Ο τραγικός καθρέφτης
Ο Τραγικός Καθρέφτης είναι μια έκφραση που χρησιμοποίησαν σε θεατρικά έργα τους οι κορυφαίοι ελισαβετιανοί δημιουργοί Σαίξπηρ και Μάρλοου, για να δηλώσουν ότι το θέατρο, στις κορυφαίες του στιγμές, δεν αντιγράφει παθητικά την ζωή, αλλά την ερμηνεύει και την αλλάζει. Αναφερόμενη στο αρχαίο ελληνικό δράμα, και ιδιαίτερα στην τραγωδία η ίδια έννοια θέτει μια σειρά από κεντρικά ερωτήματα:
Πώς και πόσο μπορεί το θέατρο των Ελλήνων και κάθε σημαντικό θέατρο να ζήσουν και να εμπνεύσουν σε μια ώρα δεινής όχι μόνον οικονομικής, αλλά και πολιτισμικής γενικότερα κρίσης, που πλήττει με ιδιαίτερη αγριότητα την πατρίδα μας;
Τι κινδύνους περικλείει το να μένει ο κόσμος μας ορφανός από σημαντικές παραστάσεις τραγωδίας σε μια στιγμή όπου οι καθημερινές τραγωδίες πλήττουν τη ζωή του τόπου μας και του πλανήτη;
Πόσο σημαντικό είναι, σε μια ώρα που ο νεοφιλελευθερισμός ισοπεδώνει και πλαστογραφεί τα πάντα και φυσικά το θέατρο, να μελετήσουμε και να εμβαθύνουμε στους κώδικες που ανέδειξε η ελληνική Σχολή παραστάσεων αρχαίου Δράματος με μια σειρά από διάνοιες όπως ο Ροντήρης, ο Μινωτής, ο Κουν, ο Βολανάκης και άλλοι;
Ποια είναι η σχέση αυτής της σχολής με την διαχρονική άυλη κληρονομιά του χώρου μας, δρώμενα, δημοτικά τραγούδια, λαϊκό θέατρο, στην Ελλάδα και ευρύτερα την Μεσόγειο, και με τα αρχαία τραγικά κείμενα, που αποτελούν κρυπτογραφημένες σκηνοθεσίες; Ποια είναι η βαθύτερη σχέση των μεγάλων εκπροσώπων του θεατρικού μοντερνισμού, όπως ο Μπρεχτ και ο Αρτώ, με το κλασικό θέατρο και ειδικά την τραγωδία;
Και ποιες, τελικά, οι προοπτικές για τους σημερινούς δημιουργούς, ιδιαίτερα τους νέους που, μέσα σε μύριες δυσκολίες, αναμετρώνται με το τραγικό είδος;
Καρπός και προέκταση τεσσάρων χρόνων λειτουργίας του Εργαστηρίου Αρχαίο Δράμα Πολιτισμός και Πολιτική Ο Τραγικός Καθρέφτης απευθύνεται σε όλους όσοι, ως ερμηνευτές, δημιουργοί, επιστήμονες ή ακόμη αναγνώστες και θεατές, αγαπούν το θέατρο και αγωνιούν για την πορεία του.
| Τίτλος βιβλίου: | Ο τραγικός καθρέφτης | ||
|---|---|---|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Αφήγηση και θέατρο την εποχής της κρίσης | ||
| Εκδότης: | Εκδόσεις Ι. Σιδέρης | ||
| Συντελεστές βιβλίου: | Ανδρεάδης Γιάγκος (Συγγραφέας) | ||
| ISBN: | 9789600806953 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2015 | Διαστάσεις: | 21x14 |
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Θέατρο | ||
Ανδρεάδης Γιάγκος
Ο Γιάγκος Ανδρεάδης γεννήθηκε το 1944 στην Αθήνα. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και παρουσίασε τη διατριβή του με θέμα Ο Διόνυσος και η μανία στην Αντιγόνη του Σοφοκλή στην Ecole des Hautes Etudes στη Γαλλία υπό τη διεύθυνση του Jean Pierre Vernant και του Pierre Vidal Naquet. Ερευνά, μεταφράζει και σκηνοθετεί έργα του αρχαίου ελληνικού δράματος και ασχολείται ερευνητικά και δημιουργικά με το θέατρο, τη λογοτεχνία και τη ζωγραφική, έχοντας παρουσιάσει τρεις εκθέσεις.
