Στάση Λυσσιατρείου
Ένα αφηγηματικό ποίημα μακράς πνοής, πνευματικό κέντρο του οποίου δεν είναι το ρίζωμα αλλά το ξερρίζωμα εν όψει της προσωπικής αλήθειας.
"Η αλήθεια, η αλήθεια! Πάντα καθυστερημένη. Ποτέ δεν έφθανε στην ώρα της. Πάντα αργούσε, απισθόβουλη. Λες κι ήταν η γυναίκα ενός πιο ηλικιωμένου. Την ήθελα χωρίς να θέλω να την παντρευτώ. Δεν έπαψα να διψάω για την αλήθεια των ανωτέρων ώστε να ‘μαι αντάξιός τους, ενώ ζούσα μόνος σαν τον ξιφία μέσα στη δική μου αλήθεια που συνεχώς σχηματιζόταν και αποσχηματιζόταν κάθε φορά που ‘θελα να την εκθέσω για να πείσω και να δοξασθώ... ".
Ιδού μια κατηγορητήρια υπεράσπιση, μια "αποβιωματική" τύπωση της ποιητικής εμπειρίας στον καιρό μας.
| Τίτλος βιβλίου: | Στάση Λυσσιατρείου |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | [Περί εκδιαιτήσεως, ήτοι το αυτοξερρίζωμα] |
|---|
| Εκδότης: | Περισπωμένη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Ζέρβας Αντώνης (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9786185212391 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2018 | | |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Ποίηση |
|---|
Καρυωτάκης Κώστας Γ.
Γεννήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1896 στην Τρίπολη. Ο πατέρας του ήταν νομομηχανικός κι έτσι στα παιδικά του χρόνια, αναγκάστηκε να αλλάζει συνέχεια τόπο διαμονής. Πέρασε από το Αργοστόλι, τη Λευκάδα, τη Λάρισα, την Καλαμάτα, την Αθήνα, μέχρι και από τα Χανιά. Από το 1912 δημοσιεύει ποιήματα σε διάφορα παιδικά περιοδικά. Αφού πήρε το δίπλωμα της Νομικής Σχολής των Αθηνών, διορίστηκε υπάλληλος στη Νομαρχία Θεσσαλονίκης. Η ελεύθερη φύση του δεν μπορούσε να δεχθεί την γραφειοκρατία της κρατικής μηχανής, την οποία και καυτηριάζει όποτε μπορεί (χαρακτηριστικό το πεζό: Κάθαρσις). Γι' αυτό και μετατέθηκε πολλές φορές διωκόμενος από ανωτέρους του. Στη διάρκεια αυτών των μεταθέσεων γνωρίζει την ανία και τη μιζέρια της επαρχίας, πράγμα που τον στιγματίζει. To Φεβρουάριο του 1919 εκδίδει την πρώτη του συλλογή: "Ο πόνος των ανθρώπων και των πραγμάτων", η οποία τυγχάνει αδιάφορης ή υποτιμιτικής κριτικής. Τον ίδιο χρόνο εκδίδει μαζί με τον φίλο του Άγη Λεβέντη (με τα ψευδώνυμα Μίμης Χλαπάτσας και Νίκος Τσαπατσούλιας, αντίστοιχα) το σατιρικό περιοδικο "Η Γάμπα", που παρά την επιτυχία του κυκλοφόρησε μόνο σε έξι τεύχη γιατί η αστυνομία απαγόρευσε την έκδοσή του. Το 1921 κυκλοφορεί τη δεύτερη συλλογή του τα "Νηπενθή". Εκείνο τον καιρό συνδέεται με την ποιήτρια Μ. Πολυδούρη, συνάδελφό του στη Νομαρχία Αττικής. Πολλοί ισχυρίζονται ότι οι σχέσεις τους ήταν ερωτικές. Το 1924 ταξιδεύει στο εξωτερικό, στην Ιταλία και τη Γερμανία. Το Δεκέμβριο του 1927 κυκλοφορεί η τελευταία του συλλογή, "Ελεγεία και Σάτιρες". Το Φεβρουάριο του 1928 ο Καρυωτάκης αποσπάται στην Πάτρα και τον Ιούνιο στην Πρέβεζα. Από εκεί στέλνει απελπισμένα γράμματα σε συγγενείς και φίλους, περιγράφοντας την αθλιότητα που κυριαρχεί σ' αυτήν την πόλη (χαρακτηριστικό το ποίημα Πρέβεζα). Στις 21 Ιουλίου θέτει τέρμα στη ζωή του.
