1983
Ο γέρος μου με έδιωξε απ’ το σπίτι την επομένη των εικοστών γενεθλίων μου. Κούρνιαξα κι εγώ στην κατάληψη της σχολής μου, για να στεγάσω μαζί με τις προσδοκίες ενός ολόκληρου κινήματος και το δικό μου σαρκίο.
Τα μεγάφωνα ξερνούσαν συνθήματα ηλεκτρίζοντας την ατμόσφαιρα. Θειάφι και αδρεναλίνη. Από μακριά ακούγονταν σειρήνες περιπολικών, για λόγους άσχετους με την περίσταση.
Σύρθηκα με κόπο προς το κυλικείο. Κανονικά δεν θα ’πρεπε να ομιλώ τοιουτοτρόπως, υποτίθεται ότι οι αγωνιστές δεν σέρνονται στους διαδρόμους. Εγώ πάντως σερνόμουν. Μπορεί η περιγραφή να εκληφθεί και ως αυτοκριτική. Σήμερα προτιμούν τον όρο αυτοκάθαρση, αλλά σίγουρα η αυτοκριτική χτυπάει καλύτερα στο αφτί. Τουλάχιστον στο αριστερό.
Ο Βλαδίμηρος Δημητριάδης, ο πρωταγωνιστής του "Σπλιτ!", επιστρέφει στα είκοσί του χρόνια, στο 1983, "τότε που άρχισαν όλα". Διωγμένος από το σπίτι, συμμετέχει στην κατάληψη της σχολής του, ζει αμλετικά διλήμματα, τζογάρει, συλλαμβάνεται, ερωτεύεται, προσπαθεί να λύσει το βιοποριστικό του πρόβλημα. Όλ’ αυτά λίγο πριν από την έλευση του οργουελικού 1984.
Ανελέητο χιούμορ και αυτοσαρκασμός, σ’ ένα μυθιστόρημα ενηλικίωσης και συλλογικής αυτογνωσίας. Χρονικό αλλά και αλληγορία μιας εποχής στην οποία ανάγονται αρκετές μεταγενέστερες περιπέτειες της χώρας.
Καραγεωργίου Τασούλα
Η Τασούλα Καραγεωργίου γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1954. Εργάστηκε ως φιλόλογος και σύμβουλος φιλολόγων στη Δημόσια Μέση Εκπαίδευση.
Έχει εκδώσει εννέα ποιητικά βιβλία, μεταφράσεις αρχαίας ελληνικής λυρικής ποίησης (Σαπφώ, Ήριννα και επιγράμματα της Παλατινής Ανθολογίας), ένα βιβλίο με λυρικά αφηγήματα και μία συλλογή δοκιμίων. Για τη συλλογή Το μετρό (2004) της απονεμήθηκε το βραβείο Γ. Αθάνα της Ακαδημίας Αθηνών και για τη συλλογή Η πήλινη χορεύτρια (2019) το βραβείο Λάμπρου Πορφύρα της Ακαδημίας Αθηνών. Το βιβλίο Ναυαγού τάφος ειμί (2016) ήταν στη βραχεία λίστα του Κρατικού Βραβείου Λογοτεχνικής Μετάφρασης. Υπήρξε μέλος της συγγραφικής ομάδας του σχολικού βιβλίου Νεοελληνική Λογοτεχνία Θεωρητικής Κατεύθυνσης (ΟΕΔΒ 1999).
Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ισπανικά, αραβικά, γερμανικά και ρουμάνικα, και η συλλογή Το μετρό (2004) στα ιταλικά.
Είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στην Κλασική Φιλολογία και μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, του Κύκλου Ποιητών και της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών. Έχει διατελέσει πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων για δύο θητείες. Από το 2007 διδάσκει ελληνική ποίηση στο Εργαστήρι Ποίησης του Ιδρύματος Τάκης Σινόπουλος. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
Τα δύο τελευταία βιβλία της από τις εκδόσεις Κέδρος: Σαπφώ, Τα ποιήματα, Πρόλογος - Μετάφραση - Σημειώσεις, Τασούλα Καραγεωργίου (2022) και Η Ανδρομάχη όταν λιώσουν οι πάγοι (2024).
(Πηγή: "Εκδόσεις Κέδρος", 2024)
