Παιδί, παιχνίδι, παιδεία, πολιτισμός
Το παιχνίδι από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα αποτελεί αντικείμενο μελέτης και έρευνας, κυρίως λόγω της επιρροής του στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Άλλωστε, παιδί και παιχνίδι είναι έννοιες αλληλένδετες. Η σημασία του παιχνιδιού για το παιδί έγκειται στον καθοριστικό ρόλο που διαδραματίζει στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και του ψυχισμού του ήδη από τη βρεφική ηλικία. Το παιδί παίζει για να ανταποκριθεί σε μια πρόκληση της φύσης, προετοιμάζοντας τη βιολογική και ψυχική του εξέλιξη.
Με το παιχνίδι το παιδί στην ουσία ανακαλύπτει τον πραγματικό κόσμο και προσαρμόζεται σε αυτόν. Λαμβάνει ερεθίσματα, εξασκεί την εφευρετικότητα και εκφράζει τη δημιουργικότητά του. Αναπτύσσει σταδιακά τη γλώσσα, την κρίση και τη λογική, εφόδια απαραίτητα για την μετέπειτα κοινωνική του πορεία. Παράλληλα, μέσω του παιχνιδιού το παιδί εξετάζει και αντιλαμβάνεται με το δικό του τρόπο τις σχέσεις του με τους γονείς και τους συνομήλικούς του. Κοινωνικοποιείται και μαθαίνει να συνεργάζεται.
Πολλοί επιστήμονες θεωρούν το παιχνίδι μια από τις κορυφαίες μορφές πολιτιστικής έκφρασης. Κι αυτό γιατί δημιουργήθηκε και χρησιμοποιήθηκε ως μέσο προετοιμασίας του νεαρού ατόμου για τη ζωή στην εκάστοτε εποχή. Σήμερα, που οι συγκροτημένες μορφές οργανωμένης εκπαίδευσης δοκιμάζονται και αμφισβητούνται καθημερινά λόγω περιστατικών βίας και αποξένωσης, η μορφοπλαστική προσέγγιση του παιχνιδιού, αποτελεί ένα σπουδαίο εγχείρημα που γεφυρώνει το παρελθόν με το παρόν και δίνει ελπίδες για το μέλλον.
Είναι γνωστή η προσφορά της Δρ παιδαγωγικής Μαριάννας Βιλδιρίδη- Χατζητόλιου στην επιμόρφωση και διδασκαλία των παιδιών. Μέσα από το λειτούργημα της εκπαιδευτικού ήρθε κοντά τους, μελέτησε τη συμπεριφορά τους και επεξεργάστηκε πρωτοποριακά και αποτελεσματικά συστήματα σύγχρονης αγωγής.
Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας έχει διπλό σκοπό: από τη μια να καταγράψει την ιστορική εξέλιξη και τη λαογραφική αξία του ελληνικού παιχνιδιού και των αθυρμάτων και από την άλλη να παρουσιάσει την πιο σημαντική εμπειρία κάθε ανθρώπου, όπως αυτή βιώνεται στην πιο γόνιμη και δημιουργική του ηλικία, ανά τους αιώνες.
Η ζωή δεν είναι παιχνίδι, το παιχνίδι όμως είναι ζωή.
(από τον πρόλογο του Υπουργού Μακεδονίας - Θράκης, κ. Γιώργου Καλαντζή)
| Τίτλος βιβλίου: | Παιδί, παιχνίδι, παιδεία, πολιτισμός |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Το παιχνίδι μέσα στο χρόνο |
|---|
| Εκδότης: | Μουσείο Παιδιού και Παιδικού Παιχνιδιού |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Βιλδιρίδη - Χατζητόλιου Μαριάννα (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789608991903 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2006 | Διαστάσεις: | 28x25 |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Ελεύθερος Χρόνος > Χόμπυ |
|---|
Τριανταφυλλίδης Δημήτρης Β.
Ο Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης, γεννήθηκε το 1959 στη Θεσσαλονίκη. Ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές και μεταπτυχιακές του σπουδές στο Κρατικό Πανεπιστήμιο «Ταράς Σεβτσένκο» στο Κίεβο και στη συνέχεια σπούδασε Θεολογία στο ΑΠΘ. Από πολύ νωρίς, γοητεύτηκε από την ρωσική γραμματεία κι έτσι άρχισε να μεταφράζει εμβληματικές προσωπικότητες και κείμενα. Μέχρι σήμερα, έχει μεταφράσει περισσότερα από 130 βιβλία, τα οποία αφορούν όλο το εύρος των ρωσικών γραμμάτων: φιλοσοφία, θεολογία, ιστορία, πολιτική, πεζογραφία, ποίηση, θέατρο, κριτική της λογοτεχνίας κ.ά. Το 2014 ίδρυσε και έκτοτε διευθύνει το περιοδικό «Στέπα», μία τετραμηνιαία επιθεώρηση του ρωσικού πολιτισμού, στο οποίο δημοσιεύει μεταφράσεις σημαντικών στοχαστών και λογοτεχνών, τόσο του παρελθόντος, όσο και του παρόντος, σε μία προσπάθεια να διευκολύνει τον Έλληνα αναγνώστη να προσεγγίσει το περίπλοκο μα και γοητευτικό φαινόμενο που ακούει στο όνομα «ρωσικός πολιτισμός». Παράλληλα, δημοσιεύει άρθρα και μελέτες σε σύγχρονα ελληνικά περιοδικά όπως το The Book’s Journal, Παρέμβαση, Κοράλλι, Εντευκτήριο, Φρέαρ, Ανθίβολα κ.ά.
(Πηγή: "Εκδόσεις Επίκεντρο", 2022)
