Θιασώτες και φιλόσοφοι
Σε όλες τις μεγάλες στιγμές του θεάτρου υπάρχει ένας φιλοσοφικός πυρήνας που το εμπνέει και διαμορφώνει τις σκηνές του. Η θεατρική σκηνή είναι μια εμπράγματη φιλοσοφία που δεν αρκείται σε αξιώματα και βεβαιότητες, αλλά ανοίγεται συνεχώς στην αμφιβολία, την εξαίρεση, τη συγκεκριμένη ανθρώπινη συνθήκη. Εδώ θα αναζητήσουμε τους θιασώτες, τους ανθρώπους που θα ξεκινήσουν από το συγκεκριμένο κάθε φορά βίωμα για να αναχθούν στο γενικό ανθρώπινο φαινόμενο, προκειμένου να επιστρέψουν στη σκηνή και να τη σημασιοδοτήσουν εκ νέου.
Από την άλλη μεριά η φιλοσοφία, είτε αναφέρεται στο θέατρο ρητά είτε όχι, παρουσιάζει συχνά έναν δραματικό, συγκρουσιακό και διαλογικό χαρακτήρα, μια θεατρική υφή που εντυπωσιάζει. Φιλόσοφοι του θεάτρου δεν είναι μόνο αυτοί που έγραψαν για το θέατρο (λ.χ. Πλάτων, Αριστοτέλης, Hegel, Nietzsche, Lacoue-Laberthe) ή έγραψαν θέατρο (Diderot, Voltaire, Sartre, Guattari, Badiou κ.ά.), αλλά και όσοι γοητεύονται στα έργα τους από την τέχνη της μεταμφίεσης, την πρόκληση της μεταμόρφωσης, από τον αιφνιδιασμό του συμβάντος, από την περιπέτεια του άλλου όταν φιλοξενείται έστω και για λίγο στη σκηνή του οικείου.
Άρα, οι θιασώτες και οι φιλόσοφοι δεν είναι δύο αντίθετοι πόλοι, ο ένας πολέμιος του άλλου, όπως πολλοί πίστεψαν στο παρελθόν, αλλά δύο έννοιες που συχνά συνυφαίνονται, δύο πεδίο που συχνά συναιρούνται στην κοινή βάση του διαλόγου. Το βιβλίο αυτό προσπαθεί να σκιαγραφήσει αυτήν τη συνύπαρξη με επεξεργασίες θεατρικών κειμένων (Ζιώγας, Μάτεσις, Ποντίκας, Μαυρογεωργίου, Μαυριτάκης) και παραστάσεων (Μοσχόπουλος, Romeo Castellucci, Rodrigo Garcia, Francois Tanguy) που αναδεικνύουν μείζονα φιλοσοφικά ζητήματα όπως ο θάνατος και το πένθος, το φαγητό και η θνητότητα, η διαμεσότητα των ανθρώπινων τόπων, η μνήμη και το χρέος, η δικαιοσύνη και η αυτοθυσία, ο χρόνος και η ιστορικότητα. Παράλληλα δοκιμάζει την ανθεκτικότητα των αντίστοιχων εννοιών στα συγκεκριμένα εργαστήρια ενσώματης σκέψης που ήταν και παραμένουν το δραματικό κείμενο και η θεατρική σκηνή.
| Τίτλος βιβλίου: | Θιασώτες και φιλόσοφοι |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Σκιαγράφηση μιας θεατροφιλοσοφίας |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Παπαζήση |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Πεφάνης, Γιώργος Π. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789600231991 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2016 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Θέατρο |
|---|
Τομαράς Βλάσης Δ.
Ο Βλάσης Δ. Τομαράς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Είναι χήρος, πατέρας δύο παιδιών και παππούς. Αποφοίτησε από τη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή το 1966 και από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1972. Έλαβε τον τίτλο του νευρολόγου-ψυχιάτρου το 1979 και τον τίτλο του διδάκτορα Πανεπιστημίου Αθηνών το 1987. Μετεκπαιδεύτηκε με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Maudsley όπου και έλαβε το δίπλωμα της οικογενειακής και συζυγικής θεραπείας από το Ινστιτούτο Ψυχιατρικής/Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (1987). Υπήρξε στέλεχος της Ψυχιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών/ Αιγινήτειο Νοσοκομείο όπου και εργάστηκε ως αναπληρωτής καθηγητής ψυχιατρικής μέχρι το 2009. Τον Οκτώβριο 2009 παραιτήθηκε από την πανεπιστημιακή του θέση. Κατά την τριετία 2006-2009 διηύθυνε την Πανεπιστημιακή Παιδοψυχιατρική Κλινική στο Γ.Ν. Παίδων «Η Αγία Σοφία». Ίδρυσε (σε συνεργασία με την V. Pomini) την Μονάδα Οικογενειακής Ψυχοθεραπείας στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο όπου, εκτός των άλλων, έχει εκπαιδευτεί και εκπαιδεύεται (σε συνεργασία με το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής – ΕΠΙΨΥ) πλήθος επιστημόνων ψυχικής υγείας. Έχει διατελέσει πρόεδρος της Ειδικής Επιτροπής Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές του Ν. 2716/1999 (2005-2009 και 2011-2015). Έχει διατελέσει πρόεδρος του Κλάδου Ψυχοθεραπείας της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, καθώς και μέλος της Επιτροπής Ψυχικής Υγείας του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας και του Εθνικού Συμβουλίου Ιατρικής Ηθικής και Δεοντολογίας. Υπήρξε μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Κλάδου Έρευνας και Παρέμβασης στην Οικογένεια της Παγκόσμιας Ψυχιατρικής Εταιρείας. Από τον Δεκέμβριο 2009 είναι άμισθος σύμβουλος της Α΄ Ψυχιατρικής Κλινικής Πανεπιστημίου Αθηνών/Αιγινήτειο Νοσοκομείο. Το συγγραφικό του έργο συνίσταται σε περισσότερες από 100 πλήρεις ελληνικές και ξενόγλωσσες επιστημονικές δημοσιεύσεις (άρθρα σε περιοδικά, μονογραφίες, κεφάλαια σε βιβλία) και αφορά κυρίως την κοινωνική-κοινοτική ψυχιατρική, την ψυχοκοινωνική αποκατάσταση, τον ρόλο της οικογένειας στην ψυχική διαταραχή και την ιστορία της ψυχιατρικής.
(Πηγή: "Εκδόσεις Αρμός", 2023)
