Ίσως την επόμενη φορά
Πέτρος και η Βασιλική, οι ήρωες της ιστορίας, αν και φορτωµένοι πανίσχυρες βεβαιότητες, βολικά στερεότυπα και κοινές νευρώσεις, είναι ακόµη πολύ νέοι και λαίµαργοι για ζωή. Συναντιούνται, θαµπώνονται, παρασύρονται, ονειρεύονται, ερωτεύονται ο ένας τον άλλο, κάνουν σχέδια, και ύστερα... αρκεί µια παρεξήγηση και όλα πάνε στραβά.
Επιτέλους, αξίζει να τιµωρηθεί όποιος τολµά να ζητήσει λίγη αποδοχή χωρίς να κινδυνεύει να χάσει τον εαυτό του; Και µε τον έρωτα; Τι γίνεται µε τον έρωτα; Αν λίγη αποδοχή κοστίζει σε κάποιον ό,τι έχει και δεν έχει, ποιος µπορεί να ελπίζει πως διαθέτει αρκετή θέληση για να διεκδικήσει µια ιδέα έρωτα;
Το "Ίσως την επόμενη φορά" είναι ένα µυθιστόρηµα για την ερωτική επιθυµία που φτωχαίνει µπροστά στην ολοένα µειούµενη ικανότητα των ανθρώπων σήµερα να συνυπάρξουν, εξαιτίας του φόβου πως θα χάσουν την ταυτότητά τους.
Εν ολίγοις, µια ερωτική ιστορία για τη µαζικότερη ασθένεια της εποχής, την αποµάγευση του κόσµου, και το συνηθέστερο σύµπτωµά της, την εµµονή στη µοναχικότητα.
Τσαγκάρη Αναστασία
H μουσική, τα λουλούδια και η καλαισθησία αποτελούν το τρίπτυχο της προσωπικής μου γαλήνης και ευτυχίας. Μπορεί να μην σπούδασα βοτανική ή γεωπονία, όμως οι σπουδές μου μού έμαθαν πολύ καλά πώς να αναζητώ και να ανακαλύπτω τη γνώση μόνη μου. Η ενασχόλησή μου με τη μουσική και τα λουλούδια μού έμαθε ότι η υπομονή και η επιμονή είναι οι μεγαλύτερες αρετές. Πριν από πολλά χρόνια, ο πατέρας μου μού χάρισε την πρώτη μου ορχιδέα Phalaenopsis λέγοντάς μου ότι έπρεπε να την ποτίζω μια φορά την εβδομάδα. Όπως μπορεί να έχετε διαπιστώσει, αυτό δεν είναι αρκετό. Διάβασα πολύ για να μάθω να τη φροντίζω, τόσο αυτή όσο και εκείνες που ήρθαν μετά. Επειδή δυσκολεύτηκα πολύ να βρω αξιόπιστες πληροφορίες, έφτιαξα την πρώτη ελληνική ιστοσελίδα γύρω από τη φροντίδα της ορχιδέας που τόσο αγαπώ, αλλά και τη φροντίδα άλλων φυτών, που είναι για εμένα πηγές θετικής ενέργειας, δημιουργίας και χαλάρωσης. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει "δεν το έχω με τα φυτά", υπάρχει "δεν ξέρω αλλά θέλω να μάθω".
