Αναγνώριση παραποιημένων λογιστικών καταστάσεων
Το βιβλίο αυτό έχει σκοπό να παρουσιάσει τον κίνδυνο της παραποίησης λογιστικών καταστάσεων, καθώς και να αναπτύξει ένα ολοκληρωμένο μεθοδολογικό πλαίσιο για τον έλεγχό τους.
Απευθύνεται σε εξωτερικούς και εσωτερικούς ελεγκτές, σε διοικητικά στελέχη επιχειρήσεων, οργανισμών και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, σε χρηματοοικονομικούς ή χρηματιστηριακούς αναλυτές και επενδυτές, σε φοιτητές, καθώς και σε ερευνητές της λογιστικής και της χρηματοοικονομικής επιστήμης.
Μεταξύ των θεμάτων που καλύπτει το βιβλίο:
- Πραγματοποιείται μια εισαγωγή στο θέμα με συνοπτική αναφορά στα μεγαλύτερα εταιρικά σκάνδαλα παραποίησης που σημειώθηκαν στη διεθνή οικονομική σκηνή τα τελευταία έτη.
- Επιχειρείται μια εκτενής ανασκόπηση της σχετικής βιβλιογραφίας σε θέματα παραποίησης λογιστικών καταστάσεων που στόχευαν στη δημιουργία κατάλληλων υποδειγμάτων πρόβλεψης παραποίησης ή στον εντοπισμό των βασικών κριτηρίων που αποτελούν σηματοδότες εντοπισμού λογιστικών ατασθαλιών.
- Πραγματοποιείται μια σύντομη αναφορά στην έννοια της ταξινόμησης και παρουσίαση του μεθοδολογικού πλαισίου των αναπτυσσόμενων τεχνικών.
- Παρουσιάζονται τα δεδομένα (δείγμα) της παρούσας μελέτης όπου, μέσα από τη βοήθεια των προγενέστερων μελετών, τις επισημάνσεις ενός ορκωτού ελεγκτή και τη στατιστική ανάλυση του δείγματος επιλέχθηκαν τα βασικά κριτήρια τα οποία θα αποτελέσουν τη βάση των αναπτυσσόμενων υποδειγμάτων πρόβλεψης της παραποίησης λογιστικών καταστάσεων.
- Παρουσιάζονται και αξιολογούνται τα αποτελέσματα των υποδειγμάτων παραποίησης λογιστικών καταστάσεων, που αναπτύχθηκαν μέσα από δέκα διαφορετικές μεθοδολογικές προσεγγίσεις και το διαχωρισμό κλαδικών, χρηματοοικονομικών και μη κριτηρίων καθώς και προσαρμοσμένων υποδειγμάτων.
Mérimée, Prosper, 1803-1870
O Προσπέρ Μεριμέ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1803 από πατέρα ζωγράφο. Σε πολύ νεαρή ηλικία ξεκινά να σπουδάσει νομικά και μετά το πέρας των σπουδών του δημοσιεύει ένα σύνολο έξι θεατρικών έργων, "Το θέατρο της Κλάρα Γκαζύλ", το 1825, που τον καθιερώνει ως μιας προεξέχουσα μορφή του ρομαντικού κινήματος στη Γαλλία. Ύστερα ακολούθησαν τα έργα: "La Jacqerie", το 1828, μια σειρά δραματικών σκηνών από τη μεσαιωνική εποχή, και η νουβέλα "Το χρονικό της βασιλείας του Καρόλου ΙΧ", το 1829. Στα έτη 1829-1830, δημιουργεί έξι αξιοσημείωτα έργα. Την ίδια περίοδο ξεκινά τη δημοσιοϋπαλληλική του καριέρα. Διορίζεται γενικός επιθεωρητής των ιστορικών μνημείων, θέση που διατήρησε μέχρι το 1860. Ταξιδεύει σε ολόκληρη την Ευρώπη και ασχολείται κυρίως με τη συγγραφή ιστορικών δοκιμίων και ταξιδιωτικών σημειώσεων που άπτονται ιστορικών και αρχαιολογικών θεμάτων. Το 1844 γίνεται δεκτός στη Γαλλική Ακαδημία. Ο Μεριμέ ύστερα από τη δημοσίευση της "Κάρμεν" το 1847, δεν έγραψε καμία νουβέλα για τα επόμενα είκοσι χρόνια. Το 1854 ονομάζεται γερουσιαστής και εξελίσσεται σε διακεκριμένη προσωπικότητα στην Αυλή του Ναπολέοντα ΙΙΙ. Κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του αρχίζει και πάλι τη συγγραφή μικρών ιστοριών, τριών τον αριθμό, που καμία όμως δεν επρόκειτο να δημοσιευθεί. Πέθανε στις Κάννες το 1870.
