Έχει και το γήρας τις ηλικίες του
Εκδότης:
Κοινός Τόπος Ψυχιατρικής, Νευροεπιστημών & Επιστημών του Ανθρώπου
Έτος:
2013
ISBN:
9789606723223
Σελίδες:
96
Εξώφυλλο:
Μαλακό
Τιμή εκδότη:€8,00
Η τιμή μας: €7,20
Έχει και το γήρας τις ηλικίες του
Είναι υπαρκτός ο χρόνος; Και ναι και όχι, απαντά ένας σημαντικός σύγχρονος φυσικός, ο Ετιέν Κλεν, που εργάζεται στην Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, στη Γενεύη. Έτσι λέει και μας θυμίζει ένα ερώτημα του Βιτγκενστάιν: "που πάει το παρόν όταν γίνεται παρελθόν, και που είναι το παρελθόν;". Ο Κλεν μας λέει ότι ο χρόνος μετατρέπει το μέλλον σε παρόν και το παρόν σε μέλλον. Μόνο σταθερό το παρελθόν, που όμως δεν υπάρχει πια... κι ωστόσο είναι πηγή του παρόντος, άρα υπάρχει κάπως. Ο Κλεν πάει πιο πέρα. Η λογοτεχνία θα δοκιμάσει να επιλύσει την αμφισημία: για τον Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ, η αδυναμία επιστροφής του παρελθόντος είναι το πιο τραγικό σημάδι της ανθρώπινης δυστυχίας, αντίθετα ο Μαρσέλ Προυστ αναχωρεί προς αναζήτηση του χαμένου χρόνου και της παλιάς ευτυχίας για να συναντήσει τις παλιές εντυπώσεις που επανέρχονται ακόμα και με απλούς συνειρμούς.
Και το μέλλον; αναρωτιέται. Πως γίνεται να είναι πραγματικό αφού ακόμα δεν έχει έρθει; Κι όμως, βρίσκεται στον ψυχισμό που μπορεί να αναπαριστά αυτό που δεν υπάρχει. Τα πιο δύσκολα έρχονται με το παρόν, ένα μείγμα παρουσίας-απουσίας, αφού αυτό το ίδιο κατατρώγει τον εαυτό του, δημιουργείται και ταυτόχρονα φεύγει, σταθερό και εφήμερο. Ο χρόνος, έτσι κι αλλιώς, κυλάει. Και είναι αυτός ο τρόπος με τον οποίο μας επιβάλλεται η παρουσία του, η ύπαρξή του. Νιώθουμε τα αποτελέσματά του, καθώς όλο μας το είναι βρίσκεται εμποτισμένο μέσα στον χρόνο. [...]
Είναι υπαρκτός ο χρόνος; Και ναι και όχι, απαντά ένας σημαντικός σύγχρονος φυσικός, ο Ετιέν Κλεν, που εργάζεται στην Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, στη Γενεύη. Έτσι λέει και μας θυμίζει ένα ερώτημα του Βιτγκενστάιν: "που πάει το παρόν όταν γίνεται παρελθόν, και που είναι το παρελθόν;". Ο Κλεν μας λέει ότι ο χρόνος μετατρέπει το μέλλον σε παρόν και το παρόν σε μέλλον. Μόνο σταθερό το παρελθόν, που όμως δεν υπάρχει πια... κι ωστόσο είναι πηγή του παρόντος, άρα υπάρχει κάπως. Ο Κλεν πάει πιο πέρα. Η λογοτεχνία θα δοκιμάσει να επιλύσει την αμφισημία: για τον Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ, η αδυναμία επιστροφής του παρελθόντος είναι το πιο τραγικό σημάδι της ανθρώπινης δυστυχίας, αντίθετα ο Μαρσέλ Προυστ αναχωρεί προς αναζήτηση του χαμένου χρόνου και της παλιάς ευτυχίας για να συναντήσει τις παλιές εντυπώσεις που επανέρχονται ακόμα και με απλούς συνειρμούς.
Και το μέλλον; αναρωτιέται. Πως γίνεται να είναι πραγματικό αφού ακόμα δεν έχει έρθει; Κι όμως, βρίσκεται στον ψυχισμό που μπορεί να αναπαριστά αυτό που δεν υπάρχει. Τα πιο δύσκολα έρχονται με το παρόν, ένα μείγμα παρουσίας-απουσίας, αφού αυτό το ίδιο κατατρώγει τον εαυτό του, δημιουργείται και ταυτόχρονα φεύγει, σταθερό και εφήμερο. Ο χρόνος, έτσι κι αλλιώς, κυλάει. Και είναι αυτός ο τρόπος με τον οποίο μας επιβάλλεται η παρουσία του, η ύπαρξή του. Νιώθουμε τα αποτελέσματά του, καθώς όλο μας το είναι βρίσκεται εμποτισμένο μέσα στον χρόνο. [...]
Τίτλος βιβλίου: | Έχει και το γήρας τις ηλικίες του | ||
---|---|---|---|
Εκδότης: | Κοινός Τόπος Ψυχιατρικής, Νευροεπιστημών & Επιστημών του Ανθρώπου | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Καράβατος, Αθανάσιος (Συγγραφέας) | ||
ISBN: | 9789606723223 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Σειρά εκδότη: | Συνάψεις | Σελίδες: | 96 |
Στοιχεία έκδοσης: | Ιούνιος 2013 | Διαστάσεις: | 21x13 |
Κατηγορίες: | Ψυχολογία > Γνωστική Ψυχολογία |
Δεν βρέθηκαν στοιχεία για τον συγγραφέα