Φανταστικές καλοκαιρινές διακοπές
Οι Φανταστικές Καλοκαιρινές Διακοπές είναι μια πρωτότυπη σειρά βιβλίων με ποικίλες δημιουργικές δραστηριότητες.
Μέσα από αυτά τα βιβλία, τα παιδιά θα ταξιδέψουν στον μαγικό κόσμο του παραμυθιού και της ποίησης, θα ακονίσουν το μυαλό τους και θα αναπτύξουν τη λογική σκέψη, την παρατηρητικότητα, την ικανότητα συγκέντρωσης και όχι μόνο, λύνοντας σπαζοκεφαλιές, γρίφους και κάθε λογής πνευματικά παιχνίδια.
| Τίτλος βιβλίου: | Φανταστικές καλοκαιρινές διακοπές |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Δημιουργικές δραστηριότητες για παιδιά προσχολικής ηλικίας που θα πάνε στο νηπιαγωγείο |
|---|
| Περιέχει: | Αυτοκόλλητα. |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Πατάκη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Καραγιάννης, Βασίλης, εκπαιδευτικός (Συγγραφέας)
Καραγιάννης, Γιώργος, εκπαιδευτικός (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789601661728 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Βιβλία για Παιδιά και για Νέους | Σελίδες: | 144 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Απρίλιος 2015 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Ηλικίες: | | Σειρά βιβλίων: | Βιβλία για Παιδιά και για Νέους |
|---|
| Σημείωση: | Με ανθολόγηση κειμένων. |
|---|
| Κατηγορίες: | Εκπαίδευση > Προσχολικά
Εκπαίδευση > Σχολικά > Καλοκαιρινά > Νηπιαγωγείο |
|---|
Nikolaj Velimirovic, Sveti, 1881-1956
Ο Νικόλαος Βελιμίροβιτς (1881-1956) υπήρξε Επίσκοπος της Ορθόδοξης Σερβικής Εκκλησίας και θεολόγος με οικουμενικό κύρος και ακτινοβολία. Γεννήθηκε στο μικρό χωριό Λέλιτς της δυτικής Σερβίας στις 23 Δεκεμβρίου του 1880 (με το παλαιό ημερολόγιο -Ιανουάριο του 1881 με το καινούργιο). Παρακολούθησε το Ορθόδοξο Σεμινάριο του Αγίου Σάββα στο Βελιγράδι απ' όπου και αποφοίτησε το 1902. Κατά το 28ο έτος της ηλικίας του αναγορεύθηκε διδάκτωρ Θεολογίας του Πανεπιστημίου της Βέρνης. Το 1909 αναγορεύθηκε διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Γενεύης και την ίδια χρονιά χειροτονήθηκε μοναχός. Το 1919 εξελέγη επίσκοπος Ζίτσας και το 1920 μετετέθη στην επισκοπή της Αχρίδας, όπου διακόνησε μέχρι το 1934 που επέστρεψε στη Ζίτσα. Το 1941 οι Γερμανοί εισέβαλαν στο μοναστήρι της Ζίτσα, συνέλαβαν τον Επίσκοπο Νικόλαο και τον περιόρισαν έγκλειστο στο μοναστήρι της Λιουμποστίνια. Αργότερα, τον μετέφεραν στο μοναστήρι Βοϊλόβιτσα, όπου κρατούνταν και ο Πατριάρχης Γαβριήλ Ντόζιτς, και στη συνέχεια τον έστειλαν μαζί με τον Πατριάρχη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου όπου υπέστη κακουχίες και βασανιστήρια. Μετά τον πόλεμο δεν επέστρεψε στην ήδη κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία και κατέφυγε στις Η.Π.Α., όπου δίδαξε σε διάφορες Ορθόδοξες Χριστιανικές Πανεπιστημιακές Σχολές και Σεμινάρια. Πέθανε τον Μάρτιο του 1956. Τα λείψανά του από την Αμερική μεταφέρθηκαν στο Λέλιτς στη Σερβία το 1991. Το Μάιο του 2003, η Ιερά Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Σερβίας τον διεκηρυξε Άγιο και τον ενέταξε στο Αγιολόγιό της στις 18 Μαρτίου (Κοίμηση) και στις 3 Μαΐου (Μεταφορά λειψάνων).
