Cogito mortis: Από τον θάνατο του υποκειμένου στο υποκείμενο του θανάτου
Συνεχίζοντας τη μεγάλη παράδοση της Δυτικής Φιλοσοφίας στην περιπέτειά της γύρω από το Ον και το Είναι, η παρούσα μελέτη ψηλαφεί τη διάσταση που παίρνει η έννοια της χαϊντεγκεριανής "οντολογικής Διαφοράς" στο κατώφλι του 21ου αιώνα, διυλισμένη μέσα από τη σύλληψή της ως "Διαφωρά/Διαφορά" στη μεταμοντερνικότητα και το ντισκούρ του Ασυνειδήτου στο κλασικό και μεταστρουκτουραλιστικό ψυχαναλυτικό παράδειγμα. Διηθώντας τον φιλοσοφικό στοχασμό της θεμελιώδους οντολογίας μέσα από τις ενοράσεις του μεταστρουκτουραλισμού αλλά και της ψυχανάλυσης, που γνωρίζει τον ευνουχισμό του Φύλου, όχι αυτόν του Θανάτου, και θεμελιώνοντας οντολογικά το νοηματοδοτημένο μόνο ηθικά ως τώρα είναι του Ασυνειδήτου, η παρούσα έρευνα πραγματοποιεί το Πέρασμα στο μετα-αποδομικό Παράδειγμα Σκέψης που έπεται του μετα-μοντερνικού, ανοίγοντας την ψυχανάλυση, την τέχνη, την επιστήμη και τη φιλοσοφία στον Νέο Αιώνα. Διαυγάζοντας, έτσι, το Είναι στο Νέο του Πρόσωπο ως "Οχή/Πληγή" επάνω στον "Πόνο της Εμπειρίας" στο πλαίσιο της αποανα-δομητικής ανάγνωσης του αδημοσίευτου μέχρι πρόσφατα Heidegger, αλλά και του ίδιου του Rene Descartes ως πρωτεργάτη του Υποκειμένου, εμμένει στον "Πόνο του Αρχι-Ευνουχισμού" ως καθοριστικού για τη Νέα Σκέψη χωρίς να του διαφεύγει όπως η ψυχανάλυση και ο μεταστρουκτουραλισμός ως τώρα μέσω της "Διαφο(ω)ράς" ή της "Ηδονοδύνης", επανανοηματοδοτώντας εκεί επάνω οντολογικά τον Θάνατο, συνθήκη αρχι-δυνατότητας Τομής σε Άλλο και Φύλο, όπως πια προηγείται του όποιου παραδοσιακού από Είναι, έως την τελική του Έκρηξη επάνω στο Νέο Υποκείμενο. Το μετα-μεταμοντερνικό. Τον Υπερέμφυλο Τελευταίο Θεό, καθ' ομοίωσιν Νεανθρώπου, που στο οντολογικά του ΑνΆπει(η)ρο ανοίγει στο Cogito ΕρωτοΑγάπης. Εγκαινιάζοντας οντοηθική Επανάσταση. Νέο Πολιτισμό Θανάτου.
