Πόρος 1942: Το χρονικό μιας προδοσίας
Ένα στιγμιότυπο της Κατοχής στον Πόρο του 1942 ανασύρεται μέσα από αδημοσίευτο αρχειακό υλικό. Mία αληθινή υπόθεση προδοσίας που καταλήγει στην εκτέλεση τριών αθώων ανθρώπων ως πρίσμα ιστορίας. Καταδότες και ηθικοί αυτουργοί, οι συντοπίτες τους. Εκτελεστικά όργανα, οι Γερμανοί κατακτητές. Η ίδια υπόθεση θα απασχολήσει αργότερα τις δίκες δωσιλόγων στη μεταπολεμική και προεμφυλιακή Ελλάδα αλλά και τις δίκες των Γερμανών επιτελών στη Νυρεμβέργη. Τρεις διαφορετικές προσεγγίσεις σε διαφορετικά ιστορικά συμφραζόμενα, τρεις διαφορετικές προκλήσεις για τα συλλογικά υποκείμενα που ενεπλάκησαν ή/και διαχειρίστηκαν την ίδια υπόθεση -τη διεθνή κοινότητα μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, την τοπική κοινωνία του Πόρου στα χρόνια της Κατοχής και τη μεταπολεμική ελληνική κοινωνία. Στα παραπάνω θα προσθέταμε και μία τέταρτη -τη δική μας, επίσης μοναδική και ανεπανάληπτη, χωροχρονική πραγματικότητα, τη δική μας ιστορικότητα, απ΄ όπου ξεκίνησε το ταξίδι στο παρελθόν και στην οποία καταλήγουν τα όποια συμπεράσματα.
| Τίτλος βιβλίου: | Πόρος 1942: Το χρονικό μιας προδοσίας |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Έρευνα βασισμένη σε αδημοσίευτο αρχειακό υλικό |
|---|
| Εκδότης: | Καλλιγράφος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Μπέλσης, Κωνσταντίνος (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789609568722 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2019 | Διαστάσεις: | 20x13 |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Διάφορα
Ιστορία > Ελληνική Ιστορία > Νεότερη Ελληνική Ιστορία |
|---|
Σβορώνος, Νίκος Γ.
Ο Νίκος Σβορώνος γεννήθηκε το 1911 στη Λευκάδα και πέθανε το 1989 στην Αθήνα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάσθηκε στο Μεσαιωνικό Αρχείο της Ακαδημίας Αθηνών. Πήρε μέρος στην αντίσταση κατά της γερμανικής κατοχής μέσα από τις γραμμές του ΕΛΑΣ.
Το 1945, χάρις τις ενέργειες του διευθυντή του Γαλλικού Ινστιτούτου Οκτάβ Μερλιέ και με υποτροφία της Γαλλικής Δημοκρατίας, κατέφυγε στη Γαλλία μαζί με άλλους αριστερούς διανοούμενους. Το 1955 του αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια και το 1961 απέκτησε τη γαλλική.
Το 1962 απέκτησε το doctorat τρίτου κύκλου και το 1975 ανακυρήχθηκε Docteur es Lettres της Σορβόννης.
Εργάσθηκε στο CNRS και δίδαξε ως διευθυντής σπουδών στην Ecole Pratique des Hautes Etudes (IV Section) ιστορία των θεσμών της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Μετά την πτώση της δικτατορίας δίδαξε στα πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Κρήτης, διετέλεσε μέλος της διοικούσας επιτροπής του Πανεπιστημίου Κρήτης και διευθυντής ερευνών στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, και ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης.
