Συνθετική οργανική χημεία
Η "Συνθετική Οργανική Χημεία" (ή απλούστερα "Οργανική Σύνθεση"), ως κλάδος της Οργανικής Χημείας εμφανίσθηκε ήδη από τις αρχές του εικοστού αιώνα. Η εξέλιξή της υπήρξε όμως ραγδαία τα τελευταία πενήντα χρόνια και πλέον έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε να επιτρέπει τη σύνθεση στο εργαστήριο, από απλές πρώτες ύλες, ακόμη και στερεοχημικά εξαιρετικά πολύπλοκων οργανικών μορίων (μόρια-στόχοι), των οποίων η σύνθεση αρχικά θεωρούνταν αποκλειστικό προνόμιο της Φύσης. Κινητήρια δύναμη της εκρηκτικής αυτής εξέλιξης της Οργανικής Σύνθεσης υπήρξε αναμφισβήτητα η αδήρητη ανάγκη για συνεχή δημιουργία νέων υλικών με επιθυμητές τεχνολογικές, φαρμακευτικές και αγροχημικές ιδιότητες με απώτερο στόχο την καλυτέρευση της ζωής του ανθρώπου.
Το παρόν σύγγραμμα αποτελεί αναθεωρημένη και βελτιωμένη έκδοση του ομότιτλου συγγράμματος, το οποίο πρωτοεκδόθηκε το 1995. Περιλαμβάνει δε, πέραν των βασικών αρχών της Οργανικής Σύνθεσης (Κεφ. 1), μια πληθώρα οργανικών αντιδράσεων οι οποίες επιτρέπουν την εισαγωγή και αλληλομετατροπή λειτουργικών ομάδων (Κεφ. 2) και την ανοικοδόμηση υδρογονανθρακικών αλυσίδων (Κεφ. 3) ή τη δημιουργία κυκλικών ενώσεων (Κεφ. 4) μέσω σχηματισμού C-C και C-ετεροάτομο δεσμών. Η δόμηση του υδρογονανθρακικού σκελετού στο επιθυμητό μέγεθος και η εισαγωγή λειτουργικών ομάδων στη σωστή θέση και με τη σωστή στερεοχημική δομή στο μόριο-στόχο αποτελούν την πεμπτουσία της Οργανικής Σύνθεσης. Η σύνθεση πολύπλοκων μορίων-στόχων από απλές πρώτες ύλες, με ή χωρίς χαρακτηριστικά στερεοχημικά στοιχεία, διευκολύνεται σημαντικότατα με τη χρήση μιας πολύ σημαντικής μεθοδολογίας γνωστής ως Αντίστροφης Συνθετικής (ή Αντιθετικής) Ανάλυσης (Κεφ. 5) ή/και τη διενέργεια των αντιδράσεων κατά τέτοιο τρόπο (Ασύμμετρη Σύνθεση-Κεφ. 6) ώστε να παράγεται εκλεκτικά ένα εκ των πιθανών στερεοϊσομερών. Για την καλύτερη κατανόηση των οργανικών αντιδράσεων, οι οποίες παρουσιάζονται στο παρόν σύγγραμμα, και την ορθολογική ενσωμάτωσή τους σε συνθετικά σχήματα, παρέχεται και μηχανιστική τους ερμηνεία σε χωριστή ηλεκτρονική μορφή (Προσάρτημα).
| Τίτλος βιβλίου: | Συνθετική οργανική χημεία |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Παπαζήση |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Παπαϊωάννου, Διονύσης Α. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789600235371 | | |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2019 | Διαστάσεις: | 29x21 |
|---|
| Κατηγορίες: | Εκπαίδευση > Γενικά
Επιστήμες > Θετικές > Χημεία |
|---|
Δόικος Παναγιώτης Ο.
Ο Παναγιώτης Ο. Δόικος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Κατάγεται από τη Δυτική Μακεδονία και τη Μικρά Ασία. Είναι απόφοιτος του Πειραματικού Σχολείου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σπούδασε φιλοσοφία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστήμιο της Bourgogne της Γαλλίας. Είναι Αναπληρωτής Καθηγητής της Φιλοσοφίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Είναι Διευθυντής του Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Φιλοσοφική, Παιδαγωγική και Διεπιστημονική Ανθρωπολογία» του Α.Π.Θ. και του Εργαστηρίου Φιλοσοφικής Έρευνας πάνω στο Φαντασιακό του ιδίου Πανεπιστημίου. Έλαβε μέρος ως ομιλητής σε φιλοσοφικά συνέδρια και σε διεπιστημονικές συναντήσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μελέτες και άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε φιλοσοφικά και επιστημονικά περιοδικά. Οι εργασίες του κινούνται στα πεδία της οντολογίας, της αισθητικής και της γνωσιολογίας. Εισηγείται τη θεωρία της Στοχαστικής Φαντασίας. Έχει εισαγάγει τη Φιλοσοφία του Κινηματογράφου στον ελληνικό ακαδημαϊκό χώρο. Έχει ήδη εκδώσει έντεκα φιλοσοφικά βιβλία. Ο Παναγιώτης Δόικος είναι ποιητής. Έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές. Από το ακαδημαϊκό έτος 2017-2018 διδάσκει -για πρώτη φορά στο ελληνικό πανεπιστήμιο- τη φιλοσοφική θεωρία του Μίκη Θεοδωράκη για τη Συμπαντική Αρμονία. Η μελέτη του Η λογική των μορφών στον κινηματογράφο του Orson Welles προκρίθηκε στη βραχεία λίστα των πέντε υποψηφίων για το κρατικό βραβείο Δοκιμίου (2007).
(Πηγή: "Εκδόσεις Παπαζήση", 2023)
