Υστερόγραφα

ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Ζωή αρτεσιανή κάνε να γίνω
στη νέα έλευσή μου όπως μου ορίστηκε,
να γίνω ένας υδροφόρος για τους άλλους
μες στη σαχάρα των καιρών
να ρέω
κρουνός του λόγου από ψηλά και να τους ραίνω
εις μνήμην του ζωδιακού μου Υδροχόου
Τίτλος βιβλίου: | Υστερόγραφα | ||
---|---|---|---|
Εκδότης: | Ηριδανός | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Δάλλας Γιάννης (Συγγραφέας) | ||
ISBN: | 9789603353393 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 2015 | Διαστάσεις: | 24x17 |
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Ποίηση |
Δάλλας Γιάννης
Ο Γιάννης Δάλλας (1924-2020) γεννήθηκε στη Φιλιππιάδα. Ποιητής, νεοελληνιστής και μεταφραστής έργων της αρχαίας γραμματείας. Σπούδασε κλασική φιλολογία στην Αθήνα. Υπηρέτησε στη μέση και στην ανώτατη εκπαίδευση (καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου). Eξέδωσε δεκατρείς ποιητικές συλλογές από τις οποίες οι δέκα πρώτες περιέχονται στη συγκεντρωτική τους επανέκδοση "Ποιήματα 1948-1988" (Νεφέλη, 1990) και οι τρεις επόμενες είναι οι: "Αποθέτης" (1993), "Στοιχεία ταυτότητας" (1999) και "Γεννήτριες" (2004). Επίσης σειρά συγκεντρωτικών μελετημάτων ("H δημιουργική δεκαετία στην ποίηση του Βάρναλη" και "Κωνσταντίνος Θεοτόκης, κριτική σπουδή μιας πεζογραφικής πορείας"), φιλολογικές εκδόσεις των πεζών του Κωνσταντίνου Θεοτόκη (Διηγήματα, Oι σκλάβοι στα δεσμά τους), των συνθετικών συλλογών του K. Βάρναλη ("Σκλάβοι πολιορκημένοι" και "Tο φως που καίει") και των έργων του A. Κάλβου ("Ωδαί", "H Ιωνιάς", "Oι Ψαλμοί του Δαβίδ"). Δημοσίευσε ακόμη δύο κριτικά βιβλία γύρω από το θέμα της ποιητικής και το θέμα του κλασικισμού του Κάλβου και άλλα τέσσερα για την ποίηση του Καβάφη (από τα οποία, τα σημαντικότερα είναι τα: "Καβάφης και ιστορία" και "Ο Καβάφης και η δεύτερη σοφιστική"). Αρκετά δοκίμια που αναφέρονται σε θέματα και κείμενα της παλαιότερης, της μεσοπολεμικής και της μεταπολεμικής λογοτεχνίας ("Εποπτείες A΄", 1954, "Υπερβατική Συντεχνία", 1958, "Πλάγιος λόγος", 1989, "Ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης", 1997, "Ευρυγώνια", 2000, "Μανόλης Αναγνωστάκης - Ποίηση και ιδεολογία", 2000). Tο 2002 κυκλοφόρησε στις εκδόσεις "Άγρα" το βιβλίο του "Σκαπτή ύλη - Από τα σολωμικά μεταλλεία". Είναι επίσης συστηματικός μεταφραστής των αρχαίων λυρικών και των Αλεξανδρινών ποιητών: "Αρχαίοι λυρικοί" ("Χορικολυρικοί", "Μελικοί", "Ελεγειακοί", "Ιαμβογράφοι"), τα "Επιγράμματα" του Καλλίμαχου και "Tα δημώδη των αρχαίων" και "Αττικά συμποτικά", 2001). Τιμήθηκε με τη διάκριση του πρώτου Κρατικού Βραβείου Κριτικής και Δοκιμίου (1987) και του Μεγάλου Βραβείου Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του (1999).
- Υπερβατική συντεχνία (2018)
- Εποπτείες (2016)
- Σύμμεικτα (2014)
- Γιάννης Δάλλας: Να βγω από μένα... (2013)
- Πρακτικά τριακοστού δεύτερου Συμποσίου Ποίησης: Ποίηση και όνειρο (2013)
- Εισαγωγή στην ποίηση του Καβάφη (2012)
- Ποιητικές συνομιλίες (2012)
- Περίακτος (2011)
- Το 1821 στην ελληνική ποίηση (2011)
- Ολίγο θα τον ξαναγγίξω (2010)
- Συνεκδοχές (2010)
- Σολωμός και Κάλβος (2009)
- Παλίμψηστο Καβάλας (2009)
- Γιάννης Ρίτσος: ο ποιητής και ο πολίτης (2008)
- Η ποιήτρια Σαπφώ και ο Λευκάτας (2008)
- Σύγχρονη ερωτική ποίηση (2007)
- Μανόλης Αναγνωστάκης (2007)
- Τα ποιήματα του 2006 (2007)
- Για τον Ηλία Λάγιο (2005)
- Γεννήτριες (2004)
- Για τον Χριστιανόπουλο (2003)
- Σκαπτή ύλη (2002)
- Μια πόλη, ένας συγγραφέας (2001)
- Κωνσταντίνος Θεοτόκης (2001)
- Ευρυγώνια (2000)
- Για τον Σινόπουλο (2000)
- Ο κλασικισμός του Ανδρέα Κάλβου (1999)
- Για τον Σαχτούρη (1998)
- Ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης (1997)
- Για τον Αναγνωστάκη (1996)
- Για τον Νίκο Καρούζο (1996)
- Η ποιητική του Ανδρέα Κάλβου (1994)
- Αποθέτης (1993)
- Ποιήματα 1948-1988 (1990)
- Πλάγιος λόγος (1989)
- Η δημιουργική δεκαετία στην ποίηση του Κώστα Βάρναλη (1988)
- Σπουδές στον Καβάφη (1987)
- Ο ελληνισμός και η θεολογία στον Καβάφη (1986)
- Στο ρεύμα του ποταμού (1986)
- Καβάφης και ιστορία (1986)
- Ο Καβάφης και η δεύτερη σοφιστική (1984)