Λέλα Καραγιάννη
Ήταν Άνοιξη του 1941, όταν μετά από σκληρή πάλη έξι μηνών, έπεσαν τα μαύρα πέπλα του Ναζισμού και του Φασισμού πάνω στην γαλάζια μας χώρα... Ακολούθησαν σε λίγο: πείνα, βία, τρομοκρατία, εκτελέσεις, θάνατος. O λαός μας υπέφερε, δυστυχούσε και έμοιαζε να έχει χάσει κάθε ελπίδα.
Τότε άρχισε να γεννιέται, σε μερικές γενναίες και αδάμαστες ψυχές, η ανάγκη της αντίστασης, ανάγκη για την δημιουργία ομάδων από ψυχωμένους πατριώτες που θα αναπτέρωναν το κλονισμένο φρόνημα του ελληνικού λαού και θα τον ωθούσαν σε πράξεις αντίστασης κατά των κατακτητών.
Με βαθιά συγκίνηση σας γνωρίζω ότι η πρώτη που οργάνωσε μια τέτοια ομάδα αντίστασης ήταν η αξέχαστη μάνα μας, η Λέλα Καραγιάννη. Είχε επτά παιδιά να φροντίσει, να θρέψει, να μεγαλώσει. Όμως ήταν τόση η αγάπη της για την πατρίδα που έβαλε την οικογένεια σε δεύτερη μοίρα. Υπεράνω όλων η Πατρίδα! Ακριβώς όπως δίδασκαν οι πρόγονοί μας.
Την οργάνωση ονόμασε "Μπουμπουλίνα" και την απετέλεσαν λίγοι στην αρχή, αποφασισμένοι πατριώτες, και τα μεγαλύτερα απ’ τα παιδιά της.
Άρχισε να προκαλεί σαμποτάζ σε βάρος των κατακτητών και ήρθε σε επαφή με το συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής, όπου διεβίβαζε πληροφορίες για τις κινήσεις του εχθρού. Οι Γερμανοί προσπαθούσαν να την ανακαλύψουν, αλλά δεν το κατόρθωναν.
Και ενώ πια ροδοχάραζε η ελευθερία πάνω απ’ την τυραννισμένη χώρα, η Λέλα Καραγιάννη, ύστερα από προδοσία, συλλαμβάνεται μαζί με τα 5 μεγαλύτερα παιδιά της. Στα χέρια των Ες-Ες μαρτύρησε, αλλά δεν πτοήθηκε. Δεν απεκάλυψε κανένα συναγωνιστή ούτε όταν βρέθηκε μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα. Αντίθετα, βρήκε τον θάνατο, ψέλνοντας τον Εθνικό μας Ύμνο, τον ύμνο προς την Ελευθερία για την οποία θυσιάστηκε.
(Απόσπασμα από άρθρο του γιου της, Βύρωνα Καραγιάννη)
Κοντογιαννόπουλος, Βασίλης
Ο Βασίλης Κοντογιαννόπουλος γεννήθηκε στην Αμαλιάδα το 1942. Απόφοιτος του Βαρβακείου, σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Διεθνές Εμπορικό Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού και Ευρωπαϊκές Σπουδές στο Κέντρο Ευρωπαϊκών Σπουδών του ιδίου Πανεπιστημίου. Αναμίχθηκε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα και εξελέγη επανειλημμένα μέλος του ΔΣ φοιτητών της Νομικής. Η επιστροφή του στην Ελλάδα συνέπεσε με τη Μεταπολίτευση. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, με τον οποίο είχε συνδεθεί με προσωπική φιλία στο Παρίσι, τον κάλεσε να μετάσχει στις εκλογές του 1974 στο νομό Ηλείας, όπου εκλεγόταν βουλευτής μέχρι το 2000. Το 1976 ορκίστηκε υφυπουργός Παιδείας στην κυβέρνηση Κ. Καραμανλή και, στη συνέχεια, στην κυβέρνηση Γ. Ράλλη. Μετείχε στην κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Τζαννή Τζανετάκη ως υπουργός Παιδείας και στην οικουμενική κυβέρνηση υπό τον Ξενοφώντα Ζολώτα ως αναπληρωτής υπουργός Παιδείας με υπουργό τον Κώστα Σημίτη. Στην κυβέρνηση Μητσοτάκη διετέλεσε υπουργός Παιδείας και, στη συνέχεια, υπουργός Βιομηχανίας, Ενεργείας και Εμπορίου. Το 1998 διαγράφτηκε από τη ΝΔ. Το 2000 αποδέχτηκε πρόταση του Κώστα Σημίτη, προσχώρησε στο ΠΑΣΟΚ και εκλέχτηκε βουλευτής στη Β΄ Περιφέρεια Αθήνας. Μετείχε στην τελευταία κυβέρνηση Σημίτη ως υφυπουργός Υγείας και Πρόνοιας. Το 2005 εκλέχτηκε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ. Είναι παντρεμένος με τη Ματίλντα Μανωλικάκη και έχει μία κόρη. Έχει δημοσιεύσει τα βιβλία: " Παιδεία, εκσυγχρονισμός υπό αναστολή" (Εκδόσεις Gutenberg, 1991), "Στην πρώτη γραμμή" (Εκδόσεις Οδυσσέας, 1992), "Το αύριο δεν είναι χθες" (Εκδόσεις Libro, 1996).
