Το ασφαλιστικό και η κρίση
Για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια, το ασφαλιστικό βρίσκεται στο επίκεντρο των εξελίξεων. Και, σίγουρα, δεν θα είναι η τελευταία. Η αίσθηση ότι, στο πεδίο αυτό, τίποτα δεν είναι σταθερό και όλα μπορούν να ανατραπούν, ξανά και ξανά, είναι καταστροφική. Διαμορφώνει οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συμπεριφορές που έχουν εκρηκτικό αντίκτυπο στην ιδιωτική ζωή των πολιτών και στη δημόσια ζωή του τόπου. Πόσες φορές ακόμα θα εξουθενωθούν όλοι, επειδή το πολιτικό σύστημα αρνείται να λάβει αποφάσεις που θα εδραιώσουν μια σχετική βεβαιότητα και εμπιστοσύνη, και δεν θα μετατρέπουν τους ασφαλισμένους σε μπαλάκι του πινγκ πονγκ, που ο καθένας το στέλνει στον επόμενο, με αποτέλεσμα να επιδεινώνονται ακόμα περισσότερο οι συνθήκες;
Στο μεταξύ, εμπεδώνεται η αίσθηση ότι η κοινωνία παγιδεύτηκε και παγιδεύεται όλο και πιο έντονα, με την έννοια ότι οι δυνατότητες να ξεπεράσει το πρόβλημα διαρκώς λιγοστεύουν. Για να βρεθεί μια σταθερή λύση, χρειάζεται μια νέα Κοινωνική Συμφωνία, που δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς συλλογική αναγνώριση λαθών και συλλογική ανάληψη ευθυνών για τις νέες επιλογές. Όσο κατανοητές και αν είναι οι δικαιολογίες και τα προσχήματα που παρουσιάζονται από κάθε πλευρά, αν μείνει κανείς σε αυτά, το αποτέλεσμα είναι άλλο ένα μεγάλο κοινωνικό πλήγμα για τους ασφαλισμένους και για τη χώρα.
| Τίτλος βιβλίου: | Το ασφαλιστικό και η κρίση |
|---|
| Εκδότης: | Πόλις |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Γιαννίτσης, Τάσος (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789604354986 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιανουάριος 2016 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Οικονομία |
|---|
Φασιανός Αλέκος
Ο Αλέκος Φασιανός (1935-2022) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε βιολί στο Ωδείο Αθηνών και ζωγραφική στην Α.Σ.Κ.Τ. (1956-1960, εργαστήριο Γ. Μόραλη). Αγάπησε και μελέτησε την αρχαία ελληνική αγγειογραφία και τη βυζαντινή εικονογραφία. Παρακολούθησε μαθήματα λιθογραφίας στην Ecole des beaux-arts του Παρισιού, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης (1962-1964), κοντά στους Clairin και Dayez. Το 1966 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, ενώ από το 1974 ζούσε και εργαζόταν μεταξύ Παρισιού και Αθήνας. Από το 1959, χρονιά της πρώτης ατομικής του παρουσίασης στην Αθήνα, πραγματοποίησε περισσότερες από εβδομήντα ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Παρίσι, Μόναχο, Τόκυο, Αμβούργο, Ζυρίχη, Μιλάνο, Βηρυτό, Στοκχόλμη, Λονδίνο κ.ά. Συμμετείχε επανειλημμένα σε ομαδικές εκθέσεις και γνωστές διεθνείς διοργανώσεις ανά την υφήλιο. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι: Salon comparaisons (Παρίσι 1970), Biennale του Sao Paulo (1971) και Βενετίας (1972), Graphics Biennale του Baden-Baden (1985) κ.ά. Ο Φασιανός ασχολήθηκε επίσης με τη χαρακτική, το σχεδιασμό αφισών, καθώς και τη σκηνογραφία, συνεργαζόμενος κυρίως με το Εθνικό Θέατρο Αθηνών ("Αμερική" του Κάφκα, 1975, "Ελένη" του Ευριπίδη, 1976, "Όρνιθες" του Αριστοφάνη, 1978 κ.ά.). Ανέλαβε την εικονογράφηση αρκετών βιβλίων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, γνωστών ποιητών και συγγραφέων. Ξεχωρίζουν τα ονόματα των Ο. Ελύτη, L. Aragon, G. Apollinaire, Κ. Ταχτσή, Κ. Καβάφη, Α. Εμπειρίκου, Γ. Ρίτσου, Β. Βασιλικού κ.ά. Έργα του κοσμούν επίσης ειδικές εκδόσεις τέχνης, όπως λευκώματα με θέμα αρχιτεκτονικά τοπία, όψεις πόλεων κ.λπ. Είχε επίσης εκδώσει και δικά του κείμενα, πεζά και ποιητικά. Για το σύνολο της δουλειάς του έχουν γυριστεί τέσσερα φιλμς για την ελληνική και τη γαλλική τηλεόραση, ενώ κυκλοφορούν μονογραφίες που αναφέρονται στην εικαστική παραγωγή του.