| Τίτλος βιβλίου: | Cogito mortis: Από τον θάνατο του υποκειμένου στο υποκείμενο του θανάτου | ||
|---|---|---|---|
| Εκδότης: | Νήσος | ||
| Συντελεστές βιβλίου: | Δημήτρης Σδρόλιας (Ιάσονας Σίγμα) (Συγγραφέας) | ||
| ISBN: | 9789605890490 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
| Σειρά εκδότη: | Academic Publishing | Σελίδες: | 520 |
| Στοιχεία έκδοσης: | Απρίλιος 2017 | ||
| Σημείωση: | Πρόλογος: Ελένη Ποταμιάνου. | ||
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Φιλοσοφία | ||
Δημήτρης Σδρόλιας (Ιάσονας Σίγμα)
Ο Δημήτρης Σδρόλιας/ Ιάσονας Σίγμα (Ιάσων Σίγμα αποτελεί καλλιτεχνικό ψεδώνυμο) είναι φιλόσοφος, ψυχοοντοαναλυτής, βραβευμένος ποιητής και συγγραφέας, διδάκτορας Φιλοσοφίας και Ψυχανάλυσης στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σπούδασε υποκριτική στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν (έχοντας παίξει στο μικρό και στο μεγάλο θέατρο της Επιδαύρου) και σολιστικό πιάνο στο Ωδείο Αθηνών και στην Ανώτατη Σχολή Μουσικών και Παραστατικών Τεχνών της Στουτγάρδης, με ρεσιτάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Γράφει θέατρο, ποίηση και πεζά (ελληνικά, αγγλικά) με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο "Ιάσονας Σίγμα". Το έργο του "Ένας Στρατιώτης που τον έλεγαν Λαβ/A Soldier named Love" απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Θεάτρου (2016), και ανέβηκε στη "Νέα Σκηνή-Νίκος Κούρκουλος" του Εθνικού Θεάτρου την Άνοιξη του 2018, σε συμπαραγωγή με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Νεφέλη. Το φιλοσοφικό του σύγγραμμα "Cogito Mortis: Από τον θάνατο του υποκειμένου στο υποκείμενο του θανάτου", το μανιφέστο του μετα-μεταμοντερνισμού για την τέχνη, τη φιλοσοφία, την επιστήμη και την ψυχανάλυση, βασισμένο στη διδακτορική του διατριβή, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Νήσος με πρόλογο της Ελένης Ποταμιάνου, και συμπεριλήφθηκε στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου του Πρίνστον στο τμήμα της Μοντέρνας Φιλοσοφίας. Η ποιητική του σύνθεση "Χρονοσωμα" συμπεριλήφθηκε στις βραχείες λίστες του Αναγνώστη για το έτος 2014 στην κατηγορία Πρωτοεμφανιζόμενοι-Ποίηση, ενώ η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ τον παρουσίασε στο ευρύ κοινό συνομιλώντας με το "Χρονοσωμα" με σπαράγματα από όλο της το έργο σε ένα για πρώτη φορά, στο βιβλιοπωλείο "Επί Λέξει", υβριδικό, ποιητικό πείραμα. Ποίησή του έχει βραβευτεί (Α΄ Βραβείο) στο πλαίσιο των πενήντα χρόνων από τη γέννηση του Κωστή Παλαμά και από την International Art Society and Academy (Inerartia Festival 2013), ενώ ανήκει στους νικητές του διαγωνισμού διηγήματος ΛόγωΤέχνης, αφιερωμένος στον Κ.Π. Καβάφη. Το ποίημά του "Πλαστική κούκλα μιλάει" έχει μελοποιηθεί για σοπράνο και πέντε όργανα από τον Ιωάννη Παπαδόπουλο και παρουσιάστηκε στην αίθουσα Fanny-Hensel Saal της Ανώτατης Σχολής Μουσικών Τεχνών του Αμβούργου. Τα θεατρικά του έργα "Θόρυβος" και "Μακιγιάζ" έχουν επαινεθεί και βραβευτεί (Α’ Βραβείο) από τον Διαγωνισμό Κρατικών Βραβείων του Υπουργείου Πολιτισμού και την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών αντίστοιχα, ενώ ο "Θόρυβος" παρουσιάστηκε από την Bijoux de Kant στο Θέατρο Τέχνης τον Οκτώβριο του 2014 (Analogio Festival) και το "Μακιγιάζ" στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης τον Ιανουάριο του ίδιου έτους. Κυκλοφορούν σε μορφή βιβλίου, μαζί με άλλα πέντε έργα, στον τόμο "Θόρυβος, Έργα 2009-2016". Η ποιητική του σύνθεση "Μ.Ε.Μ.: Το σωματίδιο του έρωτα", είναι προλογισμένη από την Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, ενώ τον Οκτώβρη του 2018 κυκλοφόρησε και η τρίτη ποιητική του σύνθεση, με τίτλο: "Έλλιπον: Τα χίλια και ένα πρόσωπα του Θανάτου", από τις Εκδόσεις Θράκα. Μιλάει Αγγλικά, Γερμανικά, Γαλλικά και Ισπανικά.
Δείτε επίσης:
Είδατε πρόσφατα:
