Ο ζωτικός χώρος του Φρειδερίκου Ράτσελ
Η καθημερινή ασέλγεια επί του σώματος της γνώσεως που παρατηρείται στον καιρό μας δεν επιτρέπει στην επιστήμη της γεωγραφίας να διαφύγει από τον θλιβερό αυτόν κανόνα. Οι παρατηρούμενες διεθνείς τάσεις οικονομικής, πολιτικής και πολιτισμικής ολοκληρώσεως (αίτινες και βαρβαριστί "παγκοσμιοποίησις" κέκληνται) έφεραν εις το φως του "συρμού" διεθνώς, και εις την πατρίδα μας φυσικά, τον όρο "γεωπολιτική". Μετετράπησαν λοιπόν άπαντες σε "γεωπολιτικούς", χωρίς ουδεμίαν σχέση να έχουν με την επιστήμη της γεωγραφίας. Χωρίς να έχουν διδαχθεί ποτέ ούτε μίαν ώρα χαρτογραφία, τηλεσκόπηση, γαιωδεσία, φωτοερμηνεία, φωτογραμμετρία, γεωλογία, ορυκτολογία, κλιματολογία, μαθηματικήν ανάλυση, στατιστικήν, οικογεωγραφία, κλπ. Αναλύουν δε γεωπολιτικούς και γεωγράφους περισπουδάστως, όπως στην περίπτωση του Ράτσελ, ο οποίος ηυτύχησε να απολαύσει... τίτλον ευγενείας και να ιδεί στο όνομά του να προστίθεται το πρόθεμα "von", λόγω πλήρους αγνοίας του συγκεκριμένου συγγραφέως επί του θέματος της καταγωγής του γερμανού Διδασκάλου. Ως εκ τούτου είναι περιττόν να συζητηθεί η πιστότης των αναλύσεων του έργου του από τους συγκεκριμένους "γεωπολιτιστές" (sic!), όταν δεν γνωρίζουν να γράφουν ούτε καν το όνομά του. Τα πλήρη γεωπολιτικά μοντέλα είναι αποτελέσματα συνθέσεως συμπερασμάτων των επιστημονικών ειδικοτήτων εις το πεδίον αναφοράς του πλήρους συνθετικού χώρου από τον γεωγραφο-γεωπολιτικόν επιστήμονα. Πρέπει συνεπώς να σημειωθεί, ότι η γνώσις των κρισίμων χαρακτηριστικών του διεθνούς περιβάλλοντος νοείται ως σύνθεσις των πλήρων ή/και ειδικών συνθετικών χώρων, και αποτελεί την πηγήν τροφοδοσίας του γεωπολιτικού στοχασμού. Η γεωπολιτική αποτελεί την πηγήν παραγωγής ανατροφοδοτουμένου θεωρητικού στοχασμού, ο οποίος ερμηνεύει και προβλέπει τους μηχανισμούς αποκτήσεως ή πολλαπλασιασμού ισχύος και επιρροής των οντοτήτων που ασκούν πάσης φύσεως εξουσία εις το διεθνές περιβάλλον των. Δεν τους επιδιώκει! Η γεωστρατηγική αναλαμβάνει να περιγράψει τους πρακτικούς τρόπους με τους οποίους θα συμβούν όλα τα ανωτέρω. Δεν είναι λοιπόν ο γεωγράφος εκείνος που επιδιώκει την δημιουργίαν αυτών των μηχανισμών, αλλά ο πολιτικός. Φυσικά δεν προσπαθούμε να απαλλάξομε τους μεν και να ενοχοποιήσομε τους δε. Στην σύγχρονη κοινωνία όλοι έχομε το μερίδιο ευθύνης.
| Τίτλος βιβλίου: | Ο ζωτικός χώρος του Φρειδερίκου Ράτσελ |
|---|
| Εκδότης: | Ηρόδοτος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Μάζης, Ιωάννης Θ. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789604850945 | | |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Σεπτέμβριος 2014 | Διαστάσεις: | 24x15 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική |
|---|
Μανωλεδάκης, Ιωάννης Ε.
Ο Ιωάννης Μανωλεδάκης (1937-26 Ιουνίου 2011) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολλέγιο "Ανατόλια" το 1955 με τιμητική διάκριση και ήταν αριστούχος πτυχιούχος το 1960 και αριστούχος διδάκτορας (1967) του Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Υφηγητής (1972). Καθηγητής του Ποινικού Δικαίου στο Α.Π.Θ. (από το 1973). Επισκέπτης καθηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θράκης (1974-1977). Πρόεδρος του Τμήματος Νομικής Α.Π.Θ. για δύο θητείες (1982-1986). Κοσμήτορας της Σχολής Ν.Ο.Ε. του Α.Π.Θ. και μέλος της Συγκλήτου (1986-1988). Δικηγόρος Θεσσαλονίκης από το 1963 και Επίτιμος δικηγόρος από το 1995.
Επιστημονικός διευθυντής του περιοδικού του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης "Αρμενόπουλος" (1974-1988). Ιδρυτής και διευθυντής του περιοδικού ποινικού δικαίου και θεμελιωδών ελευθεριών "Υπεράσπιση" (1991-2000) και συνεργάτης πολλών επιτροπών έκδοσης επιστημονικών περιοδικών.
Έγραψε πολλά βιβλία επιστημονικού περιεχομένου και πάνω από 200 μελέτες. Είχει διδάξει Ποινικό δίκαιο, Φιλοσοφία του δικαίου και Εισαγωγή στην Επιστήμη. Τιμήθηκε από το Δήμο Θεσσαλονίκης, το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, το Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης, τη Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κ.ά. Το 2004 η Σύγκλητος του Α.Π.Θ. του απένειμε ομόφωνα τον τίτλο του Ομότιμου Καθηγητή. Το 2003 εκλέχθηκε Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