Δίδαξε Αρχαία Γράμματα, Δημιουργική Γραφή, Θέατρο και Πολιτισμό στο Πάντειο, του οποίου είναι Ομότιμος Καθηγητής και σε άλλα πανεπιστήμια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, Ιστορία και Δραματολογία στην Ανωτέρα Σχολή του Εθνικού Θεάτρου όπου διαδέχθηκε τον Τάσο Λιγνάδη, Ελληνική Γλώσσα και Πολιτισμό στο Jawaharlal Nehrou University στο Δελχί, όπου εγκαινίασε την πρώτη ελληνική έδρα στην Ασία, και επίσης αρχαία τραγωδία στην Κεντρική Ακαδημία Δράματος στο Πεκίνο, όπου σκηνοθέτησε με Κινέζους ηθοποιούς την παράσταση Ο Κύκλος του Οιδίποδα, που κατόπιν επαναλήφθηκε από μικτό ελληνοκινεζικό θίασο στην Αθήνα και στους Δελφούς. Επί δεκαετίες διηύθυνε το Κέντρο Κλασσικού Δράματος του Παντείου Πανεπιστημίου, που ίδρυσε σε συνεργασία με τον Μίνωα Βολανάκη. Στη δικτατορία υπήρξε μέλος της οργάνωσης Κίνημα 20 Οκτώβρη.
Επιλογή βιβλίων του Γιάγκου Ανδρεάδη: Πεζογραφία: Χαμοζωή και δόξα του Θεόφραστου Σκορδύλη, Οδυσσέας, 1988. Τσουνάμι, Ελληνικά Γράμματα, 2006, Λαθρέμποροι, Τόπος, 2007, Οι Αρχαιοκάπηλοι, Α. Α. Λιβάνη, 2021. Ποίηση: ΟΜ Ποιήματα, Ταξιδευτής, 2014, Τραγωδιολογία-Θεατρολογία, Αντιγόνη 2, Δραματουργική ανάλυση, μετάφραση, Α. Α. Λιβάνη, 2008, Στα ίχνη του Διονύσου, In the tracks of Dionysos, Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ, 2005, Από τον Αισχύλο στον Μπρεχτ, Τόπος, 2009, Ο τραγικός καθρέφτης. (δίγλωσση έκδοση) Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ, 2015, Εγώ ο Καραγκιόζης, I Karaghiozis, Τόπος 2022. Αρχαιογνωσία: Ο γυρισμός του Οδυσσέα και ο νόστος της ποίησης στην Πολιτεία, Καστανιώτης, 1986, Τα παιδιά της Αντιγόνης, Καστανιώτης, 1989 και Επιστροφή στα παιδιά της Αντιγόνης, Καστανιώτης, 2010. Συγκριτική λογοτεχνία: Ο Ηλίθιος του Ντοστογιέφσκι και το μηδέν της γραφής, Πλέθρον, 1994, Εγχειρίδιο εγκληματολογίας (Ανάγνωση του Λαμπρότητες και αθλιότητες των εταιρών του Μπαλζάκ), Πολύτροπον, 2004. Πολιτιστική Διπλωματία: Πρόλογος και εισαγωγή στο Πολιτιστική Διπλωματία της Ελένης Τζουμάκα, Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ, 2005. Πολιτικό Δοκίμιο-Ιστορία: Η Αντίσταση της μνήμης, Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ, 2004. Μεταφράσεις: Ευριπίδη Κύκλωπας, Εκδόσεις Λιβάνη, Twelve Greek Poems, Δελχί, 2001, Σοφοκλής, Ιχνευτές, The Trackers, δίγλωσση έκδοση σε συνεργασία με τον Andrew Paul Garvin, Αιγόκερως, 2011, Μολιέρου Ο Μισάνθρωπος, Κάπα εκδοτική, 2018, La famiglia Cenci ιταλική μετάφραση του έργου της Ιόλης Ανδρεάδη και του Άρη Ασπρούλη, 2021.
(Πηγή: "Εκδοτικός Οίκος Ι. Σιδέρης", 2023)
- Μνήμη αντίστασης (2022)
- Εγώ, ο Καραγκιόζης «1922-2022. Ταξιδεύοντας έναν αιώνα µε το τραίνο» (2022)
- Οι αρχαιοκάπηλοι (2021)
- Ο μισάνθρωπος (2018)
- Πολιτική επιστήμη, Διακλαδική και συγχρονική διερεύνηση της πολιτικής πράξης (2016)
- Τσουνάμι (2015)
- ΟΜ (2014)
- Ζητήματα ιστορίας του πολιτισμού (2010)
- Επιστροφή στα παιδιά της Αντιγόνης (2010)
- Από τον Αισχύλο στον Μπρεχτ (2009)
- Αντιγόνη 2 (2008)
- Λαθρέμποροι: Ιστορίες κλεμμένες από άλλους (2008)
- Ψυχαναλυτική σκέψη (2007)
- Τσουνάμι (2006)
- Η αντίσταση της μνήμης (2004)
- Εγχειρίδιο εγκληματολογίας (2004)
- Ο Ηλίθιος του Ντοστογιέφσκι και το μηδέν της γραφής (1994)
- Αντιγόνη (1994)
- Για τον Κώστα Αξελό (1992)
- Τα παιδιά της Αντιγόνης (1989)
- Χαμοζωή και δόξα του Θεόφραστου Σκορδύλη (1988)
- Ο γυρισμός του Οδυσσέα και ο νόστος της ποίησης στην Πολιτεία (1986)
Δείτε επίσης:
Είδατε πρόσφατα:
