραφέας)
Badiou, Alain, 1937- (Συγγραφέας)
Κουσουρής, Δημήτρης (Συγγραφέας)
Κακογιάννη Μαρία (Συγγραφέας)
Δουζίνας Κώστας Ε. (Συγγραφέας)
κ.ά. (Συγγραφέας)
Κακογιάννη Μαρία (Επιμελητής)
|
|---|
| ISBN: | 9789609535809 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Πολιτείες | Σελίδες: | 238 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Απρίλιος 2014 | | |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου
Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική |
|---|
Βάσσης, Κωνσταντίνος
Εγεννήθη στην Αθήνα το 1931, απεφοίτησε από το Κολλέγιον Αθηνών και εσπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιον Αθηνών.
Ακολούθησε την διπλωματική σταδιοδρομία στο Κονγκό (Λουμουμπάσι), Ουγγαρία (Βουδαπέστη), Ιταλία (Βενετία), Γερμανία (Φραγκφούρτη) και ως Πρεσβευτής στην Σαουδικήν Αραβία, το Μεξικό και την Ιαπωνία. Στο Υπουργείον Εξωτερικών διετέλεσε Διευθυντής Μορφωτικών Υποθέσεων, Γενικός Επιθεωρητής και Δ Γενικός Διευθυντής.
Παραλλήλως ησχολήθη - αρχικώς υπό το ψευδώνυμο Β. Κωνσταντίνος - με την λογοτεχνία, εκδώσας 6 ποιητικές συλλογές ("Διαθλάσεις" 1972, "Βίοι υπάλληλοι" 1976, "Προβληματική συναρμολόγησις" 1981, "Ο νόμος του αδιαχωρήτου" 1990, "Έρως εν κινδύνω" 1994, "Ένα σπάνιον είδος τερμιτών" 2011), 3 συλλογές διηγημάτων ("Υπό γωνίαν 90ο" 1976, "Το αίνιγμα του μεσονυκτίου" 1989, "Μια παραπλανητική έννοια" 2007) και ένα τόμο δοκιμίων ("Ενώπιον του 21ου αιώνος" 2008).
Εξ άλλου, εδημοσίευσε σε περιοδικά (κυρίως "Ευθύνη", "Νέα Πορεία", "Πάροδος"), εφημερίδες και πρακτικά συνεδρίων λογοτεχνικά, γλωσσικά, ιστορικά, και διπλωματικά κείμενα. Ησχολήθη επίσης με τα ισπανικά γράμματα, δημοσιεύσας, στην Ελλάδα και την Ισπανία, μελετήματα ισπανικού περιεχομένου.
Διετέλεσε (1997-2004) Πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Ισπανιστών, τυγχάνει Πρόεδρος του Ιδρύματος Νεοελληνικών Σπουδών και Μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Ομιλεί και γράφει τις Αγγλική, Γαλλική, Γερμανική, Ισπανική, Ουγγρική γλώσσες και χειρίζεται ικανοποιητικώς την Αραβική και την Ιταλική.
