Η φιλοσοφία της ξενιτειάς

Ξεκινώντας από τη δική του εμπειρία της ξενιτειάς, ο Δημήτρης Μαρκής εστιάζει στο τρίπτυχο "βιώματα"-"διαβάσματα"-"θεσμοθετήματα", που σηματοδοτεί την κοινοπραξία φιλοσοφίας, λογοτεχνίας και κοινωνιολογίας.
Η ξενιτειά εξετάζεται με υπαρξιακό ενδιαφέρον και χωρίς ιδεολογικές παρωπίδες και πολιτικές ιδεοληψίες. Το βιβλίο ως τέτοιο πρέπει να διαβαστεί, ως η φαινομενολογία μιας ζωής που αιωρείται μεταξύ δύο πατρίδων, χωρίς τη δυνατότητα να συμφιλιώνει την αντίθεση αυτή.
[...] Το παρόν πόνημα είναι συνέχεια -η άλλη πλευρά- του βιβλίου "Μαθήματα εισαγωγής στη φιλοσοφία" (Πολύτροπον, 2005)· δίνει ζωή και περιεχόμενο στο αφηρημένο σχήμα της εισαγωγής. Αλλά αποτελεί και συνέχεια ενός άλλου βιβλίου, "Η πάλη των αξιών στον αιώνα της παγκοσμιοποίησης" (Κριτική, 2002): η κεντρική θέση του βιβλίου αυτού είναι το παράδοξο σχήμα "το ανάξιον των αξιών". Στη φιλοσοφία της ξενιτειάς συγκεκριμενοποιείται η εν λόγω θέση και δείχνει τη βιωματική και πνευματική επικύρωσή της στο θέμα της ξενιτειάς.
Το παρόν βιβλίο αποτελεί το απαύγασμα της σκέψης του συγγραφέα, ο οποίος αποδεικνύεται τολμηρός παίχτης στο χρηματιστήριο των ιδεών, αφού επενδύει όλο του το κεφάλαιο σε μια μετοχή που μπορεί να κερδίσει ή να τα χάσει όλα. [...]
(από τον Πρόλογο)
Τίτλος βιβλίου: | Η φιλοσοφία της ξενιτειάς | ||
---|---|---|---|
Εκδότης: | Κριτική | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Μαρκής Δημήτριος (Συγγραφέας) | ||
ISBN: | 9789605862893 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Στοιχεία έκδοσης: | Ιούλιος 2020 | Διαστάσεις: | 21x14 |
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Φιλοσοφία |
Μαρκής Δημήτριος
Ο Δημήτρης Μαρκής (1936-2021) γεννήθηκε στη Λέσβο και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου από νεαρή ηλικία ρίχτηκε στο «κουρμπέτι» της σκληρής ζωής. Έχοντας να παλέψει από μικρό παιδί ενάντια στις αντίξοες περιστάσεις λόγω φτωχικής καταγωγής, αγωνίστηκε να μετατρέψει την ύλη της ζωής του («το παιδί της σαλαμούρας») σε πνεύμα («φιλόσοφος της Κυψέλης»). Έτσι, ως εργαζόμενος μαθητής αποφοίτησε από το Ζ Νυχτερινό Γυμνάσιο Παγκρατίου. Σπούδασε φιλοσοφία, κλασική φιλολογία και κοινωνιολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και πήρε το διδακτορικό (promotion) και το καθηγητικό του δίπλωμα (habilitation) από το Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης.
Διετέλεσε καθηγητής του Πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης, καθηγητής Φιλοσοφίας στο Τμήμα Διεθνών Ευρωπαϊκών Οικονομικών και Πολιτικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, πρώτος εκλεγείς πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης και επισκέπτης καθηγητής του Πανεπιστημίου του Tübingen. Υπήρξε μαθητής του Adorno και συγκαταλέγεται στους αναθεωρητικούς εκπροσώπους της κριτικής θεωρίας. Παρουσίασε αξιόλογο, διεθνές αναγνωρισμένο έργο, εστιασμένο στα πεδία της μεταφιλοσοφίας, της φιλοσοφίας της γνώσης και της πολιτικής φιλοσοφίας.
Τα κυριότερα βιβλία του είναι:
Quine und das Problem der Übersetzung, Alber-Broschur 1979
Protophilosophie, Shurkamp 1980
Έλλογος κατακραυγή, Σμίλη 1990
Υπό την σκιάν του Πλάτωνος, Στάχυ 1996
Το τέλος της σοφίας, Στάχυ 1999
Η κατασκευή της Ευρώπης, Κριτική 2000
Η πάλη των αξιών στον αιώνα της παγκοσμιοποίησης, Κριτική 2002
Μαθήματα εισαγωγής στη φιλοσοφία, Πολύτροπον 2005
Ερμηνευτική της μεταφιλοσοφίας, Παπαζήσης 2007