Σπάνιο μνημείο λόγου για την Κάρπαθο: Ένα προικοσύμφωνο του 1801
Στην Αυγή Δωδεκανησιακή, όπως αναγράφεται, έτος 18ον, περίοδος B', αρ. φ. 437, της 15.2.1940, σελ. 2, ο Εµµανουήλ I. Καρπάθιος, τότε Αρχιμανδρίτης, γεννημένος στη Νίσυρο (1888-1972), καταγόµενος από το χωριό Έλυμπος της Καρπάθου- εξέδωσε ένα προικοσύµφωνο της 5.11.1801, µε συμπληρωµατική γαµήλια δωρεά την 1.11.1814.
To προικοσύµφωνο έμεινε "κρυµµένο" στην εν λόγω εφηµερίδα. Από την πλούσια καρπαθιολογία, ελάχιστοι, όσο ξέρω, το χρησιμοποίησαν· κι αυτοί, κατά τρόπο αποσπασματικό, χωρίς να μνημονεύουν όρους, θεσμούς, τοπωνύμια, λεξιλόγιο, τη στιγμή μάλιστα που το κείμενό του είναι αρκετά εκτενές και "προκαλεί" ιδιαίτερο σχολιασμό.
[...] το κείμενο του προικοσυμφώνου αφήνει αρκετά περιθώρια ερμηνείας θεσµών, προσδιορισμού τόπων, χαρακτηρισμού προσώπων, συνεξέτασης όρων και λέξεων, συγκριτικού ελέγχου, ανάδειξης του γαμήλιου συμβολαίου, κοινωνικο-οικονομικής πρόσληψης του χώρου πριν από την κωδικοποίηση των τοπικών νομικών εθίμων, την 8.2.1864.
Για τους παραπάνω λόγους, ας μου επιτραπεί να επανεκδώσω το προικοσύμφωνο του 1801.
| Τίτλος βιβλίου: | Σπάνιο μνημείο λόγου για την Κάρπαθο: Ένα προικοσύμφωνο του 1801 | ||
|---|---|---|---|
| Εκδότης: | Ζήτη | ||
| Συντελεστές βιβλίου: | Τσιρπανλής, Ζαχαρίας Ν. (Συγγραφέας) | ||
| ISBN: | 9789604565375 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
| Σειρά εκδότη: | Σειρά Αυτοτελών Εκδόσεων | Σελίδες: | 72 |
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2019 | Διαστάσεις: | 21x15 |
| Σημείωση: | Συνέκδοση: Ινστιτούτο Λαϊκού Πολιτισμού Καρπάθου - Τμήματος Φιλολογίας Φιλοσοφικής Σχολής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. | ||
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Εθνολογία, Λαογραφία και Πολιτισμός Ιστορία > Ελληνική Ιστορία > Νεότερη Ελληνική Ιστορία | ||
Τσιρπανλής, Ζαχαρίας Ν.
Ο Ζαχαρίας Ν. Τσιρπανλής (1938, Κως Δωδεκανήσου) πήρε πτυχίο από τη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. με βαθμό άριστα. Στην ίδια σχολή αναγορεύθηκε και αριστούχος διδάκτορας το 1967. Υπηρέτησε ως επιστημονικός συνεργάτης (1963-1965) του καθηγητή Μ. Ι. Μανούσακα, έπειτα ως βοηθός με τριετή θητεία και ως επιμελητής στο Σπουδαστήριο Νεότερης Ιστορίας του Α.Π.Θ.
Το 1972 εκλέχτηκε έκτακτος και το 1975 τακτικός καθηγητής της ιστορίας μέσων και νεότερων χρόνων στη Φιλοσοφική του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Το 1999 μετακλήθηκε στο τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής του Α.Π.Θ.
Κατά διαστήματα, από το 1964, προβαίνει σε διεξοδικές έρευνες στα αρχεία και τις βιβλιοθήκες της Βενετίας, της Φλωρεντίας, του Μιλάνου, της Ρώμης, του Βατικανού, του Μπρίντιζι, της Μάλτας, του Παρισιού. Με υποτροφία της Επιτροπής του Βατικανού για τη μορφωτική συνεργασία, παρέμεινε το 1968-1969 στη Ρώμη ως ειδικός ιστορικός ερευνητής.
- Πηγές για τον ιδιωτικό βίο των Νισυρίων (18ος - 20ός αι.) (2009)
- Η τέταρτη σταυροφορία και ο ελληνικός κόσμος (2008)
- Η εκπαιδευτική πολιτική των Ιταλών στα Δωδεκάνησα 1912-1943 (2007)
- Ο κυπριακός ελληνισμός της διασποράς και οι σχέσεις Κύπρου - Βατικανού 1571-1878 (2006)
- Δωδεκάνησα (2005)
- Η μεσαιωνική Δύση (2004)
- Έλληνες και Ιταλοί στα 1940-41 (2004)
- Στη Ρόδο του 16ου - 17ου αιώνα (2002)
- Εισαγωγή στη μεσαιωνική ιστορία της δυτικής Ευρώπης (1994)
- Η Ευρώπη και ο κόσμος 1814-1914 (1993)
- Η δυτική Ευρώπη στους μέσους χρόνους 5ος-15ος αι. (1985)
Δείτε επίσης:
Είδατε πρόσφατα:
