Εκδότες, βιβλία, παιδιά
Το παρόν βιβλίο υπερασπίζεται την αντίληψη ότι για το καλό ή κακό βιβλίο, για τα ευτυχή άλματα ή τα ολισθήματα και τις οπισθοχωρήσεις της παιδικής λογοτεχνίας, ο συγγραφέας δεν είναι πάντα ο φυσικός αυτουργός, ως είθισται να τον σκεφτόμαστε, αλλά μάλλον ο ηθικός αυτουργός και με μειωμένη ευθύνη. Συνηγορεί δηλαδή υπέρ της άποψης ότι μεγάλο μέρος των βιβλίων της παιδικής λογοτεχνίας, των χαρακτηριστικών τους, της αισθητικής και των προκλήσεων που εμφανίζουν, κα-
θορίστηκε από τους χειρισμούς και τις αποφάσεις των εκδοτών.
Στον τίτλο του βιβλίου, "Εκδότες, βιβλία, παιδιά", προτάσσεται ο όρος εκδότες, επιδιώκοντας και με αυτόν τον τρόπο, να επισημανθεί ο σημαντικός ρόλος τους σε ό,τι αφορά τη διαμόρφωση του βιβλίου για παιδιά, κυρίως του λογοτεχνικού, και τις αντιλήψεις που το περιβάλλουν. Αυτό δεν σημαίνει ότι και οι άλλοι δύο όροι που απαρτίζουν τον τίτλο, βιβλία και παιδιά, που προφανώς υπονοούν βιβλία για παιδιά, δεν εξετάζονται παράπλευρα και συμπληρωματικά. Στο κέντρο των προβληματισμών βρίσκονται οι ιδιαιτερότητες των βιβλίων για παιδιά, και ως προς την υλική πλευρά τους και ως προς τα χαρακτηριστικά εκείνα που τα προσδίδουν ταυτότητα και κτίζουν τα νοήματά τους, καθώς και οι προκλήσεις που εμφανίζουν ως "αντικείμενα προς διαπραγμάτευση" από την εκδοτική κοινότητα.
| Τίτλος βιβλίου: | Εκδότες, βιβλία, παιδιά |
|---|
| Εκδότης: | University Studio Press |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Γαβριηλίδου Σοφία (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789601224015 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιούλιος 2018 | Διαστάσεις: | 21x13 |
|---|
| Κατηγορίες: | Παιδικά - Εφηβικά > Παιδική Λογοτεχνία Θεωρία και Δοκίμια |
|---|
Ανδρόνικος, Μανόλης
Ο Mανόλης Aνδρόνικος, Έλληνας Αρχαιολόγος, γεννήθηκε στην Προύσα τον Οκτώβριο του 1919. Αργότερα με την οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Θεσσαλονίκη.
Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Aθηνών. Αργότερα έγινε καθηγητής Kλασικής Aρχαιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης το 1952. Συμπλήρωσε τις σπουδές του στην Οξφόρδη με τον Sir John D. Beazley (1954-1955). Υπηρέτησε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία. Το 1957 εξελέγη υφηγητής της Αρχαιολογίας (Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), το 1961 έκτακτος καθηγητής της Β' έδρας Αρχαιολογίας και το 1964 τακτικός καθηγητής στην ίδια έδρα.
Ήταν παντρεμένος με την Ολυμπία Kακουλίδου. Αγαπούσε ιδιαίτερα τις τέχνες και τα γράμματα. Διάβαζε πολύ και υπήρξε ιδρυτικό μέλος του σύλλογου «Η τέχνη».
Πραγματοποίησε πολλές ανασκαφικές έρευνες στην Βέροια, την Νάουσα, το Κιλκίς, την Χαλκιδική, τη Θεσσαλονίκη αλλά το κύριο ανασκαφικό του έργο συγκεντρώθηκε στην Βεργίνα, όπου ανέσκαψε το σημαντικότατο νεκροταφείο τύμβων των γεωμετρικών χρόνων και συνέχισε σε συνεργασία με τον Γ. Μπακαλάκη την ανασκαφή του ελληνιστικού ανακτόρου που είχε αρχίσει το 1937 ο Κ. Α. Ρωμαίος. Η κορυφαία στιγμή της καριέρας του θεωρείται η 8η Νοεμβρίου 1977, όταν στην Βεργίνα έφερε στο φως ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά μνημεία, τον βασιλικό τάφο του Φιλίππου του Β' βασιλιά της Μακεδονίας. Ο τάφος ήταν ασύλλητος με ανεκτίμητα ευρήματα. Αυτή ήταν και μία από τις μεγάλες αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 20ου αιώνα σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο Μανόλης Ανδρόνικος πέθανε στις 30 Μαρτίου 1992.
