Don't Forget, the Birds Sing at 1.45...
Ο μόνος χρόνος που δεν λιγοστεύει είναι ο χρόνος που πέρασε. Και αυτό που περισσεύει στο τέλος του χρόνου -μετά από όσα έγιναν και όσα δεν έγιναν- είναι η φθορά, απόδειξη μιας μάταιης κυριαρχίας σε έναν κόσμο που δεν ορίζουμε, αλλά μας ορίζει.
Όταν ο απλός, καθημερινός Τζέιμς ανακαλύπτει αυτή την ματαιότητα, νιώθει την ανάγκη να σπάσει τον τοίχο του χρόνου και να τολμήσει το ταξίδι. Πεισματικά θέλει να ανασκευάσει τον κόσμο και να τον φέρει στα δικά του μέτρα, να δώσει το δικό του τέλος στην ιστορία και τη ζωή του με μια παράλογα μεταφυσική προσδοκία.
Μέσα από ένα ταξίδι σε σταθμούς τρένων και σε πολλά βροχερά απογεύματα... παραμένει αιώνιο ζητούμενο ο επανακαθορισμός του χρόνου. Οι μαθηματικοί τύποι, τα ρολόγια, οι κλεψύδρες, οι μηχανές... άχρηστα όλα. Το μόνο που χρειάζεται είναι να τον αναγνωρίσουν οι μνήμες. Το μόνο που έχει σημασία είναι να ακυρωθούν οι αναμνήσεις...
| Τίτλος βιβλίου: | Don't Forget, the Birds Sing at 1.45... |
|---|
| Εκδότης: | Πικραμένος Γιάννης |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Βασιλειάδης, Νίκος, επιμελητής εκδόσεων (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789606628627 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2014 | Διαστάσεις: | 19x12 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
|---|
Breton, André, 1896-1966
Ο Αντρέ Μπρετόν γεννήθηκε το 1896 στο Τενσερμπέ (Ορν) και πέθανε το 1966 στο Παρίσι. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή. Το 1919 ίδρυσε με τον Σουπό και τον Αραγκόν το περιοδικό "Litterature". Η ομάδα τού περιοδικού ξεκίνησε την ντανταϊστική δραστηριότητα. Το 1922 ήρθε σε ρήξη με το κίνημα και το 1924 δημοσίευσε το "Μανιφέστο του υπερρεαλισμού". Ποιητής και δοκιμιογράφος, υπήρξε ο κυριότερος θεωρητικός του σουρεαλισμού και το έργο του επηρέασε στην επανεξέταση των θεμάτων της σύγχρονης τέχνης, λογοτεχνίας και αισθητικής.
