Κριτικές θεάτρου: Αρχαίο δράμα (1975-1989)
Στον τόμο συγκεντρώνονται εκατόν-επτά κριτικά κείμενα του Τάσου Λιγνάδη (1926-1989) σχετικά με ελληνόφωνες παραστάσεις αρχαίου δράματος, που δόθηκαν στην Ελλάδα κατά το διάστημα 1975-1989. Οι κριτικές, που δημοσιεύτηκαν κατά χρονολογική σειρά στην εφημερίδα Εσπερινή (1975), στο περιοδικό Επίκαιρα των εκδόσεων Πάπυρος (1976-1979), στην εφημερίδα Μεσημβρινή (1980-1982) και, πολύ πιο αθρόα, στην εφημερίδα Καθημερινή (1983-1989), προσφέρουν ένα πανόραμα των θεατρικών προσεγγίσεων του αρχαίου δράματος κατά τη συγκεκριμένη δεκαπενταετία, το οποίο συνθέτουν μια πληθώρα διαφορετικών θεατρικών οργανισμών, θεατρικών χώρων και θεατρικών συντελεστών και το οποίο φωτίζεται μέσα από το στιβαρό προσωπικό αισθητικό και αξιακό φίλτρο του επιστήμονα, λογίου, δασκάλου, κριτικού Τάσου Λιγνάδη.
Στην εκτενή εισαγωγή του τόμου συνοψίζονται σε ισάριθμα διαδοχικά υποκεφάλαια: οι επιστημονικοί καταρχήν λόγοι που υπαγόρευσαν τη δημοσίευση του τόμου -η δομή, τα περιεχόμενα και τα κριτήρια της τελικής διαμόρφωσης του τόμου -η επιστημονική, συγγραφική, εκπαιδευτική και θεατρική εργο-βιογραφία του Τάσου Λιγνάδη -η γλωσσική ιδιόλεκτος του κριτικού και οι βασικές επεμβάσεις που έγιναν στα πρωτότυπα δημοσιεύματά του -το ευρύτερο μεταπολιτευτικό θεατρικό τοπίο (θεσμοί, φορείς, χώροι, πρόσωπα) στο οποίο ασκήθηκε και με το οποίο αλληλεπέδρασε ο κριτικός λόγος -οι δομικές, θεωρητικές και μεθοδολογικές, αρχές του κριτικού λόγου του Τάσου Λιγνάδη -ορισμένες βασικές θέσεις του σχετικά με πρόσωπα, θεσμούς και τάσεις που συνδέθηκαν καθοριστικά με τη θεατρική ιστορία του αρχαίου δράματος στην Ελλάδα κατά την ίδια περίοδο. Μέσα από τις αναλυτικές και εμπεριστατωμένες, υπεύθυνες και "ειλικρινείς" κριτικές του Τάσου Λιγνάδη, που τροφοδότησε δυναμικά στην εποχή του και εξακολουθεί να τροφοδοτεί τον διάλογο σχετικά με το διαρκώς φλέγον και σύνθετο, αισθητικά και ιδεολογικά, ζήτημα της "αναβίωσης" και της "χρήσης" του αρχαίου δράματος από τους Έλληνες κληρονόμους του, ανασυστήνονται δύο σημαντικές δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα, που κυοφόρησαν και διαμόρφωσαν σε μεγάλο βαθμό το πολιτικό, πολιτισμικό, γλωσσικό και θεατρικό σήμερα.
Το βιβλίο έχει ευρετήρια
- ονομάτων
- θεατρικών έργων - παραστάσεων
- θεατρικών οργανισμών
Περράκης Στέλιος Ε.
Ο Στέλιος Ε. Περράκης είναι καθηγητής διεθνών και ευρωπαϊκών θεσμών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Είναι επίσης: κάτοχος της έδρας Jean Monnet ad personam "Δημοκρατία και Δικαιώματα του Ανθρώπου στην Ε.Ε.", διευθυντής του Ευρωπαϊκού Κέντρου Έρευνας και Κατάρτισης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και Ανθρωπιστικής Δράσης, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων, μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας (ΕCRI) του Συμβουλίου της Ευρώπης (2003 - ), μέλος της International Humanitarian Fact-finding (2002- ), μέλος της Επιτροπής Έρευνας για το Λίβανο του Συμβουλίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του ΟΗΕ (Σεπτέμβριος-Νοέμβριος 2006). Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών (Φεβρουάριος 1996 - Μάιος 2000). Επισκέπτης Καθηγητής και διαλεκτής σε Πανεπιστήμια και άλλα ιδρύματα του εξωτερικού. Διδάσκει στις Ανώτατες Σχολές των Ενόπλων Δυνάμεων και της Αστυνομίας (ΣΕΘΑ, Ναυτική Σχολή Πολέμου, Ανωτάτη Διακλαδική Σχολή Πολέμου, Σχολή Εθνικής Ασφάλειας κ.λπ.) και στη Διπλωματική Ακαδημία του Υπουργείου Εξωτερικών. Έχει δώσει στην Ελλάδα και το εξωτερικό εκατοντάδες διαλέξεις και είναι συγγραφέας 260 μελετών (βιβλία, άρθρα, σχόλια κ.λπ.) που δημοσιεύθηκαν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, πάνω σε θέματα Διεθνούς Δικαίου, Κοινοτικού Δικαίου και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, Διεθνούς προστασίας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου και Ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής.
